نجیب بهروش ونکوور
به استقبال سروده یی از ملک الشعرا، مرحوم استاد عبدالحق "بیتاب" که مطلعش این بیت است:
بـه سـخـتـی در سـیـه چـه آرمـیـدن بـه کـنـج تـنــگ زنـدان در خـزیـدن
بـه رغـبـت زهـــر قــاتـل ســر کـشیـدن
ز ســـــود هـــــــردو عالــــم دل بـریـدن
بـه دشــت نـامـــــرادی ره سـپــــــــردن
مـصـائـب را ز هـسـتـی بـرگــــــــزیـدن
سیـاووش سـان گــــــــذر از کـــوه آتـش
چـو بـیــــــــژن انـدرون چـــه خـــزیـدن
ز لـطـف و مــرحـمـت نـومـیــد گـشـتـن
دمـــــی در زنـدگــــــــی راحـت نـدیـدن
هــــزاران حــــــرف زشـت و نـا مـلایـم
بـه هـر مـحـضــر ز هـر احـقـر شـنیـدن
بـه ریـش سیـنـــه هـــــردم نـیـش کـاری
ز دسـت ظـالـمـان سـخـت تـر خـلـیـــدن
و یـا بـا لـب دم عـقــــــــرب گــــزیـدن
بـه فـاقــــــه تـا دم مــــــــــردن تـحـمــل
زخــوان نـعـمـتــــی لـقـمــــه نـچـیـــــدن
بـه دفــع تـشـنـگــی در فـصــل گــــرمـا
ز پـسـتـان ســگ گـــــرگـــی مـکـیـــدن
بـه پـیــش هـمـتــم آســـان از آنـســـــت
کــه از نـا کـــس دمــــی مـنـت کـشیـدن
نوامبر 2010
نجیب بهروش ونکوور کانادا
در راحـت مــردم خــوشـــی و عـیـش هـم مـاسـت
آزار بـشـــــــــــــر مـایـۀ رنــج و الــــــــم مـاسـت
آیـیـنـــــــۀ صـــاف دل مـا گـــــــرد کـــــــــدورت
هـــرگـــــز نـپـــذیـرد چـه صـفـا جـــام جـم مـاسـت
در جـادۀ حـکـمـــت بـه مــــــــــراد دل بـیــــــــدار
سـیـــر و سـفــر پـیـهــــــم و گـــام و قـــدم مـاسـت
از پـرتــــــــو انـدیـشـــــــۀ عـالــــــــی بـه رۀ عـام
افـــــــروخـتــن مـشـعــــــــل دانـش عـلــم مـاسـت
شــمـشیــــر جـگـــر پاره کـن از بـهـــر بـدانـدیـش
هــــریـک ســخــــــن تـیــز زبان و قـلــــم مـاسـت
احـسـاس غــــم و انـدوۀ بـیـــــچــاره و مـظـلـــــوم
در رگ رگ مـا زنـده بــــــود تـا کــه دم مـاسـت
"ما زنـده بـرآنـیـــــــــــم کــــــــه آرام نـگـیـــــریـم
مـوجـیــم کـه آســـودگــی ما عــــــــــــدم مـاسـت"
ای آنـکـــه سـخــن از لـب لـعــل و رخ گـلــگـــون
گـویـی تـو نـدانـی کــه وطــن مـحـتــــرم مـاسـت
جـان را بـه فــــــدای قــــد ســـــروی ز خـیـــالات
کـردن هـمـه از کـودنـی و از عـقـــل کــم مـاسـت
از وهــم و گـمـــان مـی نـشــود کـــام دل حـاصــل
طـفـلانـه هــوس بـازی مـا زهـــــر و سـم مـاسـت
بـرگـیـــــر دل از مـهــــــــــر بـتــان ســـــــر بازار
مـیــدار به دل عـشــق وطــــن کـان صـنــم مـاسـت
گــــر رفـتــه فــرو مـلــک بـه گــــرداب هــلاکـت
از تـنـبـلــــی و غـفــلــت و جــور و سـتـم مـاسـت
بـر مـحـنـت و درمـانـدگــــی مـادر مـیــهـــــــــن
تیمار ضرور است کـه غـمش، درد و غـم مـاسـت
ور عـــــــزم دلـیـــــرانه کـنـیـــم بهــــــر نـجـاتـش
از غـیــرت و مــــردانـگـــی و از کــــرم مـاسـت
فـــرصـت گـــــذران اسـت و بـه تـکــــرار نـیـایـد
وقـتـــی کـه درآن کــــــار تــوان مغـتـنـــم مـاسـت
انـدر صـــــــف پـیــــکــــــار بـیـا زود رویـم زود
بـیــمــی نـه گـــر از جـادۀ پـر پـیــچ و خـم مـاسـت
هـــر لـحـظــه ز سـر گـر گـذریـــم در رۀ حـفـظـش
دین اســت و وطـن کـعـبــه و بیـت الحـرم مـاسـت
مـا حـــــــرفــی بـه ابـهــــــام و پـس پـرده نـداریـم
زان ســــاده و بــی پـرده نـوشـتــــن رقــم مـاسـت
نوامبر 2010