نعتیه های شاعران به پیشگاه

رحمة للعالمین

حضرت محمد رسول الله (ص)

به اهتمام

دکتور محمد شعیب مجددی

شاعران : بلقیس بخاری ازمدینه منوره،سیدمحمدعالم لبیب از پوهنتون کابل، آیت الله دکتور سید حیدر علوی نژاد بلخی ،سید ضیاء الحق سخاازهرات ، وهاب مجیر ازبلخ، عبداللطیف صدیقی للندری از کانادا ،محمد نادر ظهیراز چین ، سید نورالحق  صبا  از آلمان، بلیکاعزیزازفرانسه ، محمد عزیزعزیزی از لندن، وازچندین شهرامریکاعاشق لونگین فنا،محمد کریم کابلی،ناجیه کریم قیومی، زلال هروی ، مسعوداثیم رحیمی

  پیشگفتار:

       الله سبحانه وتعالی را سپاسگزاریم که به ما توفیق نصیب گردانید؛مجموعه نعتیه های تعدای از شاعران افغانستان راکه به مناسبت مولود پرمیمنت رحمة للعالمین حضرت بهترین عالم و آدم سیدالانبیا والمرسلین محمد مصطفی (ص) سروده شده است؛ جمع آوری وبدست چاپ میسپاریم. دراول فبروری 2010باپخش اطلاعیه ازشاعران افغان در سراسر جهان دعوت گردید تاسروده های نعتیه خود راالی تاریخ 15 فبروری به ما بفرستند. خوشبختانه شاعران گرانقدربلقیس بخاری ازمدینه منوره،سیدمحمدعالم لبیب از پوهنتون کابل، آیت الله دکتور سید حیدر علوی نژاد بلخی ،سید ضیاء الحق سخاازهرات ، وهاب مجیر ازبلخ، عبداللطیف صدیقی للندری از کانادا ،محمد نادر ظهیراز چین ، سید نورالحق  صبا  از آلمان، بلیکاعزیزازفرانسه ، محمد عزیزعزیزی از لندن، وازچندین شهرامریکاعاشق لونگین فنا،محمد کریم کابلی،ناجیه کریم قیومی، مسعوداثیم رحیمی، زلال هروی ، وده ها شاعردیگرازسراسرجهان نعتیه های پرمحتوی وزیبا فرستادند. 

     این قدم فرهنگی ادبی درمیلادخاتم النبئین چون حلقه مستحکم اتحادواتفاق ،دست های شاعران را ازسراسرجان باهم نزدیک ساخته وباعشقی که به رهبر بشریت دارند تحفته های دل را روی صفحه کاغد آوردند که با خواندن آن دلهای مشتاقان شاداب وانرژی معنوی روحانی  درشاهرگ  دل وجان موج صمیمیت ومحبت را پخش میگرداند.

                             الف 

   اشعاررسیده اززیرنظراستادان گرانقدر میر عبدالسلام شایق فرازومحمدیوسف کهزاد گذشته وچند قطعه نعتیه درین اثراقبال چاپ یافته است. متاسفانه که شرایط اقتصادی وکمی وقت مجال آنرامیسرنساخت تا تمام نعتیه ها را درآغوش این اثر بگنجانیم وبه این وسیله ازشاعران گرانقدرکه چکیده های شان درآینده چاپ خواهدشد ؛ ودرین اثر از چاپ مانده است، جداً معذرت میخواهیم.

     باتأکید مکرراز تمام شاعران گرامی که اشعار نعتیه فرستادندممنون وسپاسگزارمیباشیم قریحه شما پربار و قلم شما پرکارباد تا آنچه ازدل شما برمیخیزد در دل ما نشسته وروح وروان ما را شاداب وشکوفان گرداند.

         مجموعه نعتیه هرچند ازنگاه کمیت به چند قطعه شعرخلاصه میگرددولی درکیفیت بحرپر محتوی ازچکیده های سخنسرایان طراز اول وطن عزیزما افغانستان میباشد. امید وارم عاشقان ناجی بشریت حضرت محمدرسول الله (ص) ، ادب دوستان وعلاقمندان شعر این خدمت ناچیز را با کلمات و دعای خیر و نیکوپزیرفته وبا لطف ومحبت انرژی برای فعالیت های بعدی گردند.

     مجموعه اشعار نعتیه را تحفه وار تقدیم شما بزرگان وعزیزان مینمایم وامید دعا دارم.

                         محمد شعیب مجددی  

 سیدضیاءالحق سخا             ازهرات

         میلاد نور 

درآن کوير ضلالت ، درآن    صحاری ِ تار                               

درآن   حدود ِ  ز  نابُخردی  فقط   سرشار

درآن    نمود    هويدای   حيلت    شيطان

وآن  وفور  صريح ِ  سفاهت  و   خسران

درآن  بسيط ِ صنم  عاشقان ِ سنگ پرست

که  سد ِ شرک  مسير ِ هدايه  را   ميبست

درآن زمان که زمين زيِر  پای عُــّزی بود

و بزم   حلقه   بگوشان   سنگ  برپا بود

در آن    تباهی ِ    معنای    ناب   انسانی

درآن    نهايت    مزموم ِجهل   و  نادانی

که جو حاکم ِ آن  از  هدر  همه   پر  بود

کمال  شان  و شرف ، بر شمار اشتر بود

درآن زمان  که  سيادت  طلسم عنعنه بود

و   ماندگارترين     يادگار   ازمنه    بود

درآن زمان که شرف ارث محض بودآنجا

 و زور  بود  حَکــَم  ،  بين   برده  و  آقا

 سموم   مهلک    انديشه  های   شيطانی

دويده   بود   به  رگها ،  چنانکه  ميدانی

که  وحشيانه ترين    ارتکاب   دوران  را

به  گور کردن  نوزاد   زنده ی  شان   را

کمال   غيرت  و عـِز   و   وقار   ميديدند

وزآن    خلاف  عيان  ،  افتخار  ميچيدند

درآن سياهی  ِعريان  درآن زمانه ی شب

درآن تباهی  ِ مطلق ، درآن ميانه  ی شب

                         1

که گمرهی  همه  جا  رهنمای  مردم  بود

و راه ها  همه   اندر  غبار   ها   گم  بود

صفير خنده ی خـِناس بود  و اشک  ملک

صدای    شيون    دنيا  و  آه   چرخ  فلک

خروش  و غرش  دريای  جهل   و نادانی

 تمام     وسعت   دنيا   سياه    و  ظلمانی

درآن زمان که جبين سود سنگ بودانسان

و يک سخن ،همگی  ننگ ِننگ بودانسان

بناگهان، دل ِ عالم شگفت و ، شب  لرزيد

زمان درخشش صد کهکشان ستاره  بديد

شبانه در دل  عالم  ،  فروغ  عشق  دميد

سرود«صلّ علی » را ملک زعرش شنيد

شکست  تاق  مُقــَرنس  نشانه ی  کسری

نشان  آز  و هوس  ، جايگاه کبر و هوی

خموش گشت  کهن  ساله  آتش  زردُشت

 چرا  که  پيش  فلق ، شمع را ببايد کُشت

سروش عالم  لاهوت ،  بوی  جان  آورد

پيام    تهنـيت   از  اوج    لامکان   آورد

که مژده باد ، ا َيا غرقه  گشتکان هوی !

قدوم  مُنجی  عالم  ،   سفير  خاص  خدا

رسول    عالم    عـُلوی    محمد   عربی

هدايه   بخش   جهان ، غريق   بوالعجبی

شبانه  در دل  عالم  فروغ   عشق   دميد

سرود« صل علی»را ملک ز عرش شنيد

زبطن ِ دُخت وَهَب ، پا  نهاد  بر سرخاک

کليد   شرح    رموز     کلمه ی    لولاک

طنين  گرم  ندايش   نهيب  زد  به  جهان

که آی اهل زمين!چند  اينچنين خسران ؟

                        2 

به پا شويد وبگوييِد که هيچ نيست جزاو

که   وحدهُ –  همه  جا – لا اله الا هو

چو  بانگ  دلکش  توحيد مجلس آرا شد

رکود   بزم   صنم   عاشقان   هويدا  شد

شکست  فرق  هُبل باژگونه گشت  عُزی

ره  ِ وصول  به  عالم   نمود   نور هُدی

جهان به شعشعه ی نور احمدی  آميخت

سپاه   منهزم ِ   شبگزيدگان     بگريخت

اگرچه هرزه  سرايان  ، هدر بسی گفتند

سفال ياوه ی شان را به صد  هنر سفتند

اگر چه  بولهبی در پی اش   فراوان  شد

و ريگ  راه  محمد  ،   همه  مغيلان شد

اگرچه فتنه ی دشمن  زهرحساب گذشت

و لحظه لحظه ی  آغاز  با عذاب  گذشت

اگرچه چهره ی ماهش زسنگ خصم دنی

چولاله های  بهاری  همی  شگفت همی

وگر چه  خصم  همه  درتب  تخاصم بود

ولی   جواب   محمد    فقط    تبسم  بود

نه  سنگ  خصم زبون  سد راه شد اورا

نه عجز و ياس   ،  پيام  نگاه  شد او را

چنان  سپرد  به  همت  ،  تمام  راه دراز

که  ذهن  پير  زمان   می  نياورد   انباز

سر ِ شهان  ودليران، به  پای او خم شد

پيام  پاک    رسالت  ،   شعار  عالم  شد

زمان گذشت وگذشت وگذشت اَزمَـنـَه ها

تغيير کرد شعار  و  شعور  و  عنعنه ها

ولی     شعار    محمد   -  پيام پاک اله -

همان   پيام   ،    همان    لا اله الاالله

                      3

وهاب مجیر                  از ولایت بلخ

         محمد است ...                               :

امید ِ   خاک  ،  اوج ِ  ثریا  محمد  است         

            دروازه یی  به  جانب   بالا  محمد  است  

ما بی کسان   فسانة   حاجب  کجا  بریم

           هفت  آسمان  به  غلغله  یا  محمد  است

هرسوکه چشم بازکنی جلوه یی ازاوست

           پنهان محمد  است ،  هویدا  محمد  است

در  کوه ها  نشانة   ایمان سختِ  اوست

           آرامش   و  تموج ِ  دریا    محمد   است

از   باغ  ها   بلند   بود   بوی  جان  او

           دلتنگی    ترانة    صحرا    محمد  است

در حُسن بهتر است ز یوسف  جمال  او 

          هم روح بخش، با  ید  ِ بیضا محمد است

در لرزه است  کاخ  ستم ،  خانة  فریب

          تا در زمانه عشق  تو  برپا  محمد  است

دنیای  ما   شکوه ،  گرفته  ز  دینِ   او

          امید ِ  ما   به  کوچة   فردا  محمد  است

صد کهکشان  تجلی  عشق  است نام او

          صد چشمه  آرزو  و  تمنا   محمد  است

    ما با  شفاعت  تو  از  اندوه ،  وا رهیم

    ما   با  محمدیم  ،  خدا  با  محمد  است          

           ******

             ****

                       4

سيدمحمّدعالم لبيب                 از كابل

 1388هجري خورشيدي

      در نعمت پیامبر برگزیدۀ اسلام

ای   درودت   بفرستاده    خدای   کونین

             مؤمنان را صلوات  تو از آن  باشد  دَین

ای به  دیباچۀ  هر نامه  پس از حمد خدا

             بود ازنعت توبرروی سخن زینت و زَین

مهبط  روح الامین ،  محرم  اسرار  خدا

           خسرو   افسر   لولاک   و  نبیّ الحرمین

پیشوای  امم  و  هادی  دین ، حجّت حق

           مهتر  و  بهتر  انسان   و  رسول  ثقلین

ای  که  شد  عالم  و  آدم  ز طفیلت  پیدا

           قدسیان را بود از خاک درت سرمۀ عَین

ای که  آمد  صفتت  عالمیان  را  رحمت

          رفتی آن سوی تر از سِدره وقابَ قَوسین

عرش  از لـــرزه  دمی  باز نیِستاد ، ترا

          تامشرّف  نشدش  جبهه  به  خاک نعلین

کی به رفعت به مقام تورسد کون ومکان

          کاخر  از  یُمن  وجودت  شده پیدا کونین

یاشفیع الامم ، امروز  دگرگون  شده کار

          همه جا گرد شقاق  وهمه  جا سایۀ شَین

    سوی امّت  نظری از  سر  رحمت  افگن

    تا به  وحدت  ببرد  رسم دورنگی از بین

              ******

                 ***

                          5

سيدمحمّدعالم لبيب                       ازكابل

             نعت

فلک گوشــه یی  از ردای  محمد (ص)

              جهان تحــفه یی از برای محمـــد (ص)

ز بس  نور  او  شد مقــــــــدّم به خلقت

              جهان روشن است ازضیای محمد(ص)

نه تنها زمیـن بلکــــــه عرش  برین هم

             شرف یافت از خاک   پای  محمد (ص)

هـــــوا  و هـــوس  در  دلش ره نیابـــد

             به سرهر که دارد هـــوای  محمد (ص)

نصیبش  شود  رستگـــــاری  به کونین

             رود  هر که زیر لــــــوای  محمد (ص)

دو  عالم  سعـــــــادت  به  مؤمن  میسر

             شد از یُمن  ظِلّ   همـــــای محمد (ص)

      لبیب ،  امتیاز تو  این  بس  کـه  گردی

      زبانور به وصف و ثنای محمـــد (ص)

           ******

                       6

بلیکا عزیز                                 از فرانسه

       به پیشوای راستگردان جهان

تا    شیوهء    بالنده ات   ؛   فخر   بنی  ادم  سراست

آذر نیاید  در  نظر ، خود  بت شکن  خود  بت نماست

سر  تا   به  آفاقم   رسید   ،  یا   جمله  اوراقم  کشید

دیدم  که  نور  جلوه ات  ؛  بهتر  ز خورشید سماست

آبِ  نفس   کردی   بجام   گم   کردی   راه   نیم   خام

این بشر با  شر  مدام  ،  اکنون  بنورت  هر  کجاست

روزش شب تارش که بود از گلستان  خارش  که بود

از جهل دیوارش که  بود ؛  با  تو کجا عمرش فناست

از نور حق کردی  نشان  ، بر  پیر  و هم  بر نوجوان

دادی  پیام  از  آسمان  ،  گفتی  که    تنها   کبریاست

راه   بشر    هموار  شد  ،  هموار   وهم  بیخار  شد

با  مشعل  روشنگرت  ،  راهت  کجا   بیراهه  جاست

کوچک   شبان   پایدار  ،  یادت  بود  آن  سخت  کار

این   شیوهء   بالنده ات  ؛  بالنده تر   از   رهنماست

آن  راه  تعلیم  و کتاب ، یا  وعظ  و درس ویا خطاب

افسانه  از   دیرینه ها  ،   اما    شبانی  ها   بجاست   

نام    بشر   دادی   رقم  ،   از  علم   گفتی   از   قلم

نا بود  کردی  صد  صنم  گفتی  که  تنها یک خداست

انسان   را  با  فر زدی  ، او  را  به  عالم  سر  زدی

با گفته ات محشر زدی ، گفتی که روحش از خداست

گفتی   که  پیش  کبریا  ،  کی  رنگ  دارد  ریشه ها

با  عزت  انکس  میرود   کو   در  عمل  با  تقواست

                               7

گفتی  عمل   کردی  بما  ،  از  صبحدم   تا   شامگاه

درسی که دادی برکسان ، هر یک یکش یک دنیاست

درسی که دادی  بر بشر ، روشن  نمودی خیر  و شر

این  قوم  بی  راه  بی  بصر با تو  کجا  اندر خطاست

گفتی   خدا  و   بندگیست  ،  آزاد    بودن   زندگیست

گفتار و  کردارت  همه   هر   درد   عالم  را  دواست

حقا    که     خیرالبشری  ،    تو    رهنمای    بهتری

از وصف  من  بالاتری  ،  توصیف  تو  از  کبریاست

آندم   که   دادی   مژده ات  ،  با  چند   نور  دیده ات

تصدیق  شد  گزیده ات  ،  گفتند  که لطف حق بماست

تا  مقدمت  آمد  به  دهر  ، بشکست  تاق  سیم  و زر

آتش  که  خاموشی  گرفت ،هر یک  بگفتا این بقاست

رنجی   که   بردی   بارها  ،  درد  و غم  و  تیمار ها

یاران  گفتندی  سر و این  تن  همه   در  ره  تراست

تو آدم و  از  آدمی   ،  نه   نور   و نه   هم   شبنمی

تو نور چشم عالمی ،  چون   کار  کردت  از  بجاست

مقبول  یکتا   گشته یی   ،    با   دیده  بینا  گشته یی

با راز یگجا گشته یی  ، پرسم که عیبش در گجاست؟

از  بخت  بد  راه    ترا ،  بیراهه    بردند    هر   کجا

گر  سر  برآری  نزد  ما  ، گویی  که  اسلام  شماست

انصاف   در  سرلوحه ات  ، انسان   در  دیباچه  ات

هردو شده چون ناپدید،کج برده هر  یک  راه  راست

تو   مقرب    ذات   یکی   ،  تو   نزد   او  با   عزتی

این عذر ما بر پیش او، گو  راستکاران  در کجاست؟

آن  میوه  با  دانه ات  ، آن  دار مهر ،  آن   خانه ات

آن شمع وآن پروانه ات  امروز  دست  تیره  خواست

نامت  کنندی  این  و آن  ،  نه  قول  باشد  نه   زبان

گفتار  یکسر  زد  ز  جو  ،  اما   عمل   گندم  نماست

                               8

هم   ریش   دارد   هم    قبا  ، با  نام    نیکت   آشنا

شیطان چون بیند هر یکی ، گوید  کدامش غیر ماست

نامی   برند   اسلام   را  ، خون   میخورند  عوام  را

آنچه  که  من  دارم  نشان ، از راه ورسمت در جهان

اسلام    نبود   اینچنین  ،   اسلام    دست   نارواست

آرم        بتو   این   التجا  ،   ای   راز   دار    کبریا

ای   مقرب   ذات   خدا  ،  دانم  خدا  از  تو رضاست

گر   دست   یابم   دامنت  ، یا   سر  زنم   بر  مامنت

گریم چو طفلان هر کجا ، گویم  توبر دستم به راست

داند (بلیکا) که  کم است از  کرده پیشت سرخم است

درنیمه شب چشمش نم است،ترمیکند تارخ اوراست 

                *******

                      9

 ناجیه کریم قیومی      از کلفورنیا فبروزی 2010

            نعت شریف

 ایا  رسول  خدا  پیشوا  و  رهبر ما

               زهرچه وصف توگویم از آن تو پاکتری

چراغ    راه  هدایت   دلیل   راه   یقین

              بفیض دانش و  تقوی  و عدل  دادگری

تو مجمع حسناتی   و نور   خلق  نیکو

              توبحر دانش و علمی  و نفخهء سحری

امام   انسی   و جنی  و  بهتر  از عالم

              دلیل   راه    یقینی   و  رهبر     بشری

فزون زجلوه موسی و  یوسف  مصری

              برون زوصف وبیانی و  برتر از نظری

     ز شر فتنه  دوران  تو باش  حافظ   ما

     بحق حق که  دگر نیست  روی ما بدری

                  ******

ناجیه کریم قیومی

یارب تو ز لطف دل دانایم  ده

                         گوش  شنوا دیدهء  بینایم  ده

بر حفظ وپناه خود نگهدارمرا

                         برخوان غنا و کرمت جایم ده

                        10

 سيد نورالحق صبا              از جرمنی

        ترانهء شب ميلاد نور....
هرگز چكامه ء   نكنم   سر   مديحه   را
             الا   بمدح    سرور    و    سردار   انبيا
مدح  كسان  بخاطر   نام   و  بقاى  جاه
            در   مشرب   مبارك   ما   هست   ناروا
حقا  مديحه    حق   مقام       محمدست
            زيرا  بموى  و روش  قسم ميخورد خدا
هر ذره   از  صميم دل  اندر سراى كون
           هر   لحظ اش   همى   بسرايند    مرحبا
يارب   عنايتى   كه   توانم     تمام عمر
           سر را  كنم  نثار    سبقهاى     مصطفى
آن رهبرى كه در شب تاريك  قرن  جهل
          بنمود  ره  به     مردم    دربند     مبتلا
آن  منجيى  كه  شاخهء  دست  هدايتش
           گرديده  بهر  جملهء   جوينده گان عصا
سردار  خلقت  آنكه    بهنگام   رستخيز
           گردد به  اذن    قادر   مطلق   شفيع  ما
آن   قايد   قبيلهء   آدم    كه    از   ازل
           بودست    نور  اول  و  خورشيد   انتها
آن   شهسوار   معركهء   خندق  و احد
           آن    ذروهء    مجاهدت  و  آيت   رضا
چون باغ سوسن اركه سراپا زبان شوم
           باور   نميكنم  كه   شود   مدحتش   ادا
بحر ار  شود  مركب  و صد نيستان قلم
           از صد يكى محاسن او  كى  شود بجا ؟
                         11

درباريى   مديحه   سراى   گزافه  گو،

               تا كى  فريب و خدعه ونيرنگ وافترا؟
حيف سخن كه  دامگهء  روزيش كنى
              حيف  زبان  كه  خيره  بيا لايدش  هوا
وصف  سپاه و خنجر خونين غاصبان

              در    پیشگاه    داوری   من   بود هبا
آخر سخن فروش  کم  از آبرو فروش
              تحريص  گرگ  مفترس سنگدل چرا؟
او  رهسپار  نايرهء  سركش    جحيم
              تو هم  رسن   بگردن  و اقتاده از قفا
ذكر     بزرگوارى    نامرمان     مكن
             نا مردمى  كجا  و حريم   سخن  كجا؟
گه آسمان ودجلهء رحمت   بخوانيش
              گه  بحر بيكرانهء  بخشايش   و سخا
يكتان نهاده ايد ورا  نام  ، زيب  زين
              يكتان  امير  عادل  و  شاه  جهانگشا
يكتان    بنام   فاتح     هفتاد   مملكت
             يكتان حكيم  و حاكم  الارض   والسما
نام  عزير وار  و  مسيحا    نهاده ايد
             بر آنكه كام  مرگ همى  خواندش  ثنا
آنكو شكسته   قامت  صد  نخل  آرزو
              موسوم به داد گشته وسرچشمهء بقا
آنكو هزار وسوسه در  سينه ها  دمد
              در   دادگاه   نقد  شما   گشته   مقتدا
آنراكه خدمتش  همه زهركشنده است
              ناميده ايد    مايهء   آرامش  و   شفا
گه گردسم  مركب و گه خاك درگهش
              در ديده    ميكشيد      بمانند    توتيا

                             12

ازكشته پشته كردن اگراوج رافت است
             حتما عبادت است  عمارت ز كله ها؟!
بنياد   بت پرستى   ديگر    نهاده  ايد
             بهر  رضاى   خاطر   آن   منكر   خدا
اينست گر عبادت  و گر  بنده گى  تان
             اى واى بر  عبادت  و  بر قبلهء  شما
خود  نيز و اقفيد  كه دردا چى ميكنيد؟
             خربنده گى مفتضحى  صبح و در مسا
موسى نهاده از پس گوساله مى رويد
            احمد نهاده  گشته  روان  از پس عزى
حرص است راهبرشده تان درحضيض جهل
           جهل است ميكشد همه تان سوى اژدها
گوش دل ار دمى به سروش سحر دهيد
           در ذره ذره هستيى تان پيچد اين صدا:
كاى رهروان كوره  ره  عصر  جاهلى
           هر  ره   بغير   راه  محمد   بود   خطا
الله   بر  گزيده    نذير    و     مبشرى
           با  حكم  او  به   او     بنماييد     اقتدا
هم از زبان  يار همى  گويد  او  سخن
           با  وحى  اوست  اينكه  بر افراشته لوا
هستيى   تان  طفيل  گل  روى  او بود
           عالم  ز يمن  و بركت  او  يافت محتوا
پا   را  به جاى سر مگذاريد بعدازاين
            از  مكر آز  وسوسه  سر  را بجاى پا
كام و زبان  خويش  ملوث  چرا كنيد؟
           با    ذكر   كارنامهء   مذموم     اغنيا
دست ار  به  رييسمان  متين خدا زنيد
           اين  درد هاى  تفرقه  گردد  همه  دوا
                           13

او  را  امير   قافلهء   خويشتن   کنید
               تا از  ظلوم  و جهل   بر آييد  بر هدى
تا گرد هاى  شرك  زدايد  ز  روح تان
               بخشد ضمير تيرهء   شبرنگ تان جلا

             *******

مسعوداثیم رحیمی              فریمانت کلفورنیا

دروصف حضرت محمد مصطفی (ص) 

آنکه با نور عیان  بر  سر بازار  امد

هرچه از جنس کران  بود خریدارآمد

عالمی  تشنه  صفت  از پی دیدار آمد

اوکه بی مثل ونظیراست به یکبارآمد

                   وه چه نوری ز پس پردهء اسرار آمد

 نور مه در دل  شب خیره بدنبالش شد

غافلان را خبر از  خوبی  اعمالش  شد

عارفان وهمه عرفان به یک خالش شد

انس وجن را همه  اخبار ز احوالش شد

                 بهر آگاهی  حق  بر   در   هشیار  آمد

چوبه یک لحظه عیان گشت ازاولطف نظر

دیو  دد  را  به  فنا  کرد  و به  یکبار حذر

در دل  و  دیده  شیطان  بفرست  تیر خطر

کرد  او  را  ز  ازل  تا  به  ابد خون  جگر

           شکر  لله   به   جهان   قافله   سالار   آمد

                              14

سینه اش  پاک ،الم نشرح ضمانت میداد

بر  مقامش   دل   قرآن   شهادت   میداد

این  دو  الفاظ   به  عشاق  قناعت میداد

وین  مبارک  به جهان درگه امانت میداد

            شاهد  کون  و مکان سرور و سردار آمد

ای شفا بخش دل بسمل وحیران اثیم

زینت آرای وفرح بخش گلستان اثیم

هم توفرماندهء این بنده وفرمان اثیم 

بفدای  تو سر وصدر ودل وجان اثیم

                 عید فرخنده مبارک که چنین یار آمد

                       ******

                    ***

                      *

                        15

محمد نادر ظهیر                     ازشانگای چین

                  محبوب خدا

هـــديهء تـو هسـتي ودنياي مـن

منظور شده ازیمن تو پيداي من

     نـكــتهء آغــاز و نهــايت توئــي

                         در هـــمه اديـــان رعـايت توئـي

از بود توگيتي همه خرسـند بـود

با نــام اســماء هــمه پــيوند بود

     اوصاف تو زينتگر جـان مــنست

                        و ز فیض توآسوده روان منست

محــبوب خدائي و حبــيب هـــمه

ابــرار تـــو در گيتي نصيب همه

    از مــلك و ملك برتر عـالم شـدي

                      در قــرب خدا بيشتر از آدم شدي

ابناي بشر مرهون احسان تسـت

اخلاق وادب بسته بميزان تـسـت

از مــوئــده تا قــشر سياه و سپيد

وز سائل و مـظلوم وغلام و عبيد

   از بركت الطـاف تــو آزاد شــدنـد

                     سـلمان و بلال گـشته وفریادشدند

پــیغـام بتو دراوج جهــالت رسـید

باطل چو فــنا گشت سعادت رسید

                     قــانـون الهــي بفـرا سـوي تست                          

                     قـرآن خــدا منطق و بازوي تست

او راد و سلامت بتو زيبنده شـــد

خورشيد سما بهر توتا بنده شـــد

                      16

محمد کریم کابلی

 فبروری 2010           ازپترسن کلفورنیا امریکا

                 نعت شریف

خُلِقَتَ  فِی  خُلق العظیم        مِن رَحمت الرب الرحیم

قسام      جنتُ  النعیم            بهتر ز هر   بهترتری

مصداق جمع کون ومکان      مصباح  نور  جاویدان 

مِهر زمین   مُهر  زمان         بهتر  ز  هر  بهترتری

ای مقتضا  کن فکان            آرام جان وانس وجان

از پرتوت پرتوفشان               انوار  نور   داوری

رمز  معانی  را  بیان           صبح  نهانی  را نشان

هم جان دل هم جان جان       نخل  سعادت  را  بری

مصداق  رب العالمین          محراق شمع المرسلین

محراب  جمع عارفین          هم راهی  وهم رهبری

کهَف الوری کف الهِمَم         شمع الهدی بحرالکرم

مزجاه   انوارالحکم             جنات  رحمت  را دری

یارب  بنور  فاطمه                 خیرالرسل را حاتمه

پاکان پاکش خاتمه                   از  دامن  پیعمبری

زین الکسا  الطاهری         آرام جان مصطفی (ص)

روح و روان مرتضی             منطور رمز  کوثری

شمع شب روحانیان                  مهر  دل  ایمانیان

شرح  دبستان بیان                  دامان  پاک  مادری

از فیض نسل پاکشان            وز گوهر ادراک شان

دست من ودامان شان              فردا  بروز  داوری

                               17

 سروده  بلقيس بخارى       از مدینه منوره

 22 ذى القعده 1428هجری قمری

                  نعت

اى  حامى توحيد و دين , اى  ناجى فخر آفرين

 نامت  محمد  مصطفى اى بهترين  شاه  زمين

نور  الهدى , خير  البشر , آغاز  تو  پایان  شر

اى   رهبر  انسانيت   پیغمبر  پُر   بار   و   بر 

نور  وجودت  در جهان  نصرت  براى مؤمنان

در  انتشار   دين   حق   رزمنده   آخر   زمان 

راه   تو  ,  راه   بهترين  ,  علم  تو  قرآنكريم

راه   نجات  اين   بشر  از  شر  شيطان  رجيم  

بر   ما   نماز  پنج  بار  ,  آن  هديهء  پرودگار

درآن  شب  معراج  تو، شد  فرض بر ما آشكار

اى    آخرين   انبيا    ,    اى    بهترين   انبيا

اى صادق  القول  و امين ، هردوجهان را اغنیا

اى وصف توبس بيشمار,اى صاحب خلق عظيم 

برتو  نزول  حق   همان  ,   دستور   قرآنكريم   

تو    پیشوای   انبيا   ,   تو   مقتداى  مرسلين 

 تعريف  و وصفت در كتاب  تو رحمتٌ للعالمين

اى  در  گهت دار الامان  ,  اى  خاتم  پیغمبران

اى نام  تو ورد  زبان, اى عشق  تو دردل نهان 

اى  تو رسول حق بما , اى  مونس غمديده گان

ذكرى ز اوصاف  تو است  صد چاره  بيچارگان

                             18

قرآن كلام  ذات حق , نور يست  بر ما جاويدان

اىصاحب  تفسيرآن  روشن ز نورت اين جهان    

ما را زخلقت مقصد است,طاعت  زآن  ذات قدير

اخلاص  لله  ركن  آن ,  پیرو شدن  از  آن منير 

اى  امتت  را مهربان  درهر زمان  و  هر مكان

فكرى  ز دنيايت    نبود  , فكرت   نجات   امتان

اى  منبع  جود  و سخا , اى صادق الوعد با وفا

اى نوربخش اهل  دل , در جوهرت  صدق وصفا

سيماى تو بدر منير , اى  بوى  تو  مشك  وعبير 

خرسندى  دلها  بود ,  وصف  تو  بر  برنا و پیر

اى كورچشمان  را دليل ,اى  صاحب  خلق جميل

 وصف تواضع  تو آن ,  نگذاشتى  كس را  ذليل

اى  تو  يتيمان  را كفيل, بربيكسان  تو دست  گیر

 بر خسته گان  مرهم  نهى,اى زاهد روشن ضمير 

اى   جلوه گر  در  سينه  ها ,اى  صيقل  آيينه ها      

 ذكرى  تو و فكر  تو شد  صبرى  و  رفع كينه ها 

اى رهنماى  گمرهان  , اى  سرور هر  دو  جهان   

اى  بهترين  داوران  ,   مهرت   بدلها   جاويدان   

اى   مهربان  با  همسران  , دلجو و يار  دختران  

دادى   بما   زنها   چنان  ,  تو  آن مقام  مادران  

اى آنكه   گفتی  جنت است  در زير  پای  مادران

قربان   تو  اين   جان  ما, اى حامى  اين مادران

نازم  ترا  اى  سرورم  , من   هم   همانا   مادرم

از  ذات   حق   دارم   اميد   تا  جنت  آيد در برم

من    امت  عاصى  تو , هستم   سراپا   در  گناه

با  خوف   دارم    زندگی   اما   هزارانم     رجاء

هرچند سركش  بوده ام  دراين  فراز واين  نشيب

 من از  خدا  دارم  اميد , گردم  شفاعت را نصيب

                          19

اى   سرور عالى  جناب  , اى  شافع  روز حساب

از ما  درود   و  صد  سلام  , از تو اميد  يكجواب

هر  لحظه  گویم  السلام , اى  صاحب  عالى  مقام

 بر اين (( بخارى ))  يك  نظر  دارى اگرروز قیام

    ******                    

عاشق لونگین فنا                     از  کلفورنیا

                         محمد (ص)

د مینې  او  د  عشق نوی جهان دی محمد

          لمړی   او  هم   نبی   آخر  زمان  دی   محمد

رگونو کې مې وینه په بدن کې مې نفس شو

          په سترگو کې مې نور زړه ته جانان دی محمد

ځواب  د  سوالونو  دی  رڼا  د  تورتمونو

          د ټول  جهان  دردونو  ته   درمان  دی  محمد

دوزخ  کی  د لمبو نه نه داریږم ای زاهده

          د  رحم  شفاعت  چې   سوړ  باران  دی محمد

سلام او صداقت دی د ثبات بیلگه یی نشته

          بشر   ته  د   اخلاقو  ښه   میزان  دی   محمد

جنّت ته د ښایست زیری جهان ته نور رحمت دی

          ځما  عود  او عنبر مشک او ریحان دی محمد

      عاشق فنا غلام شو په ژوندون کی لمړی ځل

      د عدل  قلمرو  کې  چې    سلطان  دی  محمد

                                20

محمدعزیز عزیزی                          از لندن

      استقبال از خورشید زمین

      میلاد حضرت محمد (ص)

حمد  خد ا  را   بزبا ن   یاد کن

                     خاطرت  ا ز  د رد نهان شاد کن 

آنکه   با  بنای  بشر  جود  کرد     

                     ازعد مش خلق  ورا، جود  کرد

بعد  وجودش  به  بروی  زمین

                      تاج کرامت به سرش هم  قرین

 امر   خد ا  بهر  ملائک   فرود

                    تا        بنما یند    بآ د م  سجود 

 آ نچه شده  خلق  بروی   زمین

                     تا که بر د سود از او این  چنین 

عقل  و خرد  داد  برایش   همی     

                       مثل چراغی سر  راهش  همی

 شمس وقمربرو بحر ایجاد  کرد

                    روزوشب وخشک وترایجاد کرد

  ار ض وسما وفلک  وَ نجم  را

                      جمله باین وسعت واین حَجم را

 نعمت خود را، بَوَی  ا تمام کرد

                        دین  پسندید  او ،  اسلام  کرد

 تا که  به  نظم  آوردش  زندگی

                       وارهد   ا ز  قید  و پرا کند گی

در همه   ا د وا ر   پیا مبر بآ ن

                      کرد  روان  او به کتاب و بیا ن

                              21

تا  که   به   توحید  شود  آ شنا  -

                      از  بت  وطاغوت  شود، اورها

بنده ای  الله    بشود  در جهان

                     وا رهد از کفر  و ستم  بی امان

تا  ننما ید   به   کسی    بند گی

                      وا رهـــد از غیر  ز شرمند گی

بعد  زما نها ی  بشر در  زمین

                      گشت جداا زرهِ توحیــدو دیـــن

 شرک وبتان رونق بازار یافت

                      ظلم کسان رونق ، بسیار یافت

  جهل وخرافه همه جاچیره شد

                         دشمنی در بین همه تیره شد

زنده  بگور  دختر بیچاره  کرد

                      بهر زنان ظلم،دوصد باره کرد

آ دمیت  رخت  به  بست آنزمان

                      قسط وعدالت همه شد ازمـیان

نسل   بشر   د ر   جهت  قهقرا

                     بودروان بی همه چــون وچــرا

  با ز   خداوند     علیم  و مبین

                       بهر رها ئی بشـــر درزمیــــن

 بهربشر لطف  خود  انعام  کرد

                      ختـم نبوت به ا و اتمـا م کــرد

درشب  دیجور  و سیاه   زما ن

                     مهر دگرجلوه  نمود د ر جهان

 مژ ده ای خورشیدولادت رسید

                     تا به  زمین  مقدم  احمد رسید

خیل  ملائک  همه ،  از آ سمان

                     داد بشارت به همه انس وجان

                         22

منجی ابنای  بشر هان !  همین 

                      رنجه قدم کرد بســــوی زمین

 زلزله بر  روی  زمین   اوفتاد

                     لات وعُزی وهُبل هِین  اوفتـاد

 کاخ کسرا وکیَ ازآن، َکسرشد

                     لرزه بر ایوان  ،همان قصرشد

 شعله ء آن آ تش  آذر چو  بود

                  گشت خموش آنکه توگویی نبود

این همه اعجازیکه بود درعیان

                   حکمت  بنهفته داشت در نها ن

 مژده ای  آزادی  انسان  رسید

                   نا بودی، شرک،وطغیا ن رسید

 آنکه   پیامش ،  زَرّب الجلیــل

                    هم نسـبش بود،زابن خلیل(ع)

ختم نبوت به وی اعلان  کـــرد

                    نام  ورا ذ کر به قرآ ن  کـــرد

 فخر رسل تاج  به سرکرد  آ ن

                    تــا که به شد افضل پیغمبـران

  باز  د گر  دعوت  توحید  کرد 

                    محوبتــان  از  نظر ود ید کرد

  ظلم وستم رفت وعدالت  پدید

                  صبح امیددر شب ظلمت دمیـــد

  فرق عرب  با عجم  و دیگران 

                   دور به شد ازهمه درآ ن زمان

  کرد به پا حکم خدا  در  زمین

                   محونمودپا یه ای هرظلم وکین

بهر  جهان  آ یت   رحمت  بشد

                  درد و  جهان حضرت احمدبشد

                          23

اسوه  احسن  به  بشر گشت آن

               شارع به هرخیروبه، شرگشت آن

ساخت  بنای  که  در عالم  نبـود

                 بهرخلایــــق بزمین ، تابســــود

بعد    سفر  حضرت   شاه  ُرُسل

                 ماند همی ، ُقرآن وسنت به  ُکل

 آ نهمه      یاران   وفاد ا ر  آ ن 

                 بود روان د ر رهء،  کردا ر آ ن

شوکت اسلام  به جهان چیره شد

                 چشم بشر  روی زمین خیره شد

عبداللطیف صدیقی للندری                  از کانادا

                      نعت شریف

جلــوۀ روی تـو در دیـده بـه جـا می زیـبد   

             ذکر نام تو مــرا صــبح و مســا می زیبد

شـب مـعراج چـه فرخــنده شـبی بـود تـرا    

            فخرانسان به تواین عزت و جــا می زیبد

هرکرا با قـد چـون سـرو رســا بـســتایـنـد     

            نــسـبــت ســرو ازآن قـــد رســا می زیبد

مــرتـرا ذات خـداکـرده عطا جاه و مـقـام      

            زان سبب ختم رسـالـت به شـمـا می زیبد

دیده حق بین نـشـود تا کــه نـبـیـند رویـت     

             هرکجـا تــو نــگــری فـــّر خــدا می زیبد

لب خاموش به وصال تودهـم جـان عـزیز    

            زدهــان تــو دعـــا بـهــر شــفــا می زیبد

به رخ ماهـمـین تابــش نــور اســت پــدید     

             بــه رخ مـــاه تــو انــوار حـیــا می زیبد

در رۀ عــشــق تـو قربان بکنم جان ودلـم      

            به زبان تــو هـمـــه ذکـــر خــدا می زیبد

                               27

وصف روی توبه صد شوق کنم درشعرم     

           چه به نظم است خـدایا چه به جا می زیبد

آنـچه گـفتـی نـشد از دایــرۀ صـدق بـرون    

            بــرتــن عــهــد تــو کــالای وفـا می زیبد

پــیر گــردیدم وشــد قامت بــالا چوکـمان     

             دست لرزان مرا وه چه عــصـا می زیب

   ایـکــه هســتــی همه را مونس ایام فراق

    برلـبـم نام لطــیف ات بــه خــدا می زیبد

                 *****

                 *

عبداللطیف صدیقی للندری                  از کانادا

                     جلوۀ روی

از  جلوۀ  روی  تو پر  انوار  جهان   شد     

          از  عرضه ی  پیغام  تو  اسرار عیان  شد

خلاق  ازل  گفت   که   فیاض   و جودت     

         مبنای  همه   خلقت   این کون و مکان شد

                               28

چون دید  رخت بدر،  ازان  رفت  به اخفا      

        هر شب به کمی بست و پی  پرده نـهان شد

هرکس که چومنصوربه راهی توسرش داد     

          شد  محرم  اسرار  تو  و  تاج  جـهان  شد

زانگشت تو مهتاب به یک لمحه دوشق شد     

          زین  معجزه صد ها  سخن  ورازبیان  شد

آمد    به    رخ   ماه    تو    انوار   الهی     

          نور رخت اندررگ جان رشته ی جـان شد

از  فیض  رخت  آدمیت روح  چنان یافت     

        تابنده  شد  اسـلام  و از او اوج  نشـان  شد

تا مهر وجمال  رخت  از  پـرده  بر  آمد      

         اظهار  حقیقت  شـد  و  آیــیــنـۀ  جـان  شد

ابلیس  چو  از کبر  و  هوا منکر حـق شد     

          در صحنه ی این  بـادیه  مـردود زمان شد

آن  نار  چه  گلزار  صفا شـد بـه خــلیلش        

          از  قدرت  حـق  آتـش  نمـرود  جـنـان شد

      تا  چــشم  لـطیـف از رخ  تو گشت  منور

      در خــواب پـی دیدن  آن  نـور  روان شد

  آیت الله دکتور سید حیدر علوی نژاد بلخی

(میلادیه برای رسول گرامی اسلام (ص)

 در قالب: چهار پاره ربیع الاول4 142.

         یک گل اما بهار...

وای ازآن تیره شب ازآن طوفان

                       راه  گم  بود ،  گم  نشانی ،  نه

باغ  در   یورش   کلاغان  بود

                        پاسبانی    نه     با غبانی   نه

شهر تا سینه غرق در وحشت

                         اسپها   بی  سوار  سم  کوبان

گرگها  هر  طرف  کمین  کرده

                         گله در کوه و دشت  سرگردان

دل اگر بود  زخم  نفرت داشت

                         عشق آن  شب  چقدر تنها بود

خانه ای راکه بت شکن پی ریخت

                          حرمتش    پایمال   بتها   بود

شرک آن شب چه سخت می کوشید

                       که    بگیرد   مقام   از  ابراهیم

وبگیرد  صفا  و  مروه و رکن

                         این   چنین  انتقام  از  ابراهیم

                              32

آسمان  قحط  عدل   می  بارید

                         سر  زمین    حجاز  لب  تشنه

هیج  چیزی  نبود ، هیچ نبود

                         بجز از  کینه  و  بجز    دشنه

دختران   ، آن  عواطف  سیال

                         زنده در  گور  سرد  ننگ  پدر

چه  کند  گریه  یا  تبسم  شان

                         ره  ندارد  به  قلب  سنگ  پدر

ناگهان  آسمان  تکانی  خورد

                          برج وباروی شهر شب لرزید

و ترک  خورد  ابرهای  قطور

                          پشت  آیین    بولهب    لرزید

شد خموش آتش اجاق شرک

                          لعبتان از  حرم  به  رو  افتاد

پایگاه      ستمگران   لرزید

                           چارده      کنگره   فرو افتاد

از  حجاز  آفتاب  کرد  طلوع

                           و  جهان   ظلام  روشن  شد

گرچه یک گل به دشت می رویید

                            دشت اما  تمام  روشن   شد.