معرفی: مطبوعات آماج گفتگو

عزیزالله ایما  

14.07.07

درست صد و سی وسه سال از عمر روزنامه نگاری در افغانستان می گذرد. در درازای این همه سال، ‏ما کمترین رویکردِ کتابی در زمینهء مطبوعات و روزنامه نگاری داشته ایم. و اگر هم داشته ایم، دو ‏سه کتاب و چند مقاله یی است  که برای روشنیِ تصویر و تصور روزنامه نگاری  بسنده نبوده و ‏نیست.  بی گمان یکی از عواملِ مهمِ پسمانی کارِ روزنامه نگاری، نبودِ نقد، تحلیل و بررسی همه ‏جانبهء فرآیندِ مطبوعات می تواند باشد.‏

‏«مطبوعات آماج گفتگو و دو نبشتهء دیگر» تازه ترین کتابی است که به روزنامه نگاری و مطبوعات ‏در دههء پسین نگاهی دارد. مؤلف و نگارندهء کتاب ـ سالار عزیزپور به چند و چونِ کارِ روزنامه ‏نگاری در افغانستان با طرح پرسش و پاسخ و گفتمان، از زبان و بیان و گویش ویژهء ویراستاران، ‏سردبیران و مسؤولینِ روزنامه ها، هفته نامه ها و مجله ها می پردازد. و در پایان نگاهی دارد به ‏‏«دردری وچند گاهنامهء دیگر»، ومؤخره یی به معیارهای گزینشی چاپِ آثار که رابطه یی ـ نه چندان ‏مستقیم ـ با مطبوعات هم دارد.‏

‏«مطبوعات آماج گفتگو و دو نبشتهء دیگر» برای خوانندهء ژرف نگر به گونهء دیگری  توانایی ها، ‏کاستی ها و ناتوانی ها را به رخ می کشد. در کنارِ پاسخ های خوب و روشن کننده، خواننده به پرسش ‏های بی پاسخ و پاسخ های بی پرسشی هم برمی خورد.  از سوی دیگر، ابهام، تناقض گویی  و بی ‏باوری به باور های تأکید کرده شدهء روشنگران و روزنامه نگاران، بسیار شگفتی زاست. نود و چهار ‏برگِ «مطبوعات آماج گفتگو و دو نبشتهء دیگر» خالی ازنادرستی های نگارشی ـ و شاید هم چاپی ـ ‏نیست.‏

با این همه، «مطبوعات آماج گفتگو و دو نبشتهء دیگر» مارا به شنیدنِ صداهای متفاوتی که ریشه در ‏نگرش های گوناگون دارد، فرامیخواند و آن هم در جامعه یی که گرایش های آزموده شدهء ناپسند از ‏نسلی به نسل دیگر می رسد و ما را از هر رویکردِ تازه باز می دارد. گرد آوردنِِ نگرش و نگارش ‏های گوناگون برای  تعالی، گسترش و بهبودِِ کار مطبوعات و روزنامه نگاری کوششی ست ستودنی. ‏