سالار عزیزپور  

18.06.07

 حاتم بخشی های حافظانه و نوازش های دوستانه

در گام نخست از دوست فرزانه و دیرینه سپاسگزارم از رویکردی که نسبت به مقالت نگارنده زیر عنوان " اندر باب نام های مختلف ... داشته اند .

فشرده نکته یی که در این نوشتار بر آن درنگ شده است . پیشنهاد نام" فارسی " بر یک زبان واحدی که بنام های مختلفی چون : دری ، تاجیکی ، فارسی دری یاد می شود .

هر چند این اصل در بسیاری از زبان ها ی دیگرنیز چنین است . از باب مثال : دویچ که زبان رسمی کشور المان است . بنام زبان جرمنی و المانی نیز یاد می شود . برهمین بنیاد، یاد کرد یک زبان بنام هایی گونه گونه دلیل بر چند زبان بودن یک زبان نیست .

از سوی دیگر یاد کرد یک زبان بنام های مختلف رسم دیرینه است که در میان بزرگان ما نیز ریشه داشته است . از باب مثال : حافظ ، فردوسی ، ناصر خسرو ، طبری و دیگران از زبان فارسی ، دری به مفهوم زبا ن واحد ویگانه داد سخن داده اند . برای آگاهی بیشتر دراین گستره می توانید به کتاب هایی مانند : پارسی ستیزی در افعانستان و پژوهشی در گستره ی زبان مراجعه نماید .

دوست فرزانه ام جناب سمندربا هر نام ِ که این زبان را می خواند ، مختارند . پشنهاد نگارنده آماج پژوهشی داشته نه قصد ریختن آب به آسیا دوستان ویا دشمنان و یا به تعبیر دوست دیرینه ام حاتم بخشی های حافظانه !

در پایان سپاس بی پایان از دوست مهربانم که مرا با نام کوچکم خطاب کرده است .