ناتور رحمانی

 11.11.07

 

همه کشور بغلان ... ؟!

__________________________

يک شعر به سبک تيغونيزم ....

_____________________________ 

يک  مردک  زبون  ، کلاه پوستک  بيمار

غلامک  و سمبولک  بی عرضه  و بيکار

با  کارد   زبان   دوستی  و  قبيله  گرايی

بريده  رگ   گردن  مظلوم به  هزار  بار

********** 

اين  مُهره بد ريخت ز  جفا  شد  بما قالب

بازی   سياسی    چقدر   ميشود    جالب

اين  مرغ کريز کرده  چو روبا مکار است

داد ميزند  ز طالب و خودش  بود (طالب)

**********

خون   آمده    بالا   تا   سر   کنگره  ارگ

مرگ بارد به هرلحظه زهرسوی وطن مرگ

اين جوکک خونخور که همخوان خفاش است

راضی نبود ترک کند  چوکی گک خود  ترک

**********

اين   آدم   ترسو  کند   اعدام   صد و يک  را

اما  نکند  بسته به زنجير غل و تک (1)  را

جمع   کرده  بدورش  همه  مجرمين  جنگی

حمايه   نمايد   جانيان   لک و پک  ( 2 )  را

**********

دوستم و سياف است و گلاب زوی و ربانی

علومی   و   احدی    و   ثابت    و   خليلی

اين  خاينان   بی بديل   اين   فهيم  و  کلبی

نه بمب کشد  شان  نه  کدام  گوله ای غيبی

**********

مافيای   دينی   و   نژادی   کشد   انسان

در کابل و هرات ،  به هلمند  و به  بغلان

 ايساف  و ناتو ، هم کلاه پوستک و باندش

خود  حامل  بی امنی  اند  و  زاده  بحران

**********

گويند :  اگر سازش نشود   با قاتل  مردم

در  دجله  از خون   شود  آحاد   وطن  گم

حالا مگر مردم گل و وطن گلستان است؟!!

کز خوشی و سر مستی زنند سر به سر خم

**********

اين  بهانه  و ترفند  همه  بازی  بود  جانم

تا   چور  نمايند   به   جفا   گوشه   نانم

يک دولت سهمدار و شريک دشمن جان است

گر گويم  حقيقت   زند   با  مرمی   بدهانم

**********

يک  راه  بود  آسايش  مردم  و  وطن  را

اينکه  کنيد  برون ز خطه  زاغ و زغن را

ايجاد  کنيد هم  وحدت  و همبستگی   قوم

برون   کشيد  از   جان  غلامان  چپن  را

________________________________________ 

 

1 --  غل و تک – دزد و فريبکار .            

2 – لک و پک – خرد و کلان ، از الف تا  ی .