بـــمــنــاســبـت غروب نــابـهـنـگام وانــدوهــبار بـانوی غــزل افـــغـانـســتان خــانــم نــادیــه انـــجــمـن، گلی از بـاغ پـربـار
شـــعـر مــیــهـن مــا. یــادش ســبـز و خــاطــره اش گــرامــی بــادا!
برای شنيدن اين شعر با صدای فريده انوری اينجا را کليک کنيد
گـُـل دودی چـه زود پـرپـرشـد
شــنـیـدم که باز
دژخــیـم مــرگ
شــکــست پـروبال
نــورســتهء را
شــنـیـدم که باز
در سوگ سروده گرش
غــزلــی اشــک ریـخـت
و
سـرگــذشـت انــدوهــبـاری را
کــه دســت بــیـدادگــر زمــان
درآخــرین بـامــداد عــیـد
برتــارک تــاریــخ رقــم زد
بـمـاتــم نـشـسـت
شــنــیـدم کـــه بــاز
انــجــمــنی بـی انـجـمـن شــد
و
« گـُـل دودی »
یــتــیـم و بـی مــادر گـشـت
شــنـیـدم که بـاز
آذرخـشی بیــداد کــرد
و
شــکــست قــامــت ســرو
نـــو خــــاســـتــه ای را
و اخــگر خــشمــگـینـی
بــلــعــید آن ســرو بــلند را
در کــام ددمــنشــانــهء خــویـش
و
بــه مــاتم نــشـانــد مــلــتی را
بــیـاد
« فـــــــــریـــــاد بــــی آوا » ی
عزیز علیزاده 7 نومبر 2005 دنمارک