نجیب  بهروش                      ونکوور - کانادا

 

به مناسبت شهادت نا بهنگام سید حامد "نوری" نطاق و فرهنگی برجستۀ کشور

 

گودال ظلمت             

                                                                     

غم بسکه جاگــزین شده در پود و تار ما

با غـم همیشـــه میـگـــذرد روزگـــار ما

در گـریه و فغــان ز ســـر شام تا سحــر

اشــک اســت یار دیدۀ شـب زنده دار ما

هرجا گـــل امیـــد شگــــوفا شــــود ولی

یأس اســـــت بار خاطــــر امیــــدوار ما

از فیــض نورعـلم جهان گشـته بهـره ور

گودال ظلمـــت است به گیـــــتی دیار ما

در آتـش شقـــــاق چنــان در گـرفتــه ییم

کــز آسمان گـذشـت به شــدت شــرار ما

کو همـدمی که تا نهــد از روی مرحمت

مــــرهم به زخـم ژرف دل داغــــدار ما

در کوره سوخت ملت مظلوم و بی دفاع

از جـور بیــگ و خان دنائت شـــعار ما

بردند برغـم عــرف نیــا آبروی خـلــــق

ذلــت گــرفــت جای همــــه افتــخــار ما

از تیـــــرگی باطــــن ارباب اقتــــــــدار

برباد رفتــه اســت شــرف و اعتبــار ما

دولـت اجیــر دشمــن دیرین مـردم است

در دســت اجنبــی است کنون اختیـار ما

آدمکشــی اســت پیشــــۀ ارکان دولــتی

بنگــــر به قتــل عام صـغار و کــبار ما

هـر روزه میرســد خبر تلــخ از وطــن

شــد کشتـــه آن فلانی یکــی نامــدار ما

"نوری" مثــــال تازه ازین مــــدعا بود

نفــــرین حــق به قاتلـــش و انـزجار ما

فـــرهنگی عـــزیز که شد از میان جمع

با نام نیـــک نـــزد خــــــداوندگـــار ما

خلد برین مکانش و روحش همیشه شاد

یادش مــــــدام زنده بــــــود در دیار ما

 

 نجیب  بهروش                            

 ونکوور کانادا

 

        تیــــغ  دودم

 

گر میهن ما لانه و کاشانۀ غم شــــــــــــــــــد          از غفلت هم شـــــــــــــــد

یا ملت بیچاره لگد مال ستــــم شـــــــــــــــــد           از غفلت هم شــــــــــــــد

آمد دوبلا از دوجناح  از( چپ) و از(راست)          کز هیبت ما کاســــــــــت

وز هردو جهت دوست غمین خصم خرم شـد           از غفلت هم شــــــــــــــد

آمد ز فراسو همه  انواع مصائــــــــــــــــــب           از فکر نه صائـــــــــــب

ار سفله وناکس سبب رنج و الم شـــــــــــــــد           از غفلت هم شــــــــــــــد

جاهل چو نشست بر سر کرسی زعامــــــــت           برخاست سلامـــــــــــت

افراد خردمند متلاشی پی هـــم شـــــــــــــــــد           از غفلت هم شــــــــــــد

هر شخص هنرور که به ملک دیگرانســــــت           محتاج به نانســـــــــــت

بس لکۀ ننگین که به تاریخ رقم شــــــــــــــــد           از غفلت هم شـــــــــــــد

کردند چپاول همه آثار هنـــــــــــــــــــــــر را            هر گنج و گهـــــــــر را

برباد ازآن شوکت دیرینۀ جم شــــــــــــــــــــد            از غفلت هم شـــــــــــــد

آمد به سر خلق خدا خواری بسیــــــــــــــــــار           از جور ستمگــــــــــــار

هر دامن عفت که اگر پاره زهم شـــــــــــــــد            از غفلت هم شــــــــــــد

از زهد دوپهلوی هرآن زاهد مکـــــــــــــــــار            هستیم دل افگــــــــــــار

اولاد وطن کشته به این تیغ دودم شــــــــــــــد            از غفلت هم شــــــــــــد

هر شیخ شکم بنده که او نوکر خان اســــــــت            منفور زمان اســـــــــت

منفورزمان شیخ اگر از بهر شکم شـــــــــــــد            از غفلت هم شــــــــــــد

دیوان قضاوت که بسا جاه رفیع اســـــــــــــت             چون قاضی شنیع است

دل کنده زحق عاشق دینارو درم شــــــــــــــد             از غفلت هم شــــــــــــد

در خانۀ مسکین که نه آبی و نه نانســـــــــــت             دایم رمضانســـــــــــت

چون بسته به دستور ملا دست کرم شـــــــــــد              از غفلت هم شــــــــــد

جز غم نبود خوردنی در سفرۀ ایـــــــــــــــتام              از عید مبر نــــــــــــام

زان دیدۀ هر بیوه زن از غم پر نم شـــــــــــد              از غفلت هم شــــــــــد

مشکل گذرد بس سحر و شام غریبـــــــــــــان             در کشور ویــــــــــران

از فقر به گردون اگر این خطه علم شــــــــــد             از غفلت هم شـــــــــــد

از پستی دونان بود احوال پریشــــــــــــــــــان              چیزیست نمایــــــــــان

هر نوگل امید بیفسرد و دژم شـــــــــــــــــــــد              از غفلت هم شــــــــــد

از خدمت اغیار شدم خسته و بیمـــــــــــــــــار             ای همدم هشیـــــــــــار

زان شهد دوعالم به مذاقم همه سم شـــــــــــــد              از غفلت هم شــــــــــد

برخیز و شکن حلقه و زنجیر اســـــــــــــارت              بنمای جســـــــــــارت

کز کاهلی ماست که بیگانه به دم شــــــــــــــد              از غفلت هم شــــــــــد

 

                 نجیب بهروش                      ونکوور - کانادا

 

اکتوبر 2010                 

 

طنز                                              

در میـهـــــن ما وسـوسـه  و شـور و شـری نیست

از جنـگ و جــدل هـیــچ در آنجـا خبــــری نیست

در عـشــــرت و شــادی گــــذرد روز و شــب ما

چــون ما به جـهـــان مـلـت آســــــوده تری نیست

هر کس همه جا راحت و در عیش و نشـاط اسـت

از بهــــر غصـــه در دل کـس راه و دری  نیست

با هـمـــدگــــر خــــویـش رفـیـقـیــم و شـفـیقـیــــم

اندر ســـــر ما فکــــر و هــــوای دگــــری نیست

از دشــمـنـــی و بغـــض گــــــریزان و نفـیــــریم

زاندیشـــۀ ما کشته به هیـچ جـوی و جـری نیست

در هـمـــدلــی و پاکــی و ایمــــان و صــــــداقـت

هـمـچـــون خـود ما مــردم والاگـهـــــــری نیست

از پرتــو عـلـــم است چــراغـــان هـمـــه کشـــور

از تـیـــــره گــی جهــــل در اقـلـیــــم اثری نیست

زان مشکـــل و ســـخــــتـی به ســـــر راه  نداریم

ســــرتاســــر کابینـــۀ ما گـــــوش کـــــری نیست

شیـخـســـت و مصـــلـــی و عبـــادت به در حـــق

جـــز لطـف خـــدا در طـلـب سیـــم و زری نیست

برجـاســت شــریعــت هـمـــه در گــــاه قضــاوت

آنجـا گــــذر رشـــوه ده و رشـــوه خـــوری نیست

هـــــرگــــــز نفــــــروشیــــم وطــــن در بدل جاه

چون در صـف ما خدعه گـر و جلوه خـری نیست

صـــد شکـــر خـــدا را  کــه جــــوی بار خیـــانت

بر دوش  و  بر عـــاقبـــــی و راهـبــــــری نیست

داریــم به ارث هـمـــــت عـالــــــی ز نیــــاکــــان

افســـوس که تحسینگــــر صــاحـبـنظــــری نیست

سـفتـــــم گـهـــــری چنــــد اگــــر از در معـنــــی

کـن حـلقـه به گــوشـت! کـه: ازین بد بتـری نیست