به مناسبت 25 سالگی سردرنقاب خاک بردن علامۀ بزرگ سید افغانی رحمت الله علیه
سید افغانی دارد جای درصــــــدرمقـــــــام دررکاب رخش دانش همره اش مولای جام
درشبستان وطن رخشید چون خورشیدو مه میدردابرجهالت پیش چشم خاص و عـــــــام
آسمان میهنم ازابرظلمت پرده پــــــــــــوش درزمانش پرده دربیروشد ازابرظـــــــــــلام
مینشیند همچو شه دایم به اورنگ سخــــــن ازحریم خانۀ دل جا گزیند بـــــــــــــــردوام
پرزنورمعرفت درزیر چرخ نیلــــــــــگون آذرخش سینه اش روشنگرراه انــــــــــــــام
چون پزشک حاذق و سرچشمۀ دریای علم میدهدبرچاک زخم دل گواراالتـــــــــــــــیام
صلح میپیچد زپژواک صدایش درکمـــــــر ازدرون شمشیرکین بیرون نگرددازنیــــــام
حسن اخلاق نیکویش دربن تاریک دهـــــر سیرصبح صادق است درپیشگاه نبض شام
درمیان مردم گیتی چوطفل نارسیــــــــــــم پخت خام بی سرانجامم بدیک اهتمـــــــــام
بی ریادرزهدو تقوا، پرغرورازحسن خلق میزندبرتوسن مغروروخودکامی لــــــــگام
یک شبی گویدبه شاه دورۀ باطل پرســـــت توبه رغم حرف پیغمبر چرادادی پیــــــــام
گربخوانی نکتۀ سربستۀ کنج لــــــــــــــبش تشت رسوایی خودبینان فروافتد زبـــــــــام
درپریشانی به خاک افتیده تادامان حـــــشر نسل بیدارارنگیرد رشتۀ امر زمــــــــــــام
جام صهبا گرزکف بخشدبمن باشد حــــلال آب کوثربی هدایاتش شود برمن حــــــــرام
آن بهشتی راخداوندت بروزی می بهشـــت چارسوی جنت است برقامتت جای خـــرام
واغفرالله له ای قدرت بی چون و چـــــــــند تازند پهلو به درگاه تو صاحب احتــــــشام
ازکج اندیشان منه قدرش به اقلیم حـــــــیات جای آن باداقرین رحمتت روز قـــــــــــیام
صولتی بخشابرایش مایۀ مطف وکـــــــــرم تا بخیزد درقیامت همچوشیری از کنـــــام
تارســــم برمـــــنزل انسانـــــی صــــلح و ســلم
می بده "فرخاری" ازصهبای وحدت یک دوجام
مولانا عبدالکبیر (فرخاری) ونکوور، کانادا