مترجم :  ک . پیکار پامیر – تورنتو

28-08-09

  گزارش" ایشیا تایمز آن لاین " در مورد انتخابات افغانستان و داکتر عبدالله

سید شهزاد رییس بیروی " ایشیا تایمز آن لاین " پاکستان گزارشی پیرامون اوضاع افغانستان در قبال پروسه ی انتخابات دارد که آنرا به تاریخ 25 ماه آگست به زبان انگلیسی به نشر رسا نیده است . اینک  ترجمه ی فارسی دری گزارش مذکور تقدیم میگردد :

" اتهامات مبنی بر تقلب در روند انتخابات ریاست جمهوری و شورای ولایتی که در هفته ی گذشته  در افغانستان برگزار گردید ،  تلاشهای امریکا  در راه به وجود آوردن یک حکومت وسیع البنیاد به شمول طالبان را به تحلیل خواهد برد؛ گزینش راهی که ممکن است ریشه ی شورش دران کشور را منقطع سازد، کمسیون سمع شکایات ( ECC) که یک سازمان مستقل بوده و توسط مقامات خارجی کنترول میشود، گفته است که دو صد و بیست و پنج شکایت به آن اداره رسیده است . این شکایات شامل ارعاب رای دهنده گان، پرکردن صندوقهای رای دهی { توسط کارمندان مؤظف } و موضعگیری یک جانبه  اعضای رسمی کمسیون مستقل انتخابات میباشد. چنانکه کمسیون مذکور گفته است  در این مورد تحقیقات بعمل خواهد آورد. قراراست نتایج ابتدایی انتخابات به روز سه شنبه ( 25ماه آگست 2009م) اعلام گردد. طرفداران حامد کرزی  ادعا کرده اند که وی پنجاه و یک در صد آرا را از آن خودکرده و ضرورت نیست که انتخابات به دور دوم کشانیده شود.   یکی از رقبای اصلی حامد کرزی ، داکتر عبدالله عبدالله وزیر امور خارجه ی سابق، با صراحت از تقلب گسترده در روند انتخابات حرف میزند.  وی به خبرنگار " ایشیا تایمز آن لاین " گفت :

"  موارد زیاد تخطی در پروسه ی انتخابات وجود داشته ، با آنهم ، نه میخواهم پیرامون  حقانیت این انتخابات تا زمانیکه جواب کمسیون  سمع شکایات ارایه نشده ، قضاوت نمایم.  این مربوط بدان است که کمسیون مذکور چگونه  با قضایا برخورد  خواهد کرد؟  یکی از شکایات  بزرگ اینست که مردم نتوانستند در جنوب افغانستان رای دهند، مگر تا حال طوری نشان داده شده که گویا مردم دران جا ها رای داده اند. "

درگزارش آمده که  منزل عبدالله نسبت به سایر رهبران در کابل، خیلی مدرن معلوم میشود. پورتریت یا تصویر احمد شاه مسعود رهبر جبهه ی شمال بالای دیوار اتاق منزل وی نقاشی شده است .  مفکوره ی ایجا د یک حکومت وسیع البنیادی که خود میخواهد دران سهم داشته باشد ، بالای اپوزیسیون مسلح مربوط به عبدالله مؤثر نیست ، بخصوص در رابطه با سهمگیری  طالبان و افراد وفادار به گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی که عمدتا در شمالشرق کشور فعال است ، در یک چنین حکومتی بی علاقه میباشد.  یک منبع ارگ جمهوری افغانستان به " ایشیا تایمزآن لاین"  اظهار داشت که به مجردی که پروسه ی انتخابات پایان یابد، آقای حامد کرزی به عبدالله  پیشنهاد سهمگیری در حکومت را بعمل خواهد آورد.  ولی داکتر عبدالله میگوید  :  " فکر نه میکنم  سهمگیری در قدرت { در حکومت کرزی } مؤثریتی داشته باشد.  سازش و کنار آمدن و مشکلات سیاسی آقای کرزی،مشکل من نیست .  تیولداری سیاسی کرزی، حیثیت حباب روی آب را دارد. بگذار چنین فکر کنیم که اگر فردا انتخابات را ببازم ، چه واقع خواهد شد ؟  هیچ ! من هنوز هم در موضع روشن قرار داشته غرض سهمگیری در دوره ی دیگر انتخابات کار خواهم کرد، برعکس، اگر آقای کرزی ببازد، همه کارهایش فرو خواهد ریخت  و دران صورت چه خواهد کرد؟  وی اساس و بنیاد قوی نه دارد . بنابران ، در چنین  حکومت لرزان  سهم نخواهم گرفت ، بجای آن ، همیشه ترجیح خواهم داد با مردم خود نزدیک باشم ."

عبدالله برخی از جبهه ی متحد شمال بود که علیه طالبان از سال 1996 تا2001م می جنگید.هنگامی که ایالات متحده در اواخر سال 2001 م به افغانستان تجاوز کرد، جبهه ی شمال آنها را در راندن طالبان کمک کرد. حال اوضاع از عبدالله می طلبد تا پُلی به سوی طالبان ایجاد کند. عبدالله گفت : "  این همه ممکن نیست یک شب در میان انجام گیرد، بلکه مراحل زیادی در راه ایجاد آشتی تداخل دارند. یکی از دلایلی که طالبان در این زمینه قدم های بطی بر میدارند، وجود مدیریت  ناقص میباشد.  اداره ی فعلی در برابر طالبان بازنده است."  عبدالله افزود : "  بگو به من ، منظور شما از طالبان کیست ؟  این طالبان کیانند ؟  آنها از جامعه ی افغانی هستند، آنها فرزندان این خاک اند. البته منظورم طالبانیسم نیست.  من به ملاعمر توجه نه دارم، چه  فکر میکنید،  آیا او  آماده ی مذاکره خواهد بود؟  تصور نه میکنم. پس من معتقد به یک استراتژی جداگانه میباشم . حال  اوضاع نسبت به گذشته فرق کرده ، زمانی بود که پاکستانی ها طالبان را حمایت میکردند، مگر حال در آنجا درک دیگری از طالبان وجود دارد.  اکنون پاکستان بر ضد آنهاست . ایجاب میکند که این موضوع در پرتو اسباب و امکانات دیگری بررسی گردد.  بعضی از طالبان آماده ی مذاکره هستند، ما نیاز داریم که با آنان در تحت شرایط دیگری  با در نظر داشت اوضاع هر ولایت در تماس شویم .  حال ، اوضاع در منطقه چنان است که گروه های تندرو  به ساده گی میتوانند از هم جدا ساخته شوند."

عبدالله معتقد است که حصول توافقات در درازنای زمان میسر شده میتواند ، ولی وی در این زمینه که تند روان چسان از هم جدا ساخته خواهند شد  و کدام قوماندان با نفوذ از ملا عمر خواهد برید، نقشه ی راه ندارد.  عنصر مهم در این بحث ، جلال الدین حقانی  رهبر بخش وسیع شبکه ی شورشیان در افغانستان است . عبدالله در سال های جهاد ضد شوروی (1980م) با وی شناخت داشت .

عبدالله میگوید : " حقانی قبلا از شورای رهبری طالبان در کویته بریده پالیسی جداگانه نسبت به ملاعر دارد" ،  مگر تا جاییکه به "  ایشیا تایمز آن لاین " معلوم است ، شبکه ی حقانی چیز دیگری میگوید ؛  علی رغم همه کوشش های آی اس آی  پاکستان پس از 11 سپتامبر2001م ، حقانی هیچگاه از ملاعمر نبرید. وی  و فرزندش سراج الدین حقانی هنوز هم در کنار ملاعمر و در شورای قوماندان های ارشد طالبان  بوده کلیه فعالیت های طالبان را تنظیم میکند.

عبدالله همچنان مذاکره با حکمتیار را خیال باطل دانسته میگوید : " من واقعا به داوود عبدی افسر نظامی سابق گلبدین  اعتماد کرده نه میتوانم .  وی در امریکا نشسته  و با گلبدین در تماس میباشد. کسان دیگری  میگویند که آنها با حکمتیار پیام مبادله میکند. مذاکرات بجایی نه میرسد ، من هرگز در این مذاکرات دخالتی نداشته ام . بهر حال، همایون جریر داماد گلبدین شخص روشنفکر و خوش صحبت بوده رفیق خوبم میباشد "

عبدالله علاوه کرد :  "  افغانستان با سازش های سیاسی ره بجایی نمی برد.  این کشور نیاز دارد که بصورت روشن و آشکار به هدف برسد . یکی از هدف های اولیه ی افغانها رسیدن سریع به یک سیستم  عادلانه است .  این همان ریشه  ی اصلی سایر مشکلات است . "

وی گفت : " کمونیستها هم در اوایل دهه ی نود وعده ی تأمین  عدالت را برای مردم دادند،  اما در ادای این تعهد ناکام شدند.  مردم متوقع بودند که مجاهدین خواهند توانست عدالت را بر قرار سازند، اما مجاهدین هم میان خود شان زد و خورد کردند و مردم مجبور شدند  به سوی طالبان رو آورند به این امید که  آنها چنین سیستمی  را به وجود خواهند آورد،  ولی طالبان هم این خواست را فراموش کرده بکار های دیگری پرداختند. بنابران ، منفور مردم شدند. سیستم دموکراسی حاضر درافغانستان یک پدیده ی جدید بود ، اما آنهم نتوانست عدالت برای مردم را تأمین نماید . . . "

وقتی گفته شد که شاید کرزی  در این انتخابات برنده شده و هرچه زود تر  مرحله ی اول مذاکره با طالبان را بهر قیمت ممکن آغاز کند ،  عبدالله آهی کشید و گفت :  " اگر این درست باشد . . . این کشور بازهم از سرنوشتی رنج خواهد برد که همین حالا می برد . . . "  ( پایان )