سالارعزیزپور 

10.06.06

 

استاد جاوید،جاویدان مردی ازپاسداران زبان و فرهنگ

 

درهنگامه ی که جهان کنونی با شتابی بی امان به سوی تک فرهنگی شدن به پیش می رود وتک فرهنگی شدن رنگین کمانی از خورده فرهنگ ها را به حاشیه می راند و یا در خود جا می دهد و یا به گونه ی آن را از درونمایه اش تهی می سازد و به باد می دهد!چنین می نماید که ایستاده گی در برابرچنین تهاجم گسترده، کار ساده و آسان نیست و به تلاش و رسالت امروز و فردامان بر نمی گردد و محدود نمی شود بلکه تلاش نسلی را می خواهد که به دو روی یک سکه  که یک رخ اش را فرهنگ بومی ما می سازد و رخ دیگرش را فرهنگ جهانی و انسانی ما ، آشنا باشد و ضرورت این آشنایی و آگاهی زمانی برجسته می شود که سوای این تهاجم، گسیختگی فرهنگی و چند پاره گی خورده فرهنگ ها را نیز احساس کنیم و بر جایگاه و پایگاه ی لرزان و برزخی خویشتن خویش آگاه باشیم.

با در نظر داشت نکات بالا است که نه تنها ضرورت آشنایی نکات آمده الزامی می گردد بلکه این ضرورت در پرتوی آگاهی امروزی ترین شگرد های معاصر ضروری می گردد. پس بر رهپویان ماست که نه تنها بر فرهنگ ما و حوزه ی فرهنگی ما آشنا باشند بلکه در پرتوی معاصرترین شگرد های جهانی به باز نگری آن بپردازند . یکی از راه هایی رسیدن به چنان آرمانی، رویکرد بسیار جدی و بنیادی بر ادبیات و فرهنگ امروز ما می باشد که بی گمان جایگاه استاد جاوید بر سکوی پاسداری از زبان و فرهنگ ما اظهر من الشمس است . اگر دست یابی انتقادی بر مجموعه ی از فرهنگ جهانی برای ما نا ممکن می نماید و کیستی و کجایی ما  در میان انبوهی از پرسش ها و پاسخ ها و دیدگاه ها نا گشوده می ماند ؛ اما چیزی که برایمان دست یافتنی ست  ،  همانا ، آبشخور ها وبن مایه های هویتی و فرهنگی ماست که ما در این راستا مدیون پژوهشی های استاد فرزانه مان دوکتور جاوید در پژوهش هایی او بر « اوستا» می باشیم . هر چند آمیزش ناشی از برخورد دو فرهنگ و یا چندین فرهنگ و پیامد های آن برای بسیاری از ما که رفت وآمد فرهنگ ها را چون آمد و شد  ، روز و شب می پنداریم ، نا شناخته مانده است ، اما آشکار ا ، هیچ فرهنگی جایگزین فرهنگ دیگری نمی شود . پس این ساختار های اسطوره یی ست که به فرهنگ ها جان می بخشد و روزنه ای از جهان بینی های متمایزی را بر دریچه های  از تفکر و اندیشه و زبان می گشاید .  از همینرو بجا گفته اند : اگر « فاوست» بنیاد و اساس نگرش و هویت فرهنگی المان را می سازد « اوستا» بنیاد ونگرش هویتی ما را ! و برای ماند ه گاری استاد جاوید نوشتن پژوهش های پیرامون « اوستا» بسنده بود تا که بماند و ما تکریم اش کنیم و نگاه ژرف ومسوولانه او را نسبت به مجموعه ای از ارزش های فرهنگی همراه با بن مایه ها و دیدگاه  ها او به ستایش بنشینیم .

 یادش گرامی و نامش جاویدانه !