درس معلم گربود زمزمه محبتي              جمعه به مكتب آورد طفل گريزپاي را

چند سخن کوتاه به بهانهء روز معلم

احترام به مقام والای معلم نباید در تجلیل یک روز و یا تدویر یک محفل خلاصه شود !

امروز  سوم  جوزا است . از رادیو ، تلویزیون ، جراید و خلاصه از زمین وآسمان سخن در مورد معلم و در وصف معلم است . از سالها ست که  این روز را بنام " جشن روز معلم " در جنتری کشور ما درشت تر از دیگر روز ها نوشته اند . شاگردان که به مکتب و درس و تعلیم دل گرمی دارند با اهداء کارت های ویژهء تبریکی روز معلم  به  استادان شان ابراز احترام  می نمایند ، رسانه ها هم به نوبهء خود با نشر مقالات ، برنامه های اختصاصی ، مصاحبه ها و راپورتاژ ها در تجلیل این جشن ادای سهم می نمایند . اما فردا که چهارم جوزا است و الی رسیدن سوم جوزا سال بعد در مورد معلم حرفی  گفته و  شنیده نمی شود . این تجلیل های تشریفاتی و نمایشی آیا بر زندگی بخور و نمیر ، خانه به دوش بودن ، فقر و تنگدستی و خلاصه به  وضع  معیشتی رقتبار و عدم امنیت معلمین گرامی کشور ما چی تاثیری خواهد داشت . جوامع پیشرفته ، راز پیشرفت و ترقی خود را در ارجگزاری و ارزش دادن به معلم در کشور های شان قلمداد می نمایند . از این رو نقش معلم در ساختار جوامع نقش اساسی و بنیادی است بدین معنا که همه کادر های که مسوولیت آینده کشور ما افغانستان ، را بدوش می گیرند آموخته های تعلیمی شان محصول زحمات معلم است . در این روز ها جوش و خروش رقابت های انتخابتی در کشور ما مقدم تر از هر مشکل اولیه مردم ما مورد بحث و در جریان است . هیچ یک از کاندیدان در برنامه های شان از بذل توجه به حال  معلم حرف به زبان نه آورده اندو نمی آورند . اما می خواهم به عنوان پیشنهاد برای آن کاندیدی که قرعه بنامش سر می خورد و زمام امور آینده کشور را بدوش می گیرد عرض می نمایم که اگر میخواهی و آرزو داری که افغانستان وطن مشترک ما بالاخره در سایه زمامداری شما از عقبگرد به سوی پیشرفت حرکت نماید با ید و باید توجه ات را به معلم و مکتب معطوف بداری . مردم از حالت های نمایشی و تشریفاتی دیگر به حد کافی خسته شده اند . عمل باید کرد و مردم منتظر عمل موثر و مفید هستند .

فضل الرحیم رحیم

3 جوزا 1388