بی بخار
............
نمادِسوگواری
زبوی خنده عاری گشته این دل
نمادِسوگواری گشته این دل
دلش خونین ترازهرچه اناراست
گمانم  قندهاری گشته این دل
....................
بی بخار
من وتوبی بخارِبی بخاریم
چپاول را اسیرِماندگاریم
سراپامان پُرازچرکِ سیاست
بیا تالحظۀ خودرابخاریم
.................
همسوی مردم
گرفتارِ توَهُّم گشته میهن
زرویِ نقشه ها گم گشته میهن
شده غرقِ شنای بحرِ اطلس
مگرهمسوی مردم گشته میهن
.................
بهارِ وعده برگ وبرنیاورد
سوایِ دشنه وخنجرنیاورد
خدارا ناخدایانِ سبک سَر
   سَرازسِّرشماکس درنیاورد
..................

پاتوقِ سوداگران
دلم هرسوفراری گشته یاران
قرارش بیقراری گشته یاران
چنان سوداگران را گشته پاتوق
که پاساژ تجاری گشته یاران
.........................
دنیای صلابت
مپنداری که نامِ  بی  نشانیم
به دنیای صلابت کهکشانیم
به پرس ازآنسوی مرزِ تجاوز
که خاکت رابه توبره می کشانیم
....................
دُّرِدری
سخن هایِ دلم  هوچی گری نیست
هوس پردازِکوری وکری نیست
بود آیینه دارِ گنجِ احساس
دهانم خالی ازدُّرِدری نیست
...................
خودروِجهلِ
سوارِخودروِجهلِ زمانیم
مسافرهای مرگِ بی امانیم
 دلِ طفلِ محبت راشکستیم
به حقِ پیرِپیران ناجوانیم
...............
بهارِگلسرود
فضایِ فکرِ من عاری زدوداست
تمامِ نقطه هایش صاف وسود است
به پروازِ دلت داردنویدی
که  همسازِ بهارِگلسرود است
......................
دلِ بی صاحب
اگرچه کوتلِ سنگ است اینجا
ولو پای وفا لنگ است اینجا
حضورِاین دلِ بی صاحبِ من
خدارا وه چه پُر رنگ است اینجا
..................
آستینِ دل
به اسبِ سرنوشتِ ماسواری
بتاز هرسو که صاحب اختیاری
مداری رابه پیشت پشتِ دست است
بگودرآستینِ دل چه داری
.......................
۸۸/۹/۲۶
نورالله وثوق

http://norollahwosuq.blogfa.com/