سالار عزیزپور

20.03.06 

 گرامیداشت نوروز به باور دیگر

ین سخن را  اگر بپذیریم: طبیعت خاستگاه وبستردیروزین و امروزین آدمی است. پس این گهواره وبستر نگهبان وپاسدار انسان می باشد.هر اندازه در بهداشت وپاگیزه گی آن کوشا باشیم به همان اندازه در پاسداری انسان کوشیده ایم ؛ از این رو طبیعت به اضافه سامانه هایی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی وفرهنگی، بیشترین کار کرد در روند وروال فرسایشی وتکاملی انسان دارد واین حقیقت ست ، روشن تر از آفتاب. اگر امروز ما شاهد آلوده گی محیط زیست و زهر آگین شدن طبیعت هستیم و اگر ما شاهد فقر روز افرون وشگاف عمیق طبقاتی و صد ها نا بسامانی هایی روانی و باوری هستیم ؛ در کنار پیشرفت هایی تکنا لوجیکی وعلمی .

 این همه از بی توجهء ما نسبت به طبیعت و انسان بر می خیزد.   پس راه بیرون رفت آن را بایستی در پاد زهر آن جستجو کرد که همانا بهداشت طبیعت  به اضافهء بر پایی نظا م هایی  بر پایه ء عدالت اجتماعی ، اقتصادی و فر هنگی می باشد.  چه بهتر که این  راه تحقق آرمان هایی مان بر خا سته از بن مایه هایی اسطوره یی و باوری و جشن های باستانی ما باشد. از همین رو، دیگر زمان آن فرا رسیده تا به پیشواز نوروز  این جشن شادی وستایش طبیعت وانسان   بر خیزیم وآماج پیام او را یک با ر دیگر به زمزمه بنشینیم.