ناتور رحمانی
08.08.06
تو....
ويرانگر هستی و مدنيت
تو تنها بلدی ويران کنی
ودر بيزاری از زيبايی های جهان
بسته به امراض مدهش
ديوانه جنگ ، وحشی خونريز
تو همان جلادی .
تو به بسيار ساده گی ميتوانی آدم بکشی
و ساده تر از آن
ميتوانی مدنيت ها را با خاک يکسان نمايی
من نميدانم
يا ما نميدانيم
کشتن آدمها ، نابودی شهرها و تاراج هستی ها
چه مفهومی را در ذهنت تداعی ميکند ؟
شايد ميترسی
ميترسی از روشنايی از تمدن
عشق ها و خوبی ها
شايد ترس مانند يک عنکبوت سياه
روی قلبت نشسته .
تو خود را به شيطان و عفريت بدی می سپاری
تو دنيا را خراب ميکنی
تا رنگی از خوبی ، عشق و روشنايی نماند
وقتی گستاخانه و بدون اجازه
با انبار بمب های خوشه يی
و چی و چی ....
ديوار آرامش خانه من را خراب ميسازی
و تاريخ را مسخ ميکنی
در نظر من
يا در نظر ما
حقير تر از کرم
و کثيف تر از لاشخور مينمايی
تو نمی بينی که من
و امثال من
الفبای ( آزادی ) را
با خون خود
برجبين تاريخ می نويسيم
توهمان دزد نابکاری که ( بغداد ) را زدی
باز
از نيمه راه خود را به ( کابلستان ) کشيدی
تا درون چشم آفتاب نی بکاری
و اکنون تصوير خدای جنگ را
در ( بيروت ) آويخته يی
تا خواب و آرامش را
در ديده گان وحشت زده کودکان ( لبنانی )
تيرباران نمايی
تو عمق جنايت و رذالت خود را نمی بينی
در حضور پليد و نا مقدس تو
دريا ، درخت ، آسمان ، ابر ، جنگل و پرنده
مفاهيم خود را از دست ميدهند
تو رب النوع شرارت و خدای بدی
چهره وحشتناک و نيش خون آلود خود را
هميشه در نقاب مذهب پنهان کرده يی
هميشه ....
تو با هر زبانی زور گفته يی
و جهان را به خون و خاکستر کشانده يی
تو تنها نبوده يی
پادهء از وطنفروشان دون همت
هميشه و در هر کجا در خدمت تو بوده اند
آنها در پناه اسارت و غلامی بطور مستدام
به آستان ( بگنهام )
( قصرسپيد ) ( کرملين ) و ....
سجده نموده اند
و بهاء آزادی را نزرانه داده اند
شياد هزار چهره !
وقتی وطنفروشان
آن خرگوش های مستحيل
زير کلاه تو لارد بزرگ پنهان شده
اوراد بنده گی و تعلق می خوانند
نمی بينی
که من
و امثال من
با سرعت بی بديل قلب خود را
برای مقدم ( استقلال )
يک باغ گل سرخ
می سازيم
و نام هرسه ( شاه شجاع ) را
با ميخ زنگ زده نفرت
بر تابوت تاريخ می کوبيم
که شرم بر آنها باد
ما و امثال ما
ميدانيم
پدر ( ويسرای هند ) را
پسران نا خلف زيادی است
که نطفه آنها در شوم ترين لحظه
برای بدی کردن بسته شده
آنها از سه پستان مادر پليد شان
در شرق و غرب ريم مکيده اند
و يکی پی دگر
بنام رنگ و نژاد و مذهب
برای تاراج هستی و مدنيت
آمده اند
آنها با زور تفنگ و پول
تاج کاغذی برسر گذاشته
و دعوی پادشاهی
کرده اند ؟!!
اما . چند صباحی بيش نبوده
اما . ملت های تحت ستم
درد ، داغ و رنج استعمار
و استبداد را
ابدا فراموش
نخواهند کرد
آنها
با هر رنگ ، نژاد و مذهبی که بوده اند
با بذل خون و ايثار جان
با هر زبانی
برای ( استقلال )
در پای درفش آزادی
سرود هميشه جاويدان
خوانده اند
نياکان ما خوانده اند
ما ميخوانيم
کودکان ما هم خواهند خواند
( جان فدای استقلال – سر نثار استقلال .... )
و تو ويرانگر هستی و مدنيت
نارام در گور تاريخ
خواهی ديد
که دگر کودکان افريقا ، ويتنام ، فلسطين
عراق ، لبنان و بوسنيا
چک ، کشمير و افغانستان
نخواهند گريست
و در صحن مکتب های نو بناء يافته خويش
بلند تر از هميشه
خواهند خواند
زنده باد استقلال
نفرين بر جنگ
گرچه تو جنک افروز ويرانگر
صد بار
با صد چهره
در صد گوشه جهان
رخ بنمايی
کشورها با همت صد گونه خويش
وارسته از قيد ستم
به آزادی و استقلال
خواهند رسيد .