نویسنده: قاری عتیق الله ساکت

30-03-10

حکمتیارصاحب! این مصالحه کدام تلک نباشد

چشمهای تحلیلگران وناظران اوضاع سیاسی درارتباط مذاکرات پنهانی میان آقای کرزی وگلبدین حکمتیارخیره مانده اند وتأریخ نهم ثورسال جاری زیرنام جرگهء امن که شاید تصادفأ ویاهم عمدأ  درتوالی دوروز خونین بیاد ماندنی هفت وهشت ثورواقع شده است، مبین بسی واقعیت های پوشیده خواهدبود، وهرآنچه دردیگ سربسته میان آقای کرزی وحکمتیار  درحال پخته شدن است، درآن روز درکاسه بیرون خواهد آمد. باآنکه روند مذاکرات ازدیرزمانی بدینسو آغازگردیده ولی تاهنوز که هنوز است، شک وتردیدهای فراوانی درخصوص این مذاکرات دزدانه وجود دارد. نمایندگان جناح آقای حکمتیارکه ازنگاهء شعورحزبی حساسیت ونفرت  دربرابرمطبوعات وآزادی بیان را ازرهبربزرگ خودبه ارث برده اند، تاحال هیچگاه  موضع وحتی چهرهء خودرا دربرابرخبرنگاران ظاهرننموده اند وهمچو زنان محجوبه ازدوربین عکاسان، تصویربرداران وعموم دست اندرکاران مطبوعات حجاب میگیرند. این هیأت ازآغازمذاکرات شان  تاحالا صرفأ چند نکتهء ابهام آلودی را ازطریق مجراهای مشخص به گوش خبرنگاران قطره چکان نموده اند، تاباینطریق اهمیت و وزنهء مواضع خودرا  چندین برابربزرگترازماهیت اصلی خویش برای مردم وجهانیان نشان دهند وچنان بفهمانندکه مصالحه با ایشان کارآسانی نبوده   بلکه ایشان صدها شرایط وپیشنهادات گوناگون را به جانب دولت پیشکش نموده وموارد اختلاف فیه بیشماری با دولت و وضعیت موجود دارند که ازین بابت وقت زیادی بخاطرتوافق روی هرمادهء آن نیاز بوده است.

آنچه تافعلأ بعنوان شرایط ازطرف نمایندگان حزب اسلامی به جانب دولت،  بگوش ها میرسد ودرمیان حلقات سیاسی مورد تحلیل وارزیابی قرار میگیرد، طرح تعین جدول زمانی برای خروج نیروهای خارجی ازافغانستان وتشکیل یک حکومت مؤقت است که درشرایط حاضرهیچیک ازین شرایط فوق الذکر ضمانت اجرایی نداشته وعلاوه برآن اینها همان  مواردی اندکه ازچندین سال باینطرف بارها وبارها  بوسیلهء احزاب ومنتقدان سیاسی  داخلی وبیرونی ونمایندگان مردم درمجلسین افغانستان وسیعأ مطرح شده ولی هیچ گوش شنوایی نداشته است. بنأ چنانچه دیده میشود، حزب اسلامی درحال حاضر هیچ چیز تازه یی برای گفتن، انتقادکردن واینهمه وقت ضایع کردن ندارد وطرح اینگونه شرایط مستعمل وتأریخ تیرشده که بارها بوسیلهء منتقدان وفعالین سیاسی درگذشته ها آزموده شده و کوچکترین نتیجه یی هم نداشته است،  هیچگاه ارزش اینقدر ضیاع وقت را زیر نام مذاکره ندارد. ازان گذشته طرح اینگونه شرایط دشوار بالای شانه های دولت به ویژه آقای کرزی که درین خصوص ازهیچ صلاحیتی برخوردار نیستند، با هیچ منطقی سازگار نیست. زیرا همه میدانندکه  آقای کرزی کسی نیست که درین مورد تصمیم گیر باشد. چنانچه همه شاهدیم،  آقای کرزی ازکشتن افراد ملکی توسط نظامیان خارجی بارها انتقاد کرده وحتی ازتهءدل به ایشان التماس نموده تادست ازینکار بردارند وآبرو وحیثیت ویرا به مثابهء رییس جمهوریک کشور درنزد مردم برباد ندهند وحتی جناب شان ازنهایت بیچارگی دربرابرهمه مردم عجز وبیچارگی خودرا خیلی ها پرسوز وازتهء دل باخلوص نیت، درجریان سخنرانی های شان زار زار گریسته اند  که باتأسف هیچ سودی هم نبخشیده است. ازینرو پذیرش ویاعدم پذیرش این شرط بوسیلهء آقای کرزی که قطعأ ازحیطهء زور وتوانمندی های ایشان بدور است، هیچ تأثیری درمؤفقیت این مذاکرات نخواهد داشت، واگراین شرط وبعضی ازشرایط نشخوارشده واستعمال شدهء نظیرآن ازطرف جناح حزب اسلامی، بوسیلهء جناح کرزی استقبال هم شود، دراصل هرگز نمیتوان آنرا بعنوان یک دستاورد مؤفقیت آمیزبرای حزب اسلامی بحساب آورد. درحالیکه هردوجانب میدانند که برسرسفره هیچ چیزی برای گفتن، شرط گذاشتن وقیودات وضع کردن خصوصأ درارتباط موجودیت نیروهای ایتلاف به سرکردگی آمریکا ندارند، بنظرمیرسد که این برنامه صرفأ بمنظور تیارکردن یک "بینی خمیری" برای آقای حکمتیار وهواخواهانش ترتیب شده تاننگ تسلیم شدن ایشان را به دولت زیرنام مذاکره ومصالحهء مشروط ازبین ببرند وایشان را کمی آبرومندانه تر درین روند دخیل بسازند. زیرا واضحأ سؤال که درین میان برای هرتبعهء افغان وهرخوانندهء تاریخ درآینده ها مطرح میشود اینست که چه برتری حکومت آمریکایی ازحکومت اسلامی به رهبری استادربانی فارغ التحصیل جامعة الازهر اسلامی  داشت که وی آنرا  سرنگون نمود وبا این دیگری مصالحه نمود وسرتسلیم فرود آورد؟ برای این منظور طرح اینگونه پیشنهادات غیر عملی وساختگی با اینهمه ضیاع وقت صرفأ روپوشی اندکه برای تلبیس این شرم تأریخی فراهم شده است درحالیکه به معنای واقعی کلمه هیچ مذاکره وچانه زنی سیاسی وجود ندارد.

 بهرتقدیر بنظرمیرسدکه اگرحزب اسلامی وآقای حکمتیار درنهایت بادولت موجود به توافق هم برسندو بایشان ملحق شوند، چالشهای بزرگتر دیگری فراراهء ایشان وجود خواهدداشت که بایستی ایشان اولتر ازهمه تکالیف خودرا دربرابرآنها با حکومت آقای کرزی معلوم کنند. بگونه یی مثال یکی از تهدیدات جدی که درانتظار ایشان است،  تطبیق عدالت انتقالی است که دران اسم آقای حکمتیار درصدرهمه جنایتکاران جنگی قراردارد وبدیهی است که افرادی ازین قماش، آنهاییکه شامل اینگونه فهرست سیاه اند، به هیچوجه سرنوشت بهتر از اعدام "صدام حسین" ودورترین اعضای خانواده اش که همهء شان یک بیک بپای دار کشیده شدند،  نخواهند داشت.  دراخیرقابل یادآوری میدانم که  حکومت "اوباما" در ازای حمایت ازمؤفقیت متقلبانهء آقای کرزی درجنب سایرشرایط یکی هم تطبیق عدالت انتقالی درافغانستان را شرط اساسی قرارداده وجناب ایشان هم برای انجام این مأموریت درطول دوران ریاست جمهوری شان تعهد سپرده اند. ازینرو سفرغیرمنتظره آقای "اوباما" ازقارهء آمریکا به قارهء آسیا که  به روز یکشنبه مؤرخ 28 مارچ بدون اطلاع قبلی غرض ملاقات با آقای کرزی صورت گرفت آنهم درچنین وضعیت حساس تأریخی که بحث مصالحه با حزب اسلامی بویژه آقای حکمتیارمطرح است، برایما میرساندکه قطعأ فی مابین این سفربحث برانگیز وطرح مذاکره ومصالحهء آقای کرزی وحکمتیارارتباطات وعلاقات مرموزی وجود دارد. ورنه شخص اول یک مملکت ابرقدرت باتحمل اینهمه سفردور ودرازوبا درک همه خطرات احتمالی امنیتی که به افغانستان میاید، اصلأ به سیما وقیافه وکلاهء قره قلی آقای کرزی دل نبسته  است که اینهمه راه را ازفراز بحرها، اوقیانوس ها، کوهستانها وغیره اینجا بیاید وباآقای کرزی چندجملات دیپلماتیک را درحضورخبرنگاران اظهار نمایند و دیگرهیچ.   پس میگوییم که حکمتیار صاحب!  مبادا برای گرفتاری شما وهمراهان تان دام و تله یی درکار باشد.

atiqullahsaket@yahoo.com