خودکُش

            گرچه هیچکاه نه جسته ایم از خویش

            سالهاست ، دل شکسته ایم از خویش

            رفته است فرقء راه و چاه از دست

            ره بــه مـیخانـه بـسـته ایـم از خویش

            خـنده هــا بـرلب و جـبین بــاز است

            گـرچـه با غـم آراسـته ایم از خویش

            بـر جــدائـی دیــگر تــوانــی نیست

            گرچه بیزار و خسته ایــم از خویش

            دیـده بـیـتاب بــود بـــه صـبـحء امید

            بـرشـب تــار پیوسـته ایـم از خویش

            نـه تــوان در دل و نــه دم در جــان

            بسـکه بیزار و خسته ایــم از خویش

            دیــده شــد کــور و مــوسـپـیـد یکدم

            در جــوانــی شــکسته ایم از خویش

            گرچه از خـویش ندیده ایم جــز کین

            کینه در در دل نـبسـته ایم از خویش

            صـبح شــادی ز دیــده گــان گـُم شـد

            بــرشــب غــم پـیوسـته ایم از خویش

      شکوه از غیر چسان کنیم"خارکش"؟

                  ما که در خون نشسته ایم از خویش

                                               زمستان2009