---------
خُمِّ
نیرنگ
------------
جرأتِ آخ
تقلب ره
سپرده
تادلِ کاخ
گرفته
ازجماعت جرأتِ آخ
زدستِ این
همه
سردرگمیها
بر آورده
سرِفریادِ من شاخ
........................
روزی نامه
ها
بُریدی
سر، سراسر خامه
هارا
کشیدی بر
،سرِ خودکامه
هارا
تملُّق را
چنان افسانه
گرم است
که رونق
داده روزی نامه هارا
.............
خیر
به این
صحنه چسانت صبرِ سَیر است
که ناموس
وطن درچنگ غیر
است
سراپا
شهر مارا
شَر گرفته
تماشا
میکنی یعنی که خیر است
..................
؟؟!!
گرفتی
گردنِ کوه
وکمررا
زدی آتش
روانِ دشت
ودررا
نپرسیدی
که بن لادن کجا
شد؟
ندیدی
ازچه رو ملا
عمررا؟
..............................
سودِ
محسُود
در آنجا
یی که دیدی
سودِخودرا
به آنی
کُشته یی -محسُودِ- خودرا
ولی
اینجا به دستِ دُشمنِ
عشق
تنیدی
تارتارِ پودِ
خودرا
........................
دستِ سنگ
ها
روانِ
ملتی راخسته
کردند
وطن
رادسته دسته دسته
کردند
دهانِ
یاوه گویان بازِ
بازاست
که دستِ
سنگ هارابسته
کردند
..........................
نازِ
عُقده ها
منُ
و افشای بوی
رازازنو
چه گندی
گشته بالا باز ازنو
تقلب
آنچنان سامان
گرفته
که داده
عقده
هارانازازنو
...................
مشکوک
مگرگشتی
زجایی کوک
جانا
که انسان
میزنی مشکوک
جانا
چه پوکی
ها شده جاری
درین شهر
چرا
برفرقِ دلها پوک جانا
........................
خُمِّ
نیرنگ
جمودوجهلُ
و
جوراینجا امیرند
جنایت پیشگان ازیک خمیرند
شغالان غوطه ور درخَّمِ نیرنگ
ولی شیران میدان سر به زیرند
.......................
تختِ
جفا
زخامی
خویشتن راپخته گُم کرد
اسیرِزرق
وبرقِ رنگِ خُم
کرد
چولختی
تکیه برتختِ
جفاداد
درِشادیِ
شهری راپُلُم
کرد
...........................
عینِ ماش
به هررنگُ
وبه هر شکلی که
باشند
جنایت
پیشگان ازیک
قماشند
گهی غلتان
به این سو گه
به
آنسو
سخن کوته
که اینان عینِ ماشند
...........................
نورالله
وثوق
۱۳۸۸/۷/۹
wosuq@live.de