پاسخی به نوشته محترم فضل احمد افغان

به هر رنگی که خواهی جامه میپوش

من از طـــرز خرامت می شـــنا  ســـم

چندی قبل در شهر ونکوور ایالت بریتیش کولمبیای کانادا بنیاد فرهنگی ای بنام خانه مولانا به فعالیت آغاز نمود که آقای مجید قیام هنرمند سابقه دارکشور افتخار پایه گـذاری این بنیاد را کمایی کرده اند که کاریست شایسته و در خور تقـدیر. این بنیاد در اولین نشست های خود به این فیصله رسید که جهت آگاهی هموطنان فرهنگی از فعالیت ها و کارکرد های آن نشریه ای داشته باشد که بتاریخ دهم ماه می این آرزو مندی شان در قالب دو هفته نامه ای بنام قیام به مدیریت مسوولی آقای امان الله معاشر جامه عمل پوشید. ازینکه سواری تازه دم به رهروان پاسدار فرهنگ و زبان های کشور عزیز آبایی مان افزوده گشت ، اتحادیه عام المنفعه افغانهای ایالت بریتیش کولمبیا آنرا به فال نیک گرفته قلم شان را پویا و صدای شان را رسا میخواهد.

واما.... درین میان با تأسف دریافتیم که:

نام ما  ورد زبان ســیه شـب  شــده باز                       متکلم شــب و آیینـه مخاطب شـده باز

نیش می روید ازین شهر و ما بیخبریم                       به گمانم که زبان همه عقرب شده باز*

آری دریافتیم که عقـده مندی از تبارآنانیکه هرگز نخواهی دانست از کدام طایفه ای اند ، به کی وفا دار و با کی مخالف اند ، چه شخصیتی دارند و چه هویتی ؟ نامردانه به بهانه تجلیل از خانه مولانا و جریده قیام عقرب وار اتحادیه افغانهای بریتیش کولمبیا را آماج نیش زهر آگین تفرقه افگنی و درز اندازی های دیرینه خویش ساخته است. یکباره بدون کدام دستاویز از تخریب کاران واهی وساخته ذهـن بیمار خود که به زعم ایشان در اتحادیه افغانهای بریتیش کولمبیا جا دارند به مسوولین خانه فرهنگی مولانا هشدار میدهند. من منحیث مسوول اتحادیه افغانهای بریتیش کولمبیا وبه نمایندگی از یک عـده انسان هایی که گناهی جز شیفتگی به فرهنگ و نام افغانستان ندارند وفـقـط به منظور خدمت گذاری به زنده نگهداشتن هویت فرهنگی افغانها گرد هم آمده اند ، از آقای انجنیر فضل احمد افغان می پرسم که آیا کدام سندی مبنی بر اینکه کسی از اتحادیه کدام "مشکلات و موانع"  علیه کدام فعالیت فرهنگی ایجاد کرده باشد ویا "اذهان عامه را مغشوش واقدام نیک انسانی علمی.....را به ناکامی ..." کشانده است ؟ آیا کدام برهانی مبنی بر اینک اعضای اتحادیه که نه به حزبی ونه به تنظیمی مربوط اند و آرزویی جز خدمت فرهنگی ندارند ، "تنگ نظران نقاب پوش" میباشند  وبرای "مربیان" و "بادران افغانی وغیر افغانی بی فرهنگ شان"** کار میکنند ؟ من واقعا چنان احساس میکنم که بدون آنکه کدام گناهی را مرتکب شده باشیم کسی در کوچه ایستاده و به ما دشنام میدهد. حال این کس اگرهمان شخصیتی هست که یک روز بخاطر برادربودن با فلان عضو بیروی سیاسی از ماموریت ساختمانی وزارت معارف به مقام سیاسی اتشه در سفارت کابل در دهلی دیسانت شد وروزی به جواب کسی که پرسیده بود چگونه از آنجا به اینجا رسیدی گفته بود "مربی داری مربا بخور" . یا همان باشد که همصدا با استادش که اتفاقا وی نیز برادریک عضومرحوم کمیته مرکزی است از طالبان دفاع میکرد و میکند. ویا آنکه به مود روز گاهیکه با آفتابه آمریکایی طهارت دموکراسی قلابی غربی میکند و دم از مقابله با اسلام افراطی میزند و یا...به هر رنگی که میخواهد جامه پوشد و هر که میخواهد باشد، من به حیث مسوول اتحادیه مجبورم از شخصیت خود و واقعیت و ماهیت کار خود دفاع نما یم.

اتحادیه افغانهای بریتیش کولمبیا بخصوص از آغاز سال 2008 میلادی که رهبری جدید آن از جانب اعضای اتحادیه درمجلس سراسری انتخاب گردیده است دروازه هایش برروی تمام هموطنان صرف نظر ازتعلقـیت شان به هر مفکوره یا قوم یا زبان باز گذاشته است . اتحادیه به تمام افغانها بدون درنظر داشت سابقه شان احترام گذاشته و هیچگاهی بخود این صلاحیت را نمی دهد که در جایگاه قاضی نشسته و مردم را به این یا آن نام قضاوت کند. اما این را نیز باید بلا فاصله تذکر داد که اتحادیه با مراعات اصل بی طرفی هیچگاهی به هیچ گروهی اجازه نمی دهد که تریبون اتحادیه را به نفع خود بکار گیرد. آنچه برای اتحادیه مهم است همکاری و همیاری تمام افغانهای مقیم ایالت بریتیش کولمبیا میباشد ، و در راستای همین هدف مقدس همدوش با دیگر نهاد های فرهنگی شهر ونکوور بزرگ خدمات فرهنگی را به پیش می برد. از سال 1990 به اینطرف اتحادیه افغانها پیوسته با تجلیل از مناسبت هایی همچون نو روز، روز بین المللی زن، روز مادر، روز استقلال کشور، عـیـد ها و شب یلدا و هچنان برگزاری شب های شعر و موسیقی ، کنسرت ها و در پهلوی آن تاسیس مکتبی بنام سید جمال الدین افغان برای آموزش زبان مادری و مسایل ضروری دینی فعالیت های فرهنگی خود را درحد توانایی اتجام داده است. همین سال گدشته بود که اتحادیه نهادی را بنام مرکز فرهنگی در چهارچوب کمیته فرهنگی اتحادیه ایجاد کرد که همین آقای افغان خود درآن ضمن ایراد بیانیه و قدر دانی از کار اتحادیه گفت که به خانواده خود وصیت کرده که کتابخانه کوچکش را پس از مرگش به مرکزفرهنگی اتحادیه اهدا کنند. نمیدانم چه واقع شده که حال وصیت شان را پس گرفته و خانه مولانا را جانشیین آن ساخته اند . شاید درین کارنیز حکمتی نهفته باشد تا خانه مولانا را با ما دشمن سازد!

با این توضیحات در اخیر یکبار دیگر خاطر نشان میکنم که نمیدانم ما تنگ نظران نقاب پوش و سیه دل هستیم یا آنانیکه با ایجاد و ترویج دشمنی های واهی و خود ساخته بذر دشمنی را در بین افغانها می پاشند. آیا شایسته نیست که در این آخر عمر به وظیفه خویش منحیث یک ریش سفید و خیر خواه عمل نموده به جای تکرار تجربه های ناکام گذشته و  تشویق و ترغیب به دشمنی های خود ساخته و واهی همه را به وحدت ویکپارچگی دعوت و تشویق کنیم.

با درود به همه هموطنان

احمد راتب

رییس اتحادیه افغانهای بریتیش کولمبیا

شهر ونکوور- کانادا

* ابیات از غزل شاعـر محترم نورالله وثوق برگزیده شده.

** جملات برجسته از متن نوشته آقای افغان گرفته شده.