كشور بد ستاره

ما از ازل به طالعِ خود بد ستاره ایم

یك خود پرست ملت صد پاره پاره ایم

از ما شرابِ وحدت و مستی دگر مخواه

از بس كه ما به طینتِ خود بد گذاره ایم

پـــــایین نیامدیم ز كـــــوه غرورِ خود

ما را كسی نگفت كه آخر چه كاره ایم

نی یار، یارِ ماست، نه دشمن رقیبِ ما

ما خود به جانِ خرمنِ خود یك شراره ایم

از تخم كینه، ما ثمرِ خود گرفته ایم

پشتون و تاجیكیم وگر هم هزاره ایم

در جاده ي نفاق ، به ما كس نمی رسد

دنیا پیاده می رود و ما سواره ایم

از ما شریف تر نبود در جهان، ولی

در وقت چور منتظرِ یك اشاره ایم

یك مشت خاك گشت وطن، از كمال ما

بر افتخارِ كرده ي خود در نظاره ایم

غیرت همین بس است كه درقلب آسیا

یك تك درختِ خشك به یك دشتِ خاره ایم

 یوسف کهزاد