همصدابامردم درخون خفتتۀِ کابل
............
جرگه ساز
............
ملا برادر
 
اگر واری   برایم  شد  برابر
دوباره   عقده هایم را کنم سر
به پهلوی  نگاهم    می نشانم
تورا ای  حضرتِ  ملا برادر
................
گوشِ جهان
صدایی   برنخیزد  از   نهادی
کجا گوشِ جهان   ودادِ    دادی
شده آزادی    و    دیموکراسی
درین میهن  دروغی را  نمادی
............

یادفراموشی
به زن   آتش به دل آباد  کابل
به کَن   ازبیخ وبن بنیاد  کابل
من وتو هردو باهم  همصداییم
فراموشِ  جهان و  یادِ   کابل
...........
مردانِ آزادی
سرِ   دنیا   کلاهی را  نهادیم
که ما   مردانِ   آزادی نهادیم
تمام هست وبود      ملتی را
به هرچالی که شد برباد  دادیم
........
سوژه
 
شب است وسوژه ی روزِ سیاهیم
 
شکارِ   روبهانِ    خوش نگاهیم
چه می پرسی  ز عمقِ حیرتِ ما
به طولِ عرضِ  این بیغوله آهیم
...........
تزیینِ حلاوت
چه گویم ازکه گویم باکه گویم
که من باسنگ  خارا روبرویم
 
گرفته جا به  تزیینِ   حلاوت
 
کج آهنگ  استخوانی درگلویم
..........
 
اسبِ مراد
سرآغازِ   دروغین   نوبهاریم
رهآوردی به جز نفرت نداریم
تووفریاد وما و شور  یورشِ
که بر اسبِ مرادِ خود سواریم
............
جرگه ساز
ز رأی  شورِ مردم   بی نیازیم
که ما  درملک غیرت یکه تازیم
درین میدان  به زورِ  پرِّهِ  چند
برغم هرچه قانون جرگه سازیم
.............
خالی بندی
صدای خستِۀِ    خاموش شهرم
جهانی گشته بار   دوشِ شهرم
بیایید  این همه خالی    مبندید
شده ازوعده ها پُر گوشِ شهرم
................

سرابِ ناجوانی
هماره    سادگی را   همزبانیم
شکارِ   رستم   هر   داستانیم
سرابِ   ناجوانی   کشته مارا
مگر  ازقریه ی    سهرابیانیم
 ..........
سفیرِ   ساده
سفیرِ    ساده ی سهراب ،ماییم
ولو  از   دامنِ    تهمینه هاییم
به خون خسپیده ی بحرانِ غفلت
سیاست را   اسیرِ    بی بهاییم
...........
 1388/12/9
 
نورالله وثوق




........
گلوگاهِ فضا
........
خطرپشتِ خطر
من وتو  تا  سفر درپیش داریم
خطر پشتِ  خطر  درپیش داریم
 
کمر را خم مکن کاندر  خمِ  راه
بسی  کوه و کمر در پیش داریم
..........

فصلِ باور
زهرسو  راهِ   فردا گشته بسته
 
سرِ هرگردنه   دزدی   نشسته
مسافر میرود  بادستِ    خالی
بسو ی فصلِ باور  دل شکسته
.................

اسبِ هوشِ
مسافراز چه رو  تمکین نکردی
علاجی  برکمینِ   کین  نکردی
به چنگِ  رهزنان افتاده ی  زان
که اسبِ هوشِ خودرا زین نکردی
..............
خنده آور
زدی   تاجِ   جفا  را تا که  بر سر
نیاورده   کس   از  کارِ تو سر در
صدایِ   های های   گریه ی  ما  
شده   پیشِ   نگاهت     خنده آور
............
جشنِ آتش
لباسی ماتمی  در تن ضروری است
در ینجا  جشنِ آتش عیدِ زوری است
به   ما    شنبه  و  یکشنبه   ندارد
که هرروزِوطن چارشنبه سوری است
...............
گلوگاهِ فضا
چه  می بینی  میانِ  خون   شنا را
به پوشان   رویِ گند   آشنا    را
بگیر  ای   رهزنِ  همباورِ    من
سرِ   راهِ    گلوگاهِ     فضا    را
.........
رفعِ رسوایی
شنو     شهکارِ     مشیِ  آ شنا را
صدور  منعِ   پخش   شعله ها  را
پیِ   تطهیرِ    رسوایی      یاران
گرفته   حلقِ   سیمایِ  صدا   را
.........
پرسش برانگیز
به جانِ   مجمعِ   از  غصه  لبریز
زبس  دندانِ خود  را کرده ای تیز
 
بود  هر گامِ     اقدامِ      نگاهت
به هرجا  میروی  پرسش برانگیز
................
رونوشت
به باغِ تان نه برگی نه بری بود
تبرداری  به هر دور وبری بود
پیامِ  روشنِ   اندیشه ی    تان
زظلمت   رونوشتِ دیگری بود
...............
 
سرسام
چه آرام  وچه  آرام وچه  آرام
تمامِ  پخته ها  راکرده ام  خام
چه میگردی به  گِردِا گِردِ آتش
مکن خودرا الا ای ساده سرسام
..............
ناکجا  آباد
نگاهِ    آب و گِل  فریاد  گشته
که اینجا    منزلِ  بیداد  گشته
ازین کوچه شجاعت کوچ کرده
 
فرارِ   ناکجا   آباد      گشته
.........................
نورالله وثوق

شنبه   - 15 -12- 1388