بــی خـِــــرد پـیکـــــــر نـمـی آیـد بکـار

بــی تـفـکــّـر ســـــــــر نـمـی آیـد بکـار

واعــــظ و مُـنـبــــــــــر نـمـی آیـد بکـار

دولـــت و افـســــــــــــر نـمـی آیـد بکـار

جــــــــمع مـردم پـا بـه پـا در انـقـــلاب

پَــیـرو و رهـبــــــــــــر نـمـی آیـد بکـار[2]

دلـقـــک دفـتـــــــــــــــر نـمـی آیـد بکـار[3]

ارتـقــــا انـدر عـــدالـت بــــــــوده اسـت

بـــــاده بـــــی دلـبـــــر نـمـی آیـد بکـار!

رونـــــــــــــق رویــش گـلسـتـان را تـجـــمّـل میـدهـد

قـامـتــش ســـــــــــــــرو خـــرامان را تـنـزل میـدهـد

آنکـــه داده مهـــــر رویـش روشـنـی بـر چـرخ تـــار

کــی عـجـب گــــــــر ماه نــــو را هـم تکـمّـل میـدهـد

یکـّـه کی هـسـت صـوت نـرمش چـون نـوای بـلبلان؟

تا صـــدای پـــای نـازش صــــــــوت بـلـبـل میـدهـد!!

با غـــــــرور و نـــــاز و ایـــما ، آن لـطـیـف پـُـــرادا

بــــر دل ما هـم گـــــــــــــداز و هـم تـــزلـزل میـدهـد

خــاطـرم را تـار و مـار و هـــم پـریـشــــان مـیـکـنـد

تا به چـنـگ شــانــۀ خــــــــــود زلـف وکاکـل میـدهـد

هـرکه او ازکـیـف وعـیـش عـاشـقـی هـا واقـف اسـت

جـان خـــــود را انــــدران ره بـی تـحـــــمّـل میـدهـد

بهـْـر رفـــع رنـج و دردم از ســــر شـب چــشـم تـــر

با ســرشکـم قــطـره قــطـره تـا سـحــــر مـل میـدهـد

ایـن جـواب آن غـزل (حکمت) که "ناظم" گـفـته است

"شــــــوکـت حـسـن تــــــو گـلشـن را تـنـزل میـدهـد"

[1] هدف اینجا از دولت ، یعنی بیروکراسی (bureaucracy) می باشد ، چه نوع سلطنتی (monarchy) ، جمهوری (republic) و یا روحانی (theocracy) ! "مردمی" ساختن قدرت (دموکراسی واقعی ، یعنی دموکراسی اقتصادی) تا "دولتی" ساختن قدرت ( یعنی تمرکز قدرت بدست خواص) تفاوت زیادی دارد چرا که با دولتی ساختن قدرت ، بیروکراسی (آن دیوی که جامعه را در چنگ مرگبار خود اسیر دارد) هنوز بجای میماند!

[2] مقصد اینکه عـوام بمانند گوسفـند نیستند که محتاج به "رهنما" (شبان) باشند! تاریخ شهادت میدهد که در ختم روز نتیجۀ راه و روش vanguardism همان "کیش شخصیت پرستی" میباشد.

[3] مراد از "دلقک دفتر" دیوان سالار bureaucrat است!

[4] به استقبال غزل ناظم هـروی