"آوارۀ سـاکـن!"

 

ســــرا پــا مـســـتــــم و غــمــخــــــــــواره ام امـا

بـه دیـــــــــــــــرم ســــــــــاکــن و آواره ام امــا!!

دریــن گــلــشــن اگـــر چــه گــُــل فـــراوان اســت

هـــــــواخــواه هــمـــــــان  رُخــســـــــاره ام  امـا

غـــم هـجـــر را کـه دل از او هــمـــه خــونــســت

فــقــط چـــــاره تــوئــــی!  بــیــچــــــــاره ام امــا

در آغــوشــت بـــســــــــان گــُــل پـُــر از رنــگــم

جــدا از تـــــــــــو خـــس  بــیـــکـــــــاره ام امــا!

ازیــن رفــعــت بـه مـن آخـــــر چــه ســــود آمــد

کــه جــمــلــه اوجــــــم و فــــــــــــــوّاره ام امــا!

بــه خــود گـفـتـم مـکــن (حکمت) دگـــر گــریـان

نــمــیــکـــردم دگــــــر! دل پــــــــــــــاره ام امــا!

 

***

 

بـجــز آهـــم ز دل بــیـــــــرون نـمـی آیـد

ز چـشـمـانـم بـغـیـر از خــــون نـمـی آیـد

بـجــز درد و بـجـز رنـج و بـجـز مـحـنـت

مـرا امـشـب دگــر مـضـمــون نـمـی آیــد

 

***

 

بـهــْــر دیـــدار ِ  نـگــــار چـــو روم چــیــــدن گــُــل

دســت هــر گــُـل بـه هـــوا کـه مـرا گــیــر و بــبــر!

 

***

 

تمیم (حکمت) مصلح

Tameem “Hekmat” Moslih