يادداشت : اين متن از زبان آلمانی به فارسی-دری ترجمه شده است.

جنايتکاران جنگی در افغانستان - درخواست از دولت فدرال

· Gunda-Werner-Institut für Feminismus und Geschlechterdemokratie in der Heinrich-Böll-Stiftung

بنيادها و انجمنهای فوق به مناسبت روز جهانی عدم خشونت عليه زنان از حکومت فدرال آلمان مطالبه می کنند تا بخاطری محاکمه کردن جنايتکاران جنگی در افغانستان آن دولت را تحت فشار قرار دهد.

بيانيه ذيل به تاريخ 23 نوامبر 2007 خدمت صدراعظم دولت فدرال آلمان ميرکيل و وزير امور خارجه شتاين ماير فرستاده شد.

عدم مجازات جامعه را از داخل فرسوده می کند. وضعيت در افغانستان هر روز بدتر می شود. وضعيت امنيتی فاجعه آميز است، خشونت، فقر و مصيبت بيداد می کند. در تعهدات دولت آلمان در افغانستان جنبه های نظامی نقش اساسی را دارند، اين در حالی است که اعمار شهری و بحث و گفتگو در مورد علل يأس و نااميدی مردم به فراموشی سپرده شده است. بدين لحاظ بايد اقدامی صورت گيرد:

عفوء عمومي جنايتکاران جنگي را که رئيس جمهور کرزی در مارچ 2007 تصويب نمود به تمام جنايتکاران جنگی 28 سال گذشته چه در داخل دولت و يا بيرون از آن می باشند، عدم مجازات را تضمين می کند.

برای اينکه قباحت و زشتی اين قانون را کمی بپوشاند، آقای کرزی آنرا در يک نقطه تغير داد: «حق فردی شهروندانی که مورد تعدی قرار گرفته اند محفوظ خواهند ماند». افراد خصوصی حق دارند در محکمه عليه متهمان جنگی شکايت کنند.

اما نکته اساسی در اينجاست که به مثابه فرد خصوصی اگر هم کسی جرعت کند که جنگسالاران قدرتمند و مافيای مواد مخدر را به مطالبه بکشد، با حيات خود بازی می کند. بسياری از قضات يا رشوتخوار اند، يا افکار بنيادگرائی دارند و يا اينکه عملا" وجود ندارند. از بسياری از آنها انتظار کمک را نمی توان داشت. تجاوزهای جنسی بی شمار و ديگر جنايات جنگی را که آن عده از جنگسالارانی “ائتلاف شمال“ که امروز در دولت سهيم می باشند، مرتکب شده اند، به طور مثال ويرانی کابل و کشتار بيش از 65 هزار انسان را در اوايل سالهای 90 ، به اين شکل بدون مجازات می مانند. اين حالت خصوصا" برای زنان افغان، که اين کشور بنام آنها آزاد شده است، غير قابل تحمل می باشد.

ما مصرانه از دولت فدرال می خواهيم که از فشار سياسی بر حکومت کرزی استفاده نموده تا

بدينوسيله بدنامي عدم مجازات كه اميدواري هاي مردم درد كشيده را در مورد عدالت و تغير وضيعت زندگي شان به يغما ميبرد‘ به پايان برسد.

عدم مجازات پاداشی است به جنايتکاران و جنايت. عدم مجازات دعوتيست به سوی جنايت بيشتر. عدم مجازات شکست اخلاق است. عدم مجازات خشونت را سرعت بخشيده و آنرا چند برابر می کند. عدم مجازات از قربانی هر گونه توان زندگی را گرفته و هويتشرا ويران می کند. و اين مقوله خصوصا" در مورد تجاوز جنسی خشونت جنگی صادق است.

خصوصا" ما آلمانها بايد در اينجا حساسيت و مسؤليت ويژه ای را از خود نشان بدهيم. تعداد بی شماری از مقصرين نازی در جمهوری فدرال آلمان بعد از جنگ جهانی بدون مجازات به ارتقا مقامات شغلی شان ادامه دادند، در حالی که بازماندگان قربانيان بيهوده در انتظار آن نشسته بودند تا بی عدالتی ايکه در مورد آنها شده بود ند سرانجام روزی آشکارا به رسميت شناخته شود.

علت کجروی های بعد از جنگ منجمله تروريسم RAF (حزب ارتش سرخ) را انسان بدون اين عدم مجازات نمی تواند درک کند.

افزون بر آن عفؤ عمومي قانون اساسی افغانستان را و يا حد اقل روح قانون را خدشه دار می کند. در ماده 72 پاراگراف 3 تذکر رفته است که وظايف سياسی فقط به افرادی می تواند محول گردد که «شهرت خوب» داشته باشند و «به علت ارتکاب به جرايم ضد بشری» محکوم نشده باشند. اين مواد قانون در مورد جنگسالاران هرگز صدق نمی کنند.

جمهوری فدرال آلمان يکی از مهمترين کشورهای پول دهنده است و وسيله فشار مؤثری را در دست دارد. ما مصرانه مطالبه می کنيم تا از تمام امکانات برای پايان عدم مجازات استفاده کند.

عفؤ عمومي جنايتکاران بايد منسوخ گردد و سيستم قضائی بايد مستقر و دموکراتيزه شود. حقوق کميسيون حقوق بشر بايد تقويت شوند. می بايست که يک پروسه واقعی حقيقت يابی و آشتی در جامعه آغاز شود. برای جنگسالاران نبايد که بيشتر از اين اجازه داده شود که آينده اين کشور را تاراج کنند.