گلوب ان میل – مورخ 25 اکتوبر2007

ترجمه از :  پیکار پامیر – تورنتو

نا تو سر بازان بیشتر به افغانستان میفرستد         

نه عضو پیمان نا تو تعهد کردند تا سر بازان بیشتر به افغانستان بفرستند .  روزنامه ی انگلیسی زبان ( گلوب ان میل ) منتشره ی تورنتو گزارشی دارد بقلم  الن فریمن از هالند پیرامون تصامیم اخیر نشست  اعضای ناتو در مورد افغانستان که اینک ترجمه ی فارسی  آن تقدیم میگردد :

"  نه کشور عضو پیمان ناتو موافقت کرده اند تا سر بازان بیشتری غرض تقویت ماموریت نا تو  به افغانستان بفرستند . وزرای دفاع ناتو ، طی نشستی در هالند سعی بعمل آوردند تا نگرانی آن کشور پیرامون ادامه ی ماموریتش در جنوب افغانستان را مرتفع سازند  . . .  شیفرمنشی پیمان ناتو طی یک کنفرانس مطبوعاتی ، تصمیم افزایش سر بازان در نشست هالند را افشا نمود ،  اما رقم دقیق  تعداد اضافی منظور شده را بیان نکرد ، با آنهم یک منبع نا تو بعدا گفت که نه کشور به ارسال سر بازان اضافی موافقت نموده اند ، بخصوص چهار کشور ازجمله ی نه کشور  ،  سر باز به جنوب افغانستان میفرستند "  

در گزارش همچنان آمده است : " ترس از آنست که هرگاه هالند تصمیم به ترک ارزگان بگیرد ، موجب تشویق کانادا نیز گردد تا در خروج سر بازانش تعجیل نماید.  میعاد ماموریت سر بازان کانادایی در ماه فبروری 2009 به پایان میرسد  ، ولی ستیفن هارپر صدراعظم کانادا تمدید این ماموریت را که وی طرفدار آنست ، به رای پارلمان موکول کرده است . اگرچه نا تو افشا نکرد که کدام کشور ها سر باز اضافی به افغانستان میفرستند ، اما فرانسه گفته است  آنکشور به تعداد پنجاه تن از تمرین دهنده گان نظامی اش را به افغانستان خواهد فرستاد تا در کنار آلمانی ها در ارزگان خدمت نمایند "

در گزارش مذکور آمده است  : "  کشور سلواکی و جمهوری چک وعده داده اندتا به تعداد یکصد و شصت سرباز اضافی به عین  منطقه بفرستند . کشور جورجیا هم حاضر گردیده  به تعداد دوصد سر باز دیگر نیزبه نیرو های خویش بیافزاید . جورجیا که قبلا جز قلمرو شوروی بود ، در کنار ده کشوری به ایتلاف بین المللی در افغانستان پیوسته است که عضو پیمان ناتو نمی باشند . در عین حال ،  دو کشور المان و ایتالیا در برابر این تقاضا که نیرو های شان را از مناطق امن شمال و غرب به سوی جنوب افغانستان  انتقال دهند ، هنوز مقاومت میکنند ، مقامات آلمان که سر بازان شان عمدتا در شمال افغانستان مستقر هستند ، گفته اند ، قصد ندارند به جنوب افغانستان بروند . "

گزارش می افزاید :  "  در آلمان ، همانند سایر کشور های ناتو ، رضاییت مردمی در جهت استقرار سر بازان شان در افغانستان  وجود ندارد و سیاستمداران  آلمانی هراس ازان دارند که مبادا آلمانی ها بخاطر تلفات  سربازان آن کشور در جنوب افغانستان ، به مخالفت برخیزند . "  باساس این گزارش ، فرنزجوزف  وزیر دفاع  آلمان گفته است : "  ما به امنیت ، بازسازی و انکشاف ضرورت داریم  ، این ، یک تفکر همه جانبه است . از همین روست که من فکر میکنم  تقاضا برای گرفتاریهای بیش از پیش نظامی  گمراه کننده میباشد . ما به تعداد سه هزار و پنجصد سر باز در افغانستان داریم  و تصور میکنم سهمیه ی ما کافی باشد . "

بقول گزارشگر مذکور ، وزیر دفاع آلمان اضافه نموده است که آلمان وعده سپرده تا تعداد مربیان نظامی اش را تا سه برابر بالا برده  و آنها بازهم در شمال افغانستان مشغول خواهند شد . "

گزارش علاوه میکند : "  آقای شیفر منشی ناتو گفته است  ، تعداد مربیان مذکور در نشست آینده ی رهبران نظامی ناتو در ماه آینده مورد ارزیابی  قرار خواهد گرفت . بی میلی بعضی از

 اعضای ناتو مبنی بر توظیف سربازان شان در مناطق خطرناک  ، موجب بحران در اتحاد میشود. . . بار مسوولیت ، اصولا میان رهبری  این اتحاد تقسیم خواهد شد . کابینه ی آلمان که موضوع را  مورد بررسی قرار میدهد ، دچار مخالفت جدی افکار عامه پیرامون ماموریت سر بازان شان در افغانستان میباشد و توقع میرود مردم تا ماه آینده تصمیم شان را اعلام نمایند. "                                                                                          

گزارش منتشره  در گلوب ان میل  همچنان می افزاید : " پیترمکی وزیر دفاع کانادا اظهار داشته است که در نشست اعضای ناتو ، پیشرفتهایی مبنی بر افزایش سر بازان مشاهده کرده است . او گفته است ، ما ،  در این موضوع که فشار کار را تقسیم کنیم  ، متحد یم  و تصمیم هریک از کشورهای عضو که چه باید بکنند ، مهم است و  ماموریت همه برای یک هدف میباشد. "  آقای پیتر مکی به گزارشگران گفته است : " همه اعضای ناتو باید در افغانستان در کنار هم باشند."

باساس گزارش ،  آقای شیفر منشی پیمان ناتو قبلا گفته بود که وی به وزرای دفاع اعضای ناتو پیشنهاد خواهد کرد تا ماموریت دورانی یا نوبتی را در داخل و خارج مناطق خطرناک افغانستان تحت غور قرار دهند تا بار مسوولیت  ها تقسیم گردد . . .  هرگاه نیازمندی ها و همبسته گی های سیاسی ، نظامی و اقتصادی در افغانستان را مدنظر بگیریم ، من  ، پلان چگونه گی این ماموریت دورانی را روی میز ندارم ، اما  میخواهم تنها تذکر بدهم و امکان آن وجود دارد که وزرا ، این موضوع را تحت غور و بررسی قرار دهند .  این تاثیری خواهد داشت . "