اجاقِ همسایه
::::::::::::::::
آهِ کابل
شرردردشت
ودر
سنگرگرفته
کمین
تاآنسویِ
خیبر گرفته
بجان آ مد
چنان کابل
زجورش
که ازآهش
پشاور دَر
گرفته
...................
تنِ اندیشه
تنِ اندیشه
ات ناجورگشته
ازان جَورِ
توجُوراجُور
گشته
زدی آتش به
کابل آنچنانی
که ازدودش
پشاورکورگشته
...................
اجاقِ
همسایه
اجاقِ آتشی
را کردی آباد
که دودش
دودمانت داده
برباد
به دستت ریشه
ات راکندی
ازبیخ
تورابادافراموش ومرایاد
...................
حمامِ خون
چرا همسایه
همسوی
جنونی
چه حاصل می
بری ازاین
زبونی
به خونم گرچه
گشتی تشنه
هشدار
که خودهم
کشتۀِ حمامِ
خونی
.........
نستوه
دراینجا
اندکی انبوه
سازند
زهرکاهی به
آنی کوه
سازند
نمی بینی که
ازخونخوارۀِ
چند
دلاور مردمی
نستوه
سازند
..........
سایۀِ
اهریمن
کجا گیرم
سراغِ دامنی
را
نمی گیرد
کسی دستِ مَنی
را
اهورا ازچه
افکنده به هرسو
به هرسر
سایۀِ اهریمنی
را
............
دیگِ صبرِ
به هرجا
بگذری دردشت
ودردر
نمی بینی به
جز ازدیدۀِ
تر
بیافکری به
حالِ زندگی
کن
که دیگِ
صبرِ دلها رفته
ازسر
..........
ریز شِ آوار
تورا اقرارِ
این ادبار سخت
است
که پیکارت
به ما این بار سخت
است
قرارت ریز ش
دلهایِ
مابود
فراراز چنگِ
این آوار سخت
است
..................
نرم
افزارِهوش
چونرم
افزارِهوشت شرم
گردد
به دستت
هرچه سختی نرم
گردد
خُنک گردد
دلِ آیینه
آنروز
که دیدارِ
محُبَّت گرم
گردد
.............
طوفانِ سیاه
نمیدانم چه
بلوایی به
راهست
که راهِ
شهرِما هم فکرِ
چاهست
سراغِ روشنی
را از که گیرم
افق دردستِ
طوفانِ
سیاهست
.........
اژدرِحافی
پیی هرمثبتی
منفی میاور
به نرخِ
فکرِمردم فی
میاور
برای قلع
وقمعِ آرزوها
زهرسواژدرِحافی میاور
............
۱۳۸۸/۹/۲۷
نورالله وثوق
سی
سال
سیه
---------
............................
جای
خلوت
وطن گفتم که گردم
همزبانت
در آویزم به شعر
گیسوانت
کنون جایی برای
خلوتی نیست
سراپا در گرفته
آشیانت
..........................
موزیک سیاهی
دلم از بس که
لبریز تباهی است
بسوی جادۀ ی
فریاد راهی است
قدمهای در
و دیوار این شهر
ترنم بخش موزیک
سیاهی
است
..............................
بوی
دود
قشنگی قد آ یینه
خم خو
رد
گلی نا ز ی میان
کوچه بم خو رد
زدست بوی دود نا
جوا نی
دلم ازد یدن
آتش بهم خورد
...........................
اعصاب دل
رگ اعصاب دل خونی
ندارد
تپش رافکر مضمونی
ندارد
غزلهای
بلند همزبانی
یکی مصراع
موزونی
ندارد
…............................
دریشی پوش
هوس پرورده
اغیارگشتیم
بجان مردم خود
مار
گشتیم
دریشی پوش شهر
دیگرانیم
به شهر خویش بی
شلوار
گشتیم
….......................
دروازه
دل
دلی بی صاحبم
آنسان شده
تنگ
که حتی با خودش
دارد
سرجنگ
گذشت عمری زیاران
قدیمی
کسی دروازه ی دل
را نزد
زنگ
…...........................
سوال بی
جواب
میان هرچه مردم
ناجوانیم
ره
ورسم
جوانی را ندانیم
زجوی خون این
گلشن
شنیدم
که آب اسیاب
دیگرانیم
…............................
ماهیگیر پیر
تپشهای ا
سارت را سفیریم
زرنگ زندگانی سیر
سیریم
میان تور ذلت گیر
کردیم
شکار چنگ ماهیگیر
پیریم
….............................
.سی
سال سیه
فرار حرف مفت هشت
و هفتیم
به آن
راهی که می باید
نرفتیم
به سی سال سیه
بویی نبردیم
که قربانی جنگ
گاز
ونفتیم
---------------------
قدفکر
صدای شعر من
بالابلنداست
جدا از رنگ
وبارچون وچند
است
تماشاکن که قد
ناز فکرم
میان باغ دل عاشق
پسنداست
--------------
خط دل
به هر
جاخط دل را بر
مخوانید
کهن بیگانه
رایاور مخوانید
میان محفلِ
اینان همان
به
که یاسین را به
گوشِ کرمخوانید
---------------------
نورالله
وثوق
http://norollahwosuq.blogfa.com/