ناتور رحمانی

08.03.06

از برای غم تو سينه دنيا تنگ ا ست !! >>

 

ببين ای زن !

ای بازماندهء صد ريشهء ا ز درد

که بارکوه ها و کوه باره های

                                    بيدادی  بيدادگر

ا ز آن دم که

               زخم عقدهء چرکين مرد سالار

                                                   دهن باز کرد

تو را گشته نصيب

                       ا ز دهر

تو که خود کشتهء دست

                            جبار مردان دون ا ستی

کنون ا ز نام تو

در پيلهء صد رنگ و ريأ کاری

                                      ببين تاريخ ميسازند

که گويا ا ز عدا لت ، ا ز مساوا ت

                                         بهره داری

                                                     بهرهء بهتر

تورا جلاد مادرکُش

                       شکنجه گر صدها خواهر و دختر

درين گهنامهء تاريخ

بنام زن

بنام آن حوای نيمهء آدم

                           سزاوار حق و انسا ن ميشمارد

بخند  ا ی دخترم

                   ا ی خوا هرم

                                  تو هم ا ی مهربان مادر

تو ميدانی

          که امروز ( هشتم مارچ ) ا ست ؟

همان روز جهانی زن

و يا در پستوی تاريک

                          سنت های ديرينه

                                             هنوز در بند و زنجيری ؟

ا ز آ ن سوی در و دروازهء بسته

نميدانی کدام روز ا ست

                            کدام تاريخ

                                        در دفتر

و يا شايد

ز ( هشت مارچ )

فقط آ ن ( چ ) آ ن حرف آخر را

                                      نصيب گشتی

که ( چهار ) ميخت نموده مستبد

با ( چادری )

در ( چهار ديواری ) های

                               هر زندان و هر خانه

                                                        تو را خواهر

بيا امروز ا ز آن متعصب دوران

بپرس ا ز آ ن مرد سالار 

بگو با نام کی امروز را

                            تجليل ميداری ؟

بپرس بی شرم تاريخ را

چرا زان کشتهء انديشهء چرکين خود

                                            دست بر نمیداری ؟

زماهيان قرمز پرس

اصل قصه بدبختی زن را

بپرس  آ ن خون گرم سينهء پر آرزوی

دوشيزه گان

             آ ن نوعروسان

                              حجله برباد

                                          و سيه روز گار را

                                                                کی نوشيد

                                                                           ساغر پی ساغر

بپرس ا ز کوکچه

ا زسرخرود

ا ز آمو و  هيرمند

که گور دختران نا مراد گشته

بپرس آ ن کور خود بين را

کی سوخت آ ن دختران ناز را

                                    در آ تش بيداد

کی رسم خود سوزی را

                            ز د ست ظلم و زور

                                                   آ نجا مروج ساخت

که ماده آهوی مانده بدام جبر

                                  خودش را خود

                                                   کباب بنمود

                                                               زهمتا ا ش

                                                                            ا فزون تر

بپرس آ ن جاهل دهر را

بفرق زن کی مرمی کاشت ؟

کی سنگسارش نمود

                       به جرم زن بودن

کی توهينش نمود اندر سر بازار ؟

که هنوزهم زير نام

                       عدا لت و تمدن

                                        اين ناروا جاريست

                                                              قسم ديگر

بگو بس کن ا ی شياد

ببند دکان تزوير را

دگر زن را

بنام پيشه و انديشه و ريشه

در هر دوران ا ز تاريخ

                            مکن توهين

فقط آ نگاه

 زن خود مدعی حق خود گردد که

با يک عصيان کند خود را رها از يوغ ا ستثمار

                                                         رنگارنگ

نه با خود سوزی و غرقه کردنش در آب

نه با لب های بسته سر گذارد

                                  گوشهء بستر

وا نگاه که به اوج عزت و حرمت

                                        گزارد پای

وآ خر بشکند زور گويی فرعونيان

                                    و  مرد سالار را

همان روز روز ا و

                       جشن ا و و تجليل

                                           ا ز روز زن باشد

که ا و خجسته ا نسان ا ست

که روح زنده گی

                   سازنده خوبی دوران ا ست

ومن

بنامت ا حترام دارم

ا ی مادر

ا ی خواهر

بتو هم دخترم و

                ا ی نازنين همسر .

 

                                                      8 مارچ 2006

                                    و  مرد سالار را

همان روز روز ا و

                       جشن ا و و تجليل

                                           ا ز روز زن باشد

که ا و خجسته ا نسان ا ست

که روح زنده گی

                   سازنده خوبی دوران ا ست

ومن

بنامت ا حترام دارم

ا ی مادر

ا ی خواهر

بتو هم دخترم و

                ا ی نازنين همسر .

 

                                                      8 مارچ 2006