تقديم

به خاطره اى برادرم شادروان "انجنير نور احمدشاه جوانشير" كه در ماه جولاى سال 2007 به اثر يك حمله اي قلبى بسيار شديد جان به جان آفرين تسليم كرد وهمه اي دوستان وعزيزان را داغدار و سوگوار ساخت. "نور" در هنگام مرگ پنجاه سال عمر داشت. انجنير" نور" يكى ديگر از قربانيان دولت مزدور خلقى و پرچمى به شمار ميرود. وى چندى بعد از کودتاى ننگين هفت ثور يكى از بهترين دوستانش را كه به دست جلادان خلقى كشته شد از دست داد. بعد از اين حادثه "نور" نفرت عجيبى از جنايت كاران خلقى و پر چمى به دل گرفت و به اجبار در سال 1979 ترك وطن گفت و به مهاجرت اجبارى روى آورد. "نور" به مانند هزاران هموطن ديگر دردى دورى از وطن و فشار مبارزه با نا ملايمات در غربت را با دل و جان كشيد و داغ خدمت به وطن را كه ارزوى قلبى اش بود با خود به گور برد.

 يادش گرامى باد!

درد دل

درديست در دلم

      دردى ز ناله ها

        دردى ز گريه ها

            دردى ز غصه ها

درديست دردلم

  دردى بزرگ بى وطنى درد هجر يار

  درديست "سرمدى"

         درديست ماندگار

     اين درد درد توست

       اين درد درد ماست

        اينجا نه قافيه است

               نه وزن است

                     اين شعر شعرى ناله و درد است

       درديست در دلم

         دردى ز ياد ها

             دردى ز رنج ها

                    دردى دروغ ها

                       دردى فريب ها

                           دردى فراق ها

                          دردى زبود ها

                          دردى نبود ها

دردى بزرگى بى وطنى مردن تو نيست

دردى بزرگى بى وطنى مردن تو از درد است

که ايستاده و هر لحظه و هروز

با چشم نيمه باز

 بميرى

دردى بزرگى بى وطنى

مرگ آرزواست

 مرگ باور است

دردى درون سينه اى من داد ميزند

                             فرياد ميزند

        سخت است

                گفتن اين درد از برام[1]

         سخت است

               نهفتن اين درد از برام

انجنير احمد شاه ستيز

لاس انجلس دسمبر 2007