باقی سمندر
ششم اسد6813
28جولای 2007
کابل- افغانستان
نخست چند گپی با خواننده های ارجمند وگرامی !
از شما چه پنهان که امروز پنجمین روز وفات محمد ظاهر پادشاه سابق افغانستان است. سه روز عزا داری سراسری بود وشنیدن موسیقی و ساز هم ممنوع اعلان شده بود. تمام رادیو ها ، نشرات و تلویزیون ها در کابل در مورد 93 سال زنده گی محمد ظاهر نوشته اند و یکبار دیگر ثابت گردید که در این سرزمین سنت و عنعنه و یا رسم ورواج زنده را کشتن ومرده را پرستیدن ریشه ژرف تر در افکار داشته و همه ساله بازتولید میگردد.
در همین هوای گرم تموزو در محافل سیاسی افغانستان سخن از برگزاری جرگه امن منطقوی است.
تا حال سخنان موافق و مخالف جرگه امن نوشته شده اند و اینکه این همه سخنان چه تاثیری بالای بحث ها و صحبت ها در جرگه امن منطقه ئی خواهد داشت ، هنوز معلوم نیست و ده ها مطلب نا گفته و نامعلوم دیگرو...سخن در مورد استعفای رنگین دادفر سپنتا وزیر خارجه افغانستان و نقش شورا و زدو بند های که از کاخ گلخانه شروع شده تا تالار شورا و تامحافل ائتلاف هائی میان محمد یونس قانونی و فاروق وردک وشرکاء ادامه دارد و در روزهای رخصتی و یا تعطیل شورا چه دید ووادید ها ووعده هائی نبود که به یکدیگر ندادند.
همچنان در مورد سر نخ یافتن رشته هائی که از تهران تا اسلام آباد واز کابل تا ماسکو تار دوانیده از یک سو واز سوی دیگر در مورد نقش اروپا وامریکا و جده تا چین وماچین در سیاست داخلی و خارجی افغانستان ومنطقه و اهمیت جیو پولیتیک وجیو استراتیژیک سرزمین هندوکش در برخی از محافل سیاسی افغانستان جرو بحث ها ادامه دارد و هر یکی از هر چمن سمنی چیده و منتظر حوادث و پیامد های آن اندو در فهرست مفسرین وکارشناسان هر روزه افزوده میگردد .
همچنان در مورد اینکه چگونه جمعیت اسلامی افغانستان و شاخه حزب اسلامی و بخشهای از حزب وحدت همنوا با یک دیگر هدف شان را مقدس ساخته و با پیروی از ماکیاول استفاده از هر وسیله و ابزار را برای رسیدن به هدف توجیه مینمایند و مصروف آب پاشی جاده سیاسی برای هدایت امین ارسلا و خشنودی سیاست مداران اسلام اباد اندوصاف ساختن راه برای ارسلا به مثابه وزیر خارجه بعدی جز از تاکتیک های خود دانسته و تلاش های پیوسته برای اینکه آیادرپشت پرده در مورد زلمی رسول توافق به عمل می آید یانه وچگونگی برخورد شان در مورد سید طیب جواد نیز سر زبانها است و ده ها سخن عریان و نیمه عریان در محافل سیاسی کابل مورد بحث ومناقشه بود واست.
در این کابل که بیشتر از شصت حزب رسمی وثبت شده وجود دارد، در هم برهمی افکار بیشتر از پیشتر جلوه گر شده و شناختن دقیق و تفکیک منافع ملی – دموکرات از غیر آن کار بسیار سخت ومشکل گردیده است. از اینرو هر مطلب را خواندن و درمورد آن اندیشیدن و جروبحث کردن نیاز به وقت کافی دارد، وقتیکه که من متاسفانه ازنه داشتن آن سخت در عذابم ورنح میبرم.
همچنان سخن در مورد گروگان های آلمانی و کوریای جنوبی جریان داردودرمورد نقش طالبان و چگونگی نمایندگی سیاسی از انها در شورا ووزارت خارجه وراضی نگهداشتن مافیای بین المللی وتبدیلی وزیر داخله و دست کاریهای در وزارت خانه های دیگر بخاطر کسب رضایت رهبران اسلام آباد و تهران و ماسکوو دهلی جدید و چگونگی واکنش در برابر ناتو و ایالات متحده امریکا و اروپا به مثابه راه حل های مقطعی مورد بحث و فحث قرار دارند و پرداختن به هریک از این مطالب حایز اهمیت است.
گرچه آزادی بیان در قانون اساسی افغانستان نیز تضمین شده است اما آزادی بیش از حد محدود شده میرود و هنوز هم خود سانسوری از یک سو و چنگ ودندان نشان دادن به آزاد اندیشی از سوی دیگر ادامه داشته و آزادی عمل چندان میسر نیست . البته دها مطلب دیگر نیز در همین دو سه روز مورد جرو بحث قرار دارند و در نشرات کابل نیز در مورد مطالب گوناگون تبصره هائی به عمل آمده است .
امیدوارم که بتوانیم در آینده نه چندان دور به مثابه تولید کننده های فکرنقش خویش را ایفا نمائیم و نه مصرف کننده های افکار مصرف شده.
اگر ده ها وصد ها نویسنده از موضع دموکراتیک به قضایای افغانستان بنگرند و بتوانند به منافع گروهی و تنگ نظری ها از یکسو و عظمت طلبی ها از سوی دیگر خط فاصل بکشند ، ممکن نیروهای ملی دموکرات افغانستان بتوانند از این بحران افغانستان خود را بیرون کشیده واز نیروی در خود به نیروی برای خود تبدیل گردند.