سندی تلگراف ، مورخ 22 اکتوبر2007

برگردان : پیکار پامیر - تورنتو

بریتانیا ،  بازنده ی قلبها و ذهنیت ها در افغانستا  ن  

سندی تلگراف منتشره ی لندن ( انگلستان ) ، مطلبی را بقلم دیوید هریسن در شماره ی 22 ماه اکتوبر 2007 خویش تحت عنوان  " بریتانیا ، بازنده ی قلبها و ذهنیت ها در افغانستان "  به نشر رسا نیده است  که اینک ، ترجمه ی دری آن را تقدیم مینمایم :

" بریتا نیا ، با انتقادات  هجده ماهه در افغانستان رو بروست و نیاز آنرا دارد تا سر بازانش را در میان موجی از نیرو های نوع امریکایی بفرستد  تا بتواند طالبان را شکست دهد "

به قول دیوید هریسن ،  این اظهارات  از سوی یکی از مامورین عالیرتبه ی وزارت امورخارجه ی بریتانیا صورت گرفته است .

دیوید هریسن  علاوه نموده مینویسد که مامور مذکور که از مدتها ی دراز در افغانستان کار میکند ، به نشریه ی سندی تلگراف گفته است : " هجده ماه آینده ، خیلی سخت و وخیم خواهد بود و اگر پیشرفت هایی نداشته باشیم ، عمیقا دچار مشکل خواهیم شد . ما ، توافق و رضاییت مردم افغانستان را از کف داده ایم  و این ، شدیدا  قابل نگرانی میباشد .  برای ناتو واقعا خساره ی بزرگی خواهد بود اگر در  بر خورد های فرعی پیروز شود  ،  ولی   جنگ را  در کلیت اش ببازد"

هریسن مینویسد :  "  دیروز ، فرمانده عالیرتبه ی نظامی بریتانیا به اعضای ناتو اخطارداد که سر بازان بریتانیایی در دفاع از کشور خسته شده اند "

هریسن می افزاید  : " جنرال سر ریچارد دنات ، فرمانده ی کل نظامی بریتانیا ، طی یادداشتی  گفته است  " ما اکنون قابلیت مقابله با رویداد های غیر مترقبه را نداریم " ( مگر نگفته است که منظور وی از رویداد های غیر مترقبه چه خواهد بود ؟ - مترجم )

نویسنده ی مذکور میگوید : "  در راپور اخطاریه یی که در هفته ی گذشته در کمیته ی دفاعی بریتانیا مورد بررسی قرار گرفت ، آمده است که  ناتو در افغانستان به ناکامی خویش آغاز نموده است . راپور، تقاضای افزایش هزاران سر باز دیگر را غرض شکست شورشیان  طالب  و ادامه ی باز سازی افغانستان بعمل آورده است .  در راپور مذکور نسبت بی میلی اعضای ناتو در افزایش نیروی بیشتر  برای افغانستان ، اظهار تاسف گردیده و علاوه شده است که این بی میلی ، حیثیت نا تو را لطمه خواهد زد .

سندی تلگراف  تذکر میدهد : "  یک مقام بلند پایه ی وزارت امورخارجه  که نخواست  نامش افشا شود گفت ،  نیرو های ناتو و بریتانیا ، حمایت مردمی را در افغانستان از دست داده اند ، زیرا تعداد زیادی از افراد غیر نظامی کشته و منازل شان ویران گردیده است و ترس ازان است که مبادا  نا تو حوصله مندی استراتژیک نداشته و نتواند تا ده سال یا بیشتر ازان بجنگد ، درحالیکه طالبان میتوانند تا بیست  یا سی سال دیگر به جنگ  ادامه دهند .  امکان دیگر هم اینست که کانادا  و هالند سر بازان شان را پس از سال 2009 از افغانستان خارج سازند "

بقول سندی تلگراف ، مقام مذکورافزوده است  : "  ما شاید ساعت خود مان را داشته باشیم ، ولی طالبان ، زمان خود را دارند . برای عبور مجدانه از موانع و وخامت های جنگی ، باید با طالبان مذاکره  صورت گیرد  تا تندروان  از کنار آنان  دور ساخته شده شرایط در هلمند و دیگر ولایات مساعد گردد . . . "

نشریه ی سندی تلگراف  در اخیر می افزاید که بریتانیا  با داشتن هفت هزار و هفتصد نفر پس از سی و شش هزار و هفتصد و پنجاه  نفر سر باز نا تو ، دومین  و بزرگترین سهمیه  بعد از امریکا را در افغانستان دارد .   ( پایان )