آتش در صدایت میتوان زد
چنین که واژه گان را
به ستم می نشانی
نیزاران در دو سوی سکوت تو
میرویند
فریاد خواهی شد
فوت مسلسل صدا را
در تداوم دیده فروبستن ها
.
افسانه ها خواهد روید
به جای گیاه
چه نادیدنی ها
از چشمان تو گذشت؟
آه ای ابر ببار
با وحشتناک ترین تندر
بر تمام این اشباح ببار!
تا مگر گرد ذلت را
فرو شویی
آسمان!
سنگ در چینه نداری؟
فرو بار !
فرو بار!
باران سنگ بر خموشان
ارسل علیهم طیراً ابابیل
....
کمتر از پرنده نه ای آخر
درد
چیزی
مضاعف است
طبیعی نیست که باشد
تو اما
با درد خو گرفته ای
به فتوای من
در شب وضو کن
نماز خفتن بخوان
تو که خفتن را بی دریغ دریافته ای !
21/07/2010