باقی سمندر
شنبه اول جوزای 1389
می 2010-05-22
کابل افغانستان
خبر کوتاه است اما قصه دراز
امروز سه وزیر از لندن به کابل آمدند و خبرگزاری انگلستان – بی بی سی چنین گزارش داده است :
BBC Persian "
به روز شده: 09:08 گرينويچ - شنبه 22 مه 2010 - 01 خرداد 1389
سه وزیر بریتانیایی به افغانستان سفر کرده اند
وزیران خارجه، دفاع و توسعه بین المللی بریتانیا برای گفتگو با مقامهای افغان و فرمانده ناتو به کابل سفر کرده اند.
ویلیام هیگ، وزیر خارجه، لیام فاکس، وزیر دفاع و اندرو میچل، وزیر توسعه بین المللی دولت ائتلافی بریتانیا بامداد روز شنبه، اول جوزا/خرداد وارد کابل شدند. " بی بی سی
" وزیر دفاع بریتانیا قبل از سفرش به کابل مقاله ای برای روزنامه تایمز نوشت و در آن تصریح کرد که:" حضور نیروهای بریتانیایی در افغانستان برای کمک به امنیت جهان و بریتانیا در آنجا است. آقای فاکس در این مقاله اش گفته است:" ما برای این در افغانستان نیستیم که به یک کشور شکست خورده قرن سیزدهمی کمک کنیم. بلکه به خاطر مردم بریتانیا و امنیت جهانی در آنجا حضور داریم."
وزرای انگلیسی راست میگویند و عساکر آنها در واقعیت امر برای " کمک به امنیت جهان و بریتانیا " در افغانستان حضور دارندونه برای کمک به افغانستان ومردمش که تا حال به زور استبداد در شرایط پیش مدرن یا قرن سیزدهم یا قرون وسطا نگهداشته شده اند. اگر این حضور را از کمپنی هند شرقی تا تاج گذاری به سر شاه شجاع و گسترش امپراتوری در نیم قاره هند و تلاش برای رسیدن به آسیای میانه و تبت لحظه ای به مثابه پیش زمینه های " توسعه بین المللی " انگلستان مد نظر گرفته و جنگهای اول و دوم وسوم افغان انگلیس راواکنش در برابر " توسعه بین المللی" در " بازی بزرگ" بدانیم ، تلاش های ممتد لندن در افغانستا ن را دردهه اول و دوم وسوم قرن بیست تاحال مشاهده نموده و به ارزیابی بگیریم و بخاطر بسپاریم که در همین چند ماه پیش در موسی قلعه هلمند و مارجه چه خبر بود و اخیرا در قندوز و چهار دره و نواحی دیگر چه خبر است و طرح کنفرانس لندن چه بوده است و به همین زودی ها در قندهار چه خبرهایی سر زبانها خواهد افتید و برگزاری جرگه " امادگی برای صلح" در کابل و به تاخیر افتادن آن پیش از سفر آقای حامد کرزی به واشگنتن و آمادگی مجدد برای تدویر جرگه " امادگی صلح" و آجندای جرگه ای جوزا در هفتم جوزا 1389 چه برنامه هایی را دنبال میکند ، خواهیم دید و بخاطر خواهیم آورد که اگر جرگه نهم ثور به ادامه روزهای فراموش نشدنی هفتم و هشتم ثور به دوازدهم ثور به تعویق افتاد و به همین ترتیب ششم جوزا گویا " روز نجات " افغانستان بوسیله محمد نادر پدر محمد ظاهر پادشاه سابق افغانستان بوده و انتخاب هفتم جوزا نیز یک انتخاب تصادفی نیست ، همان طوریکه سفر سه وزیر انگلیس در این " کشور شکست خورده قرن سیزدهمی " سفرتصادفی نیست !
اگر افغانستان و مردمش در سه جنگ ضد انگلیسی در قرن نزدهم واوایل قرن بیستم در ساحه نظامی پیروز شد و در ساحه سیاسی در گندمگ و قصر چهلستون در کابل و ومنصوری دیره دون شکست خورد و تا هنوز لباس پرخون به تن دارد و هیچگاه انکار نمی ورزد که از نگاه اقتصادی در شرایط پیش مدرن و" قرن سیزده " قرار دارد ، اما من ( باقی سمندر ) بخاطر همه وزرا ی انگلیس میسپارم که :
" کمک به امنیت جهان و انگلیس " د ر افغانستان به قیمت خون بیشتر از یکنیم ملیون انسان این سرزمین و بیوه شدن بیشتر از ملیون زن و یتیم شدن بیشتر از چهار ملیون کودک ما و آواره شدن بیشتر از پنج ملیون انسان سرزمین من در پاکستان و ایران و اروپا و امریکا و سراسر جهان در پایان قرن بیستم وتا هنوز تمام شده است. اگر" بازی بزرگ " قرن نزدهم جایش را برای" بازی بزرگ نوین "در قرن بیست و یک باز کرده است ، در همین افغانستان نیز همه مردم ما ولو هر دم شهید است و گرسنه و فقیر و پشت یک لقمه ای نان سرگردان میباشد ، گمان نمیکنم که همه بوسه به لوله تفنگ لندن بزند و برای ده هاسال دیگر در " قرن سیزده " و شرایط پیش مدرن زمینگیر شده وجا بزند و از حرکت باز ایستد و به دیالکتیک حرکت و ترقی زهر خند زده و بازهم به دوش و گرده ای خود پاشنه خونین افراد قرون وسطایی را تحمل کند.
اگر عده ای بخواهند تاریخ را به شکل تراژیدی و یا کمیدی آن در افغانستان تکرار نمایند ، من با صدای بسیار نارسای خودم میگویم :
نبرد فرزندان مردم افغانستان برای تعیین سرنوشت وخود ارادیت و داشتن یک افغانستا ن مستقل ، آزاد و آباد وشگوفان له اشکال گوناگون ادامه خواهد داشت و من این جملات را در نخستین لحظات سفر سه وزیر انگلیس در کابل از کنار و جوار شیر پور در کابل مینویسم و به صراحت اعلام میدارم که من برای " امنیت انگلستان " و هیچ نیروی نظیر وزای انگلیس لفظ در دری را به پای وزا نمی ریزم و خواهیم دید که فردا روزی نامه ها در کابل چه خواهند نوشت. ؟