..........
فرمایش ِ
آهنگ
..........
بازیگران
درینجا کس بهارِ تَر نیاورد
امیدی دَر بَرِ باوَر نیاورد
الا
بازیگرانِ دورِ آتش
سَرازسُرِّشما کس دَرنیاوَرد
.........
مویِ درد
ازین محفل نخیزد
بویِ دردی
نمی بینی دراوهمسویِ دردی
میانِ گیسویانِ این همه
یار
شودپیداخدارا مویِ دردی
..........
شادیِ سرشار
درین محفل که
این دلبرگرفته
بزن ساغرکه مستی سرگرفته
تو و شادیِ سرشارِ
حریفان
اگرچه خانۀِ من در گرفته
.........
دیده درا
گرفته حالِ ما
را تکصدایی
بگوتاکی چنین دیده درایی
سرودی
تازۀِ رامی دهی سر
جدایی واجدایی واجدایی
............
دامِ
صلح
بگیرد آهویِ دل راپلنگش
به قربانِ نگاهِ تیزچنگش
به دامِ صلح اوافتاده
شهری
چه می پرسی ز رمز ورازِ جنگش
.........
فرمایش ِ آهنگ
کلاسِ درسِ
صلح وزنگِ تازه
گرفته بحثِ دلبر رنگِ تازه
به رقص آمد درودیوار
مکتب
ازین فرمایش ِ آهنگِ
تازه
.......
سنگِ مردم
شدم آیینۀِ آهنگِ مردم
به سینه می زنم هی
سنگِ مردم
همی گیرم پیاپی امتیازی
گهی ازصلح وگه ازجنگِ
مردم
...........
امتیاز
زدم آتش به جان ومالِ میهن
گر فتم لحظه لحظه
حالِ میهن
به هررنگی بگیر م امتیازی
منم سرمایۀِ اقبالِ
میهن
.......................
رگبار
رهِ شب را
چراهموارکردی
به دستت روزِ خودرا تارکردی
گرفتی آشنایی را نشانه
به سویِ
هرچه دل رگبارکردی
...............
کاسۀِ لبریز
علیهِ جنگ وجهل وجورِ
جبرم
نگر بر کاسۀِ لبریزِ صبرم
ز ریشه برکنم کاخِ هوس را
صدایِ
صَیحۀِ سیلِ ستبرم
..............
گَردِ نامردی
وطن راگَردِ نامردی
گرفته
سَرِ هرتپه راگَردی گرفته
به هرجا چهرۀِ آزادۀِ بود
ورم کرده تبِ
زردی گرفته
.......
...........
سرویسِ جنایت
...........
سیلی
بزن گردن امیدم
رابه تکرار
بکن سیلی به رویِ عاشقان وار
برایِ رفعِ
تشویشِ جنایت
صداقت رازراهِ خویش بردار
.................
فرمانِ آزادی
فشارم
دستِ هربیگانه خورا
شوم قربان
صداهایِ دورو را
دهم
فرمانِ همیاری به تکرار
سرانِ فتنه
پروردِ عدورا
...........
دستورِ
وفا
به
دستورِ وفا انصاف
کردم
به هرکه
جزخودی الطاف کر دم
زدم سر
هرکجا اهلِ دلی بود
سرِ راهِ
شمار ا صاف کردم
........
نقشِ
یاری
بیا
تاطرحِ کاری ر
ابریزیم
به دشمن
نقشِ یاری
رابریزیم
برایِ
قلع وقمعِ فکرِ
ایمان
پیِ
همسایه داری
رابریزیم
.......
سرویسِ
جنایت
در و
دیوارِ همسایه گواه است
که اینجا
خودسری ها راپناه است
برایِ
دورِ سرویسِ جنایت
دلِ من
بهترین اِستاد گاه
است
.........
اشتباه
همآوایی
به این منزل گناه
است
رهِ
نیکوسپردن اشتباه
است
نگه حتی
به اشک وآهِ
دلها
بلایِ
جانِ چشمِ راه راه
است
.........
سیلِ آتش
صدایی
برنخیز د از
نگاهی
نبینم بر
تبِ این دل گواهی
نجاتم ده
ز دستِ سیلِ آتش
الهی
یا
الهی یا الهی
...........
مردِ
موفَّق
یکی
مردِ موفَّق شو دلِ من
به هر در
اهلِ تق تق شودلِ من
درین شامی
که باطل می درخشد
که گفته
صبح
مطلق
شودلِ من
...........
سرابِ
گنگِ
سرابِ
گنگِ فکرِ بی
بخاریم
به چشمِ
غنچه ها پیوسته خاریم
هوایِ
سیر گلشن در سَرامّا
سَرِ
اندیشۀِ گل را نخاریم
........
زبانِ
تازه
معاشرشو
معاشر
همرَهِ
ماش
سیاست
را زبانِ تازۀِ باش
چپاول
چاره سازِ هرچه
درداست
خوشا ما و
خوشا یارانِ اوباش
.........
بویِ جفا
صداها
درگلو انبارگشته
که اینجا
رهگذارِ مار گشته
مشامِ ما
به زشتی کرده
عادت
زَ بَس
بویِ جفا تکرارگشته
...............
نورالله
وثوق
19/3/1389
http://norollahwosuq.blogfa.com/