تمـــــــــــــنا ....
برخيز بهار آ مد ، طرح چمن ا ندازيم
هنگامه بگوش باغ سرو سمن ا ندازيم
ا زبوی گل و سنبل ، سرمست شده بلبل
ا زبام سپهرهرجا ، مشک ختن ا ندازيم
مستانه همی رقصد ، لاله به نوای با د
صد سلسله جُنبان را موج وشکن ا ندازيم
بگشای دّر بُستان ، شگوفه صدا دارد
تا با گل و پروانه خوش خوش اتن اندازيم
******
ما را چه نوای نو ، نوروز همان ديروز
گريک نظری سوی ، مام وطن ا ندازيم
دی ماه هنوز حاکم ، بردشت ودمن ما را
برمرگ گل وبلبل ، هرسو کفن ا ندازيم
صد داغ به جگر دارد ، هرلاله صحرا يی
بنياد نگونبار زاغ و زغن ، ا ندازيم
******
باشد که شود آزا د ، آ ن خاک گهربارم
ا ز شوق بهارنو ، شور سخن ا ندازيم
( ناتور ) تو باز بينی ، سبزينه بهار نو
گرطرح ونوای نو ، برخاک کهن ا ندازيم
ناتور رحمانی