عظيم- نوذر الياس-

عظيم- نوذر الياس- به سال 1337 خورشيدی در گذر فيروز آباد شهر هرات، ديده به جهان گشود. نامبرده دوران ابتدايی و ليسه را در زادگاهش به انجام رسانيد و به سال 1357 خورشيدی شامل دانشکده ای حقوق و علوم سياسی دانشگاه کابل گرديد.  متأسفانه در برهه دهشتناک زمامداری حزب دموکراتيک خلق- پرچم و اشغال کشور توسط شوروی سابق دو مرتبه، بار اول در سال 1358 و ديگر بار در پايان تحصيل درسال 1361 ناگزير به ترک ميهن شد. از وی شعرهای پراگنده ای در جرايد خارج کشور و مجموعه ای زير نام "آيينه ای خاک" در هند چاپ شده است. نوذر الياس از سال 1987 ميلادی باشنده ای کانادا است.

نمونه شعر نوذر الياس

ديباچه

آرم سخنی ز تنگ نای دل

ای قصه گزار شهر مستقبل !

در اين شب و اين سياهی مفرط

ما را شده زندگی بسی مشکل

تاری شده چيره بر سپيديها

گويد که منم سپيدة کامل

ديو است نشسته بر سر مسند

داغ است نشسته بر دل عاقل

پر گشته زمان ز شيوق دانا

پر گشته زمين ز خندة جاهل

بيگانه اسير کرده مان، گويا

جز برده ندارد اين زمين حاصل

گويی همه بندگان بی عاريم

يا خود همه چاکران مستأصل

 يا اشترکان رام آراميم

بار و بنه غم و ستم بر دل

 القصه که خواب ديپار هر گز

از ديدة ما نمی شود زايل.

هان ای دل خودپرست بيکاره

هان ای دل نا اميد ناقابل !

برخيز و ره بلند فردا گير

بيهوده مپو چنين ره باطل

زندان سيا خودسری بشکن

زنجير ستير هرزگی بگسل

آتش به درون سينه ام افگن

خود شعله صفت نشين در اين منزل

يکباره برو به کام دريا زن

ديوانه مکن مرا در اين ساحل

فرياد و نهيب آرزوها شو

بر چين ز ميانه پردة حايل

تا کی به سکوت خويش افسردان

تا کی زشکوه زندگی غافل

بگريخته از سپيده چون خفاش

بر زشتی شام ناروا مايل!

هرات- 13-07-1357