چگونه مسئله افغانستان حل می شود
بعضی مسایل به صورت ذاتی شاخ و دم دارد و ضرورت به پرداز دادن آن نیست. ولی بعضی هم است که به
علت بعضی گپ ها ، توسط بعضی جوانب شاخ و دم داده می شود.از انگشت نما نمودن جوانب که بگذریم
از این چنین مسایل یکی هم حل مسئله افغانستان است.
به نظر من حل مسئله افغانستان را به ناحق ناشد جلوه می دهند و برای آن شاخ و دم درست می کنند. حل این
مسئله در یک چیز است و آن چیز هم " تبدیل " است.
قبل از اینکه ناوقت شود من با یک استدلال مردافگن ،گپ را واضح می سازم :
در افغانستان باید یک چیز اساسی تبدیل شود. از آخر شروع می کنم و نشان می دهم که تبدیل چیز های دیگر
راهی به دهی نمی برد ؛ به جز از تبدیل یک چیز.
تبدیل رییس جمهور :
تبدیل رییس جمهور کلیدحل مسئله افغانستان نیست. زیرا در این کشور هر کس برای خود رییس جمهور
است. جدا از این کی را می شود به عوض رییس فعلی انتخاب کرد؟
یونس قانونی ؟در کشوری که قانون مراعات نمی شود چه لازم که بیشتراز پیش بی قانونی رادامن زد.
گلب الدین حکمتیار ؟ معلوم نیست که راکتی نزدش باقی مانده یا نه ؟ بدون راکت کارهایش راکد خواهد ماند.
رمضان بشردوست ؟انتخاب او به علت مخالفت با دیوانه کراسی ممکن نیست.
برهان الدین ربانی ؟ مرده پرستی خوب نیست.
ملالی جویا ؟ با انتخاب او خواندن تاریخی " گر ندانی غیرت افغانیم "بی معنا خواهد شد.
لطیف پدرام ؟ انتخاب یک شاعر ، شعر افغانستان را تجزیه خواهد کرد.
جورج بوش ؟ قبول نخواهد کرد. معاش رییس فعلی را که بوش بدهد معاش بوش را کی بدهد ؟ فکر نمی کنم
اتحادیه اروپا پرداخت معاش اورا متقبل شود.
ملا محمد عمر ؟ آدرسش برای ما هم معلوم نیست ورنه آقای کرزی را حتما ً برای او فکس می کردیم.
تبدیل کابینه :
در افغانستان کمتر کسی را سراغ داریم که تا حال کم از کم یک بار وزیر نشده باشد. تبدیل کابینه این خطر
را ایجاد می کند که با مقررشدن دوباره وسه باره یی یک وزیر، به تعداد پاهای او افزوده شده و منبعد به
شش پا روان گردد.
تبدیل پارلمان :
این هم راۀ چاره نیست. زیرا در اثر چهره به چهره شدن های بی پایان ، میکانیزم تبدیل در پارلمانی های
ما تبدیل شده و نفس ِ تبدیل ، معنای خود را از دست داده است. همچنان مشکلات عملی در این راه زیاد
است. برای تبدیل پارلمان شما باید با پارلمانی ها صحبت کنید و دلایل این کار را توضیح نمایید. این امر
ناممکن است زیرا زبان پارلمانی های ما را فقط چار گروه می دانند :
جن گیر ها
تعویذ نویس ها
بی زبان ها
دیوانه ها
پارلمانی که مملو از جنرال های به حج رفته ، پروفیسورهای ترک دنیا کرده ، داکتر های عصبی
نظامیان صلح خواه ،عارفان زیردار گریختگی ، دیموکراتیک های تاریخ مصرف گذشته ، انقلابیون
صوفی مشرب ، و ضعیفه های بی صلاحیت باشد ، برای مفاهمه ، جن گیر ها و تعویذ نویس های
می خواهد که لا اقل در یکی از رشته های غیبی ، ماستری داشته باشند. در شرایط فعلی این گپ ممکن
نیست زیرا اسناد تحصیلی تقلبی حتا در پارلمان ما نیز خریدار ندارد.
می ماند بی زبان ها و دیوانه ها. بی زبان ها می گویند که پارلمانی ها گوش شنوا ندارند ؛ و دیوانه ها
می گویند که با دیوانه تر ها گپ نمی زنند.
تبدیل اردوی ملی :
ضعف اردوی ملی به معنای به ریشخند گرفتن جها نسالاری مردانه است و عجیب اینکه با وجود این
زن هاحتا گریه یی مخالفت با مرد سالاری را سر نداده اند. ولی هر چه نباشد ، کشور بی اردو چون مرد
بی بیضه است.
تبدیل اردو ، کاپی رایت جنگ سالاری را از دست یکعده گرفته به دست عدۀ دیگر می دهد.
تبدیل همسایه ها :
چارۀ کار ما نیست. صادرات و واردات ما درهم و برهم می کند.
صادرات ما به برخی کشور ها ، مهاجر و آبروی برباد رفته و واردات ما طالب لیبرال و شوق انتحار است.
به برخی دیگر ، صادرات ما را افاغنه و پوهنتون و واردات ما را افغانستانی ها و دانشگاه تشکیل می دهد.
البته قلم دیگر صادرات ما به بعضی جاهها ، دست بوسی طویل المدت و پابوسی استقلال طلبانه، و واردات
ما استالینزم مشروطه و داس و چکش برای خیاطی می باشد.
تبدیل خط دیورند :
اگر این خط به آنسو برود ، پرابلم های اینسو به آنسو می رود. منصفانه نیست زیرا برف خود به بام
دیگران انداختن است.
اما اگر آن خط به اینسو بیاید ، پرابلم های آنسو به اینسو می آید. عاقلانه نیست زیرا به جان جور
شاخک چسپاندن است.
*****
تا اینجا از چیزهای گفتم که تبدیل شان هیچ دردی را دوا نمی کند. حال وقت آن رسیده که بگویم ، چه
را باید تبدیل کرد که مسئله افغانستان حل شود.
صاف و ساده ، مردم را باید تبدیل کرد ، باز اگر مسئله افغانستان حل نشد آنوقت بیایید و از گریبان من
بگییرید.
27 نوامبر ، 2007 ، هامبورگ ، کاکه تیغون