ناتور رحمانی

 13.09.06

ناکام

غصه ها کردی نصيب شام ما

تيره تر از شام ما شامی نبود ؟

همه  سنگ  آسمان  شد سهم ما

کوتاه  تر از بام  ما  بامی  نبود

بلا گردان  همه  کس  ما  شديم

در جهان  جز نام  ما نامی نبود

شهد بکام ديگران . زهر مال ما

تلخ تر  از جام  ما  جامی   نبود

ما  اميد  بستيم   به   تدبير کسان

آنهم جز  انديشهء  خامی  نبود !

روز  وصل  و  امتحان  عاشقی

غير ( ناتور ) هيچ  ناکامی  نبود

جوانه ها   به گلشن   غير  ژاله   ميخورند

يغماگر  بهار  برگ و باری  به  شهر نماند

پژمرده  همچو گل  شدند ا ز تند  باد  يأ س

ملت  که   بوی   بهاری   به   شهر  نماند

بی  حرمتی  ز کسوت  بی  دانشی   پديد

حرمت ترور گشت و وقاری به شهر نماند

هريک  جدا  شريک  غم و ماتم   خود اند

ياری  کجا  رفته  که  ياری به شهر نماند

ما  کوله   بار  به   وادی  دگر  فگنده  ايم

ز دست  ناکسان ا عتباری  به  شهر نماند

کابل !   بسوی  قلهء   پامير   نظر   بدوز

شمشاد و کاج و سرو برج و باری به شهر نماند