نجیب  بهروش                 ونکوور  کانادا

به اقتفای این مطلع:

به صدای خستۀ من نفس بهار تابد   به شب گرفتۀ من گل یاد یار تابد

از غزل حمیرا(نگهت)دستگیرزاده   

شـرف و وقـار

نه بـسـر هـوای عـیـش و نه بدل قـــــــرار تابد

نگـهـم به هــــرچـه افـتـد هـمـه نیش خــار تابد

تـف آتـش درونـم گـــــــــــذرد ز طـور سـیـنـا

و ز آه پر ز ســوزم به هــوا شـــــــــــرار تابد

بخـدا ز رنج غــربـت به سـتـوه رسـیـده جـانـم

نه تـوان اسـتـقـــامـت نه رۀ فـــــــــــــرار تابد

به جـبـیـن هــر خــردمـنـد مـقـیـم شهر غربت

خـط رنج و داغ حــرمان چو خور آشکار تابد

به فـضـای مـأمـن مـا ز دنـائـت لـئـیـمــــــــان

به نـفـس نـفـس کـشـیـدن غـم بـی شـمـــار تابد

ستم و جفای بی حد که به ملک ما روان است

ز شـقـاق و جهـل و غـفـلـت بـسی پـایـدار تابد

سبب فــرار مـردم ز وطـن یکی هـمـیـن است

کـه ز شـحـنـه تا به قاضی هـمگـی طـرار تابد

و از آن بتر تو بشنو که به پیش هـر زعـیـمـی

عــــزت وطـنـپــرسـتــان دوی از قـمــــار تابد

به عـمـارت مکـانـی کـه ز بن خــراب گـشـتـه

نه نـشــانه یـی ز خــــدمـت نه اثر ز کـــار تابد

به وفـاق قـشــــر خـائن جـمـع بدرگـــان عـالـم

به حـریم قـدس کـشـور چو مگـس قـطــار تابد

به رۀ نـجــات مـیـهــن بگــذر ز ســر کـه دایم

ز گــذشـت ســر درین ره شــرف و وقـار تابد

فبروری 2011