سيدضياءالحق سخا

  سنبله 1385

بوف کور دلم

رسيده ام به کجايی؟ که بي حـــضور دلم

کجا رسيده ام ای  وای ، دور  ِ  دور ِ  دلم

تهی زهرچه سرودم ، زهـــرچه  آواز م

_ به مثل کوچه ی متروک_ بی عبور دلم

خراب  خانه به دوش  چــــپاول مرگــم

ملنگ کاسه گدای  کنار  گـــور دلم

به کوه ميروم و نعره ميزنم :   ای کوه !

مرا بکوب  به سنگی که  ناصبور دلم

تمام هستــی  من ذره  ذره  ميـــــسوزد

زهرم آتش يک  داغ  در تنــور دلــــم

()

ببين چگونه هدايت شدم و  قصه نويس

سخا که در پی ِ تحرير  بوف کور دلم

                                               سنبله 1385

ا