عارف نورزی درگودال دفاع از آنانی که متهم به جنایات جنگی شده اند!

 

به سلسله سفر های رسمی اعضأ "ولسی" جرگه به هالند اخیرأ عده ای از اعضا "پارلمان درهمراهی با وزیرومامورین عالیرتبۀ وزارت اطلاعات وکلتورغرض اشتراک درمراسم افتتاح نمایشگاه آثار باستانی افغانستان درشهر امستردام واردهالند شدند. در رأس هیأت پارلمان به عوض آقای قانونی که در آنزمان در دوبی گرفتاریهای داشت، عارف نورزی معاون ولسی جرگه قرارداشت. درمراسم مقدماتی دومین شب این رویدادبزرگ فرهنگی (21 دسمبر) نوبت صحبت به آقای نورزی رسید. البته درین شب مقامات مهم دولتی یا پارلمان هالند حضورنداشتند واکثرحاضرین راافراد وابسته به مؤسسات فرهنگی تشکیل میداد. جای آن بود که اقای نورزی به زمینه های همکاری متقابل میان موسسات ونهادهای علمی-فرهنگی افغانستان وهالند اشاره مینمود وخواستارهمکاری وسیع موسسات ونهاد های هالندی با افغانستان میشد. در عوض آقای نورزی ازموجودیت قوای هالند در ارزگان وپذیرش هزاران پناهندۀ افغان درهالند ابرازتشکرنمود. آقای نورزی علاوه نمود: "متأسفانه به عده ای ازافغانها که بنا به تبلیغات عناصرمتعلق به کشورهای همسایه به جرایم جنگ وتخطی از حقوق بشر متهم شده اند، اجازه نامۀ اقامت داده نشده است. امیدواریم حکومت هالند درین زمینه تجد ید نظرنماید."

قبل از همه بایدتذکرداد که عارف نورزی نخستین فرد "ولسی" جرگه نیست که کوشیده است با استفاده از کرسی "پارلمانی" اش برای افراد متهم به جنایات جنگ که بر اساس بند f مادۀ اول کنوانسیون ژنیوازحق پناهندگی محروم شناخته شده اند، مصدرخدمت شود. آقایان قانونی وکاظمی طی سال پاردرزمینه عرقریزی نمودند ولی با جواب دندان شکن وزرا واعضأ پارلمان هالند مواجه شدند. تفاوت آقای نورزی اینست که وی در محضر عام طالب تجدید نظردر مورد مظنونین شد وادعا کرد "که اتهام علیه مظنونین ناشی ازتبلیغات افراد متعلق به کشورهای همسایه میباشد."  این اظهارات تا حدی ناشیانه است که درترجمۀ هالندی بیانیه از قلم انداخته شده بود. سوالی که درینجا مطرح میگردد اینست که کدام کشور همسایه خواستارتطبیق عدالت انتقالی در افغانستان است؟ واقعیت اینست که همه هسایگان با طرح ننگین "منشورعفوه" جبهۀ "ملی" که ازتصویب "پارلمان" گذشته است موافق میباشند. به احتمال قریب به یقین "منشور" در ماورای سرحدات شمالی وغربی افغانستان طرح ریزی گردیده وبخشی ازپلان همسایگان برای زمینه سازی بقدرت رسانیدن اجیران قبلی شان میباشد. همسایۀ جنوبی- شرقی نیزبا انگیزۀ مشابه با "منشور" هیچنوع مخالفتی نشان نداده ومنطقی خواهد بود اگرادعا کنیم همۀ همسایه ها خواستار انند که بر گنداب جنایات رژیمهای سه دهۀ اخیر از طریق" منشور" خاک انداخته شود تا اجیران این همسایگان بتوانند درسرنوشت حال وآینده افغانستان بدون خلل به ایفای نقش خرابکارانۀ خوبش ادامه دهند. این همسایگان برای اجیران کهنه کاروجدید خویش رویا های بزرگی درسر دارند. فعالین حقوق بشرکه وظیفۀ سترگ دفاع از عدالت را در برابر خویش قرار داده اند وابسته به کشورهای همسایه نبوده این کشورها را شریک جرم متهمینی میداند که دیروزبه دستورآنان جنایت کرده اند و برخی از ایشان امروز نیزجنایت میکنند.  فعالین حقوق بشر با دستان خالی ولی دلهای پر شور نیروی خود را ازیاد دومیلیون شهید و نیم میلیون معیوب کشورمیگیرند. این فعالین را دیدن خرابه های کابل که محصول جنگ قدرت میان تنظیمها میباشد و خاکسترپنجهزارقریۀ افغانستان وگورهای دسته جمعی که یادگاردوران حاکمیت روسها وایادی شان میباشد به تحقق عدالت متعهد ترمیسازد.

نکتۀ اخیرقابل تذکر اینست که  دولت هالند پالیسی خود را بر مبنای مصالح ملی خویش، قوانین جاریه کشور، پروگرام حکومت ایتلافی وتعهدات که ازمقاولات بین المللی ناشی میگردد، تعین میکند. بر همین مبنا افراد معینی ازجمله عدۀ از افغانها ازحق پناهندگی محروم ساخته شده اند.  هالندی ها پالسی داخلی خود را بخواست فعالین حقوق بشر و یا به پاس خاطر اعضأ "پارلمان" افغانستان تغیر نمیدهند. بهتر خواهد بود اگر اقای نورزی وهمکاران به مشکلات کمبود برق وانرژی که حیات میلیونها انسان را در سرمای شدید امسال بخطرمواجه ساخته است، به قاچاق سرکش مواد مخدره که سرطان اقتصاد کشور است، به فساد اداری در"پارلمان" وحکومت و به مشکل فاجعه آفرین بیکاری دونیم میلیون افغان واجد شرایط کاردرشهرهای بزرگ مبذول دارند. بگفتۀ مردم کابل: "چراغ اگر در خانه بسوزد، مسجد را صبر است"

 

ا. پاکنهاد، امستردام 24 دسمبر2007