زمانیکه جنایتکاران درمقام قانونگذار عمل میکنند ؟؟؟
طرحی که اخیرا زیر عنوان " مصالحه ملی" توسط حلقاتی از " پارلمان افغانستان " ارائه وبطور شتابزده به تصویب رسید ، عاملان خیانت وجنایت طی سه دههء اخیر را از پیگرد حقوقی وقضائی معاف میدارد .این طرح چیزی نیست جز یک سند رسوای تاریخی ، وبار دیگر نشان میدهد که در دم ودستگاه دولتافغانستان از وزیر تا وکیل همه عروسکهائی اند که با تارهای سرانگشتان باداران استعماری شان که سر به 33 کشور میزند ، میرقصند .
این اولین بار نیست که خائنان به ملت وجنایت پیشه گان از طیف های مختلف ومخالف از ترس دادخواهی مردم به یکدیگر پناه برده وباوجود اختلافات شان همدیگر را درآغوش میکشند . مردم فراموش نکرده اند که جهاد برحق شان علیه متجاوزین روس ودست پروردگانش بارها بوسیله ی رهبران جفا پیشه ی تنظیم های جهادی مورد معامله با اجانب قرار گرفته ودرنتیجه با به حاکمیت رسیدن تنظیم های جهادی به بازوی امریکا ومتحدینش بر سرنوشت مردم افغانستان ، به ازای عفوکردن همه ی جنایتکاران خلقی – پرچمی - ملیش ومتجاوزین روسی به کمال خود رسید .
در دوران حاکمیت جهادی - ملیشها که با جنگ های خانمانسوز داخلی توأم بود ، بارها همین قدرت طلبان برسر مقدار سهم هریک شان درحاکمیت به مقدرات مردم ، به جان هم افتاده و در این درگیریها جان ، مال و ناموس مردم را به بازی گرفتند . درآنحال امریکا برای اینکه منافعش بهتر تامین شود ، به هر وسیله ی پناه میبرد تاجائیکه طالبان را به عنوان ناجیان ملت از دست جهادیها و گلم جم ها وارد میدان کرد که دمار از روزگار مردم برگرفتند . درجنگ میان طالبان وتنظیم ها نیز جنایات هولناکی برمردم افغانستان تحمیل گشته وافغانستان ویران شده به پایگاه وحشی ترین تروریست های بنیادگرای جهان مبدل شد . امریکا که سازنده و وارد کنندهء همه ی شان به افغانستان بود ، بیشرمانه به بهانه ی حضور آنها ، افغانستان را مورد تجاوز وحشیانه ی نظامی قرار داده ومکررا باندهای جهادی – گلم جم را به جای طالبان برکرسی های قدرت نشاند وخود ووابستگان جهادیش را منجی ملت معرفی کرد .
مسئله زمانی جالب توجه میگردد که تنظیم های جهادی که تا چندروز قبل با دیده درآئی خویشتن را ناجیان ملت از چنگال وحشت وجنایت طالبان می خواندند ، امروز جهت رهائی از دادخواست مردم ، همان طالبان را به کمک میطلبند و با عفو همه ی جنایتکاران میکوشند خویشتن را از کیفر خواست مردم در امان نگه دارند .اینان شاید بتوانند به حمایت اربابان خویش این گونه اسناد جعلی را بیرون دهند . اما تامین عدالت حق مردم است . آنرا به همچو دستاویزها نمیتوانند سلب کنند .
فروش مملکت به اجانب ، به تاراج بردن وبه نابودی کشاندن هستی مادی ومعنوی مردم ، ده ها هزار مورد اعدام اولادمردم بدون محاکمه، آواره ساختن مردم از خانه وکاشانه به داخل وخارج از کشور به مقیاسی کم نظیر در طول تاریخ ، به بازی گرفتن سرنوشت مردم درقمارهای سیاسی وجنگ های قدرت توسط خلقی – پرچمی ، جهادی، گلم جم وطالبان و. . . مگر آنقدر کم اهمیت اند که آقایان طی تصویب عجولانه میخواهند همه را نادیده انگاشته وبر یکدیگر ببخشند . وآنگاه معلوم نیست که جریان جنایات و زورگوئی، غصب اموال ، املاک ودارائی های شخصی مردم و دارائی های ملی که تا اکنون ادامه دارد ، با تصویب این طرح به کجا خواهد کشید ! با تصویب طرح " مصالحه ملی" یکبار دیگر روشن میشود که اجرای عدالت در مورد جنایتکاران وخائنان به ملت در حال حاضر که کشور در اشغال اجانب است وخائنین وجنایتکاران بخش وسیعی از قدرت حاکمهء مستعمراتی را در اختیار دارند و درغیاب یک حاکمیت ملی و مردمی مقتدر خیلی دشوار بنظر میرسد . داشتن این توقع از دولتی که در میخ استعمار بسته باشد خیال باطلی است . آنچه تعجب آور مینماید برخورد دوگانه ی جامعه ی جهانی ومجامع بین المللی با مجرمین جنگی وجنایات ضد بشری میباشد . درعراق به دار میکشند ، ازیوگوسلاوی به زندان میبرند اما درافغانستان دست روی دست میگذارند ونظاره گر میشوند . برای اینان عدالت انتقالی که باری آنها خود آنرا عامل ایجاد تفاهم میخواندند ، چون درافغانستان با منافع شان سازگاری ندارد بی مفهوم میشود و زدوبند توطئه ی استعماری از کمال اهمیت برخوردار میگردد . اگر چنین نمیبود پارلمان نشینان افغانستان هم جرئت نمیکردند که باطرح مضحک آشتی ملی بر روی جنایات خویش پرده بکشند .
از موجودیت دموکراسی وارداتی حاکم بر افغانستان که ناتو ودرراس آن امریکا با اشغال کشورادعای آنرا میکند ، به گواه زنده ی زندگی روزمره ی مردم عمدتا جنگسالاران ، جنایتکاران جنگ ، مافیای مواد مخدر و صاحبان زر و زور منفعت برده اند وسرمایه های کلان بهم زده وتشکیلات عظیم و وسیع خودرا رونق بخشیده اند . وقتی نوبت به مردم میرسد تا حداقل زندگی معمولی خودرا آبرومندانه سامان بدهند و از فقر مزمن ، جنگ ، مرض وعقبماندگی رهائی یافته و از گرسنگی و بی سرپناهی نمیرند هیچ نهاد ملی و بین المللی به آن علاقه ای نشان نمیدهد .
دموکراسی زمانی انسانی میگردد که عطیه ی بیگانه نباشد وهکذا جامعه فارغ از هرگونه سیطرهء استعمار واستبداد بوده ودرحاکمیت آن اکثریت قاطع مردم به حقوق خود دست یابند وعدالت اجتماعی درتمام زمینه های زندگی مردم به اجرا درآید ، درغیر آن فقط به درد ریکلام های فریبگرانه ی غربی ها و وابستگان شان میخورد . مگر در الفبای دموکراسی نیامده که شیوه ی حکومت داری متکی برحق وقانون است . بنأ وقتی دموکراسی وارداتی بدون هیچ گونه ملاحظه ی حق وقانون ، به بخشش جنایت پیشگان فرصت میدهد، باید گفت : "مرحبا به این دموکراسی " !
خواست برحق مردم افغانستان برای زیستن در صلح و صفا و درفضای فارغ از حضور و تسلط بیگانه و داشتن آزادی ملی وحاکمیت دموکراسی زمانی برآورده خواهد شد که سرنوشت مردم بدست خودشان باشد وعدالت اجتماعی درتمام ابعاد زندگی مردم متجلی گردد ، نه اینکه جنایتکاران شهیر و جفاپیشگان تاریخی و خائنان به مردم مورد عفو قرارگرفته وحاکمیت شان برزندگی مردم جاودانه گردد . وحدت ملی در طرد عدالت میسر نمیشود . دریک دموکراسی واقعی که مردم خود آنرا برپا بدارند و عطیه ی اربابان استعماری نباشد و درآن به ارادهء مردم عدالت تحقق پیداکند ، بدون شک که درپناه آن وحدت ملی هم تامین میگردد . یکجا زیستن با جنایت پیشگان هرگز نمیتواند خشم وعدم اعتماد مردم را بزداید . عفو کردن کار مردم است ، مردمی که بر آنها ظلم رفته ، نه آن دهاره هائیکه تا دیروز بر روی مردم شمشیر میکشیدند وامروزه به یمن باداران خویش از سالن پارلمان سند عفو صادر میکنند .
محاکمهء جنایتکاران در دادگاه مردمی خواست برحق مردم است !
دست اشغالگران وعوامل بومی شان از افغانستان کوتاه !
زنده باد آزادی ملی ، دموکراسی وعدالت اجتماعی !
هواداران جنبش انقلابی مردم افغانستان ( هجاما)