استقبال ازشعرحضرت مولانا با مطلع:
ای خدا این وصل راهجران مکن
سرخوشــان عشـق را نالان مکن
درد بی درمان
درد بی درمـان بود، دوری وطن
ای خـدا!این درد،بی درمـان مکن
دوستـــداران وطـن درغـــربتـنـد
دشمنـــا ن میهنـــم، شـــادان مکن
آهــــوان کشـــورم رم کــــرده اند
آنچه برجاست،طعمهءگرگان مکن
ازسـرلــطف وصفــایت بی نیـــاز
طفـلـکـــان بی پـدر گـریــان مکن
سرزمیــن ما خـرابـه گــشته است
ملک افغــان را دگـر،ویـران مکن
کشــــورم اشغــال دست ظـالمــان
تیـــغ ظالـــم را دگـــربُـــرّان مکن
مـــردم بیــچـــارهءافـغـــان زمیـــن
جور بی حد د یــده اند، نــالان مکن
مـلــک مــــا را خُـــرّم وآبـــــاد دار
خلــق مظلــومـش، سرگــردان مکن
جمــــع وشمــع ملـت ما را زلطــف
در پنــــاهـت داروبی سـامــان مکن
وآن دروغـیــن دوستــــا ن میهنــــم
روسیـاه گردان،خوش وخنـدان مکن
میهـــن ما کآ شیــا ن خلـق مــا ست
آشیا ن ویـران وخلـق حیـــران مکن
بهــــــــر آزادی کشــــور خــا لقــا !
منجی اش آخـــررسان پنهـا ن مکـن
"حیدری"رابخش زلطفت ای کــریم!
کیفرش زین کفته هاش،رحمان مکن
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۱۷،۰۱،۲۰۱۰،سدنی