ملک ما
عمریست که جوش ضجه و گریان به ملک ماست
گویی مقام اصلی ای طوفان به ملک ماســــــــــت
نه در بود بجا و نه دیوار بـــــــه جای خویـــــــــــش
بس جلوهگاۀ منزل ویران به ملک ماســـــــــــــــت
ای دل مپرس ز حیله و نیرنگ در این دیــــــــــــار
دام بلا و حلقۀ شیطان به ملک ماســــــــــــــــت
ابر ســــــــــــــیاه گـــــــــــــــــــرفته رخ آفتاب بکف
اکنون هجوم خیل خفاشان به ملک ماســــــــــــــت
بنشسته است به هر دری صیادی در کـــــــــــمین
خون را بسـی فواره و فوران به ملک ماســـــــــت
شد ســـــــــــــرمه ســــــــــا تمام محیط در غبار دود
موج شـــــرارء آتشی سوزان به ملک ماســـــــــت
هنگامۀ ایست ز شیهه اســـــــــــــپان در هــر کنار
در هر کنار نشــانی ز جولان به ملک ماســــــــت
شب تا سحر ز هیبت اشخاص شب پـــــــــــــرست
شور و نوا و ناله و افغان بــــــه ملک ماســـــــــت
بلبل بــــــــــه پیش گــــــــــــــرفته طرح لانه در نمک
چون شوره زار نمای گلستان به ملک ماســــــــت
خوب وخراب ، پخته و ناپخته همــــــــــــــــــــزمان
در دیدۀ جهان همه یکســـــان به ملک ماســـــــــت
کی میتوان کـــــــــــه یــــــــــــادی نمود از چمن به کس
تا نقش پای آبله باران بـــــــه ملک ماســـــــــــــت
از اینهمه "صداقت" ســــــــــــــــــوداگران خــــــاک
هر شخص خراب و زار و پریشان به ملک ماست
"خارکش" ببین که رونقً زندان به ملک ماست
تابستان 2009