پیکار پامیر – تورنتو

06-01-09

 عملیات نیرو های بین المللی و شرمساری های  کرزی

         در افغا نستا  ن

نیرو های " حفظ صلح " بین المللی ( ایساف ) به سر دمداری ایالات متحده ی امریکا در افغانستان که از هفت سال بدینسو مشغول به اصطلاح جنگ علیه تروریسم و " تأمین صلح و بازسازی " آن کشور اند ، سرگرم چنان عملیات نظامی اززمین و هوا میباشند که همه روزه ده ها انسان مظلوم ، بی دفاع و بیگناه افغانستان را به عوض  آتش افروزان اصلی و ترویستان واقعی   به کام نا بودی می کشانند. در اواخر ماه دسامبرامسال ، دو رویداد ننگین و غیر انسانی دیگر یکی در شمال و دیگری در جنوب کشور به وقوع پیوست :   عملیات " ضد تروریستی " ( ایساف )  در خوست واقع در جنوب افغانستان صورت گرفت که  این بار ، نیرو های بین المللی نه تنها خانواده یی را با شلیک گلوله به خون نشانیدند ، بلکه حتا سگهای شان را نیز بجان فرزندان این خانواده ی تباه شده رها کردند تا پیکر چند انسان بی تقصیر را با   دندان  بدرند .      در شمال افغانستان ( در سر پل ) به دوشیزه ی جوانی که متعلق به یک خانواده ی  بی وسیله و نا توان آن ولایت میباشد ، تجاوزجنسی دستجمعی صورت گرفت . البته نه آن عمل قاتلانه تاکنون در سرزمین خون و خشم و تباهی  تازه گی داشته و نه این عمل ضد اخلاقی و ضد انسانی ، بلکه چنین "عملیات " تا حال  در میهن تباه شده ی ما  به کرات  صورت گرفته وسلسله ی نحس آن  هنوز هم ادامه دارد.  آنچه انظار و افکار عامه را بخود معطوف گردانیده است اینست که علی رغم ناله ها و فریاد های تلخ قربانیان و وارثان مظلوم  آنها ، هیچ اعتنا یی ، توجهی و ممانعتی ازسوی هیچ منبع رسمی داخلی یا خارجی صورت نگرفته و کسی حتا کمترین ارزش و اهمیتی بدان قایل  نشده  است .

برنامه ی تلویزیون آریانا ی افغانستان ، شب بیست و سوم ماه دسامبر 2008 م گزارش مصور و مستندی را به نشر رسانید که صورت های غمزده ، دیده گان اشک آلود ، دستهای لرزان زن و مرد و کودک گریان و سر به زانوی خانواده یی را نشان میداد  که  بر دخترجوان شان تجاوز جنسی گروهی صورت گرفته و هیچ حامی و بازخواست کننده یی هم  نه دارند. پدردختربا چهره ی حزین و صدای لرزان گفت : "  تجاوزی که از طرف تفنگداران بالای دخترم صورت گرفته ، در حقیقت بالای دخترکرزی و کرزی ها صورت گرفته است . زیرا او ر ییس جمهور ماست  و در برابر همچو اعمال مسوول میباشد  .  عضو دیگری از این خانواده ی غم رسیده در حالیکه ورق پاره هایی را در برابر کمره ی فلمبرداری به نمایش قرار داده بود ، میگفت :  " در اینجا هیچ کسی به داد ما نمی رسد و هیچ کس نمیخواهد باز خواست کند .  "

گزارش دیگری که از طریق تلویزیون آریانا ی افغانستان در عین شب پخش گردید ، کرزی را نشان میداد که  با دستاربلند نوع قبایلی و در پناه گارد  آماده و مسلح ، توسط هلیکوپترنظامی وارد شهر خوست گردیده   در جمعی ازشهروندان آن ولایت  اشتراک می نماید که قبلا در محل معین گرد آورده شده  اند . وی دستهایش را بلند میکند تا بحق شهدا ی خانواده یی که از طرف نیرو های خارجی جان های شان را از دست داده اند، دعا بفرستد و برای  " باقیمانده " ها تسلیت بگوید.

کرزی  ضمن سخنرانی اش گفت : "  تاحال چندین بار به نیرو های خارجی گفته است که از کشتن افراد ملکی اجتناب کنند ، ولی هیچ تغییر ی در روش آنها رخ نداده است . "

چرا چنین است  ؟   اسباب و دلایل این همه  تجاوزات جنسی  ، انسان کشی های بیباکانه  و جنایت های عریان که از مدتها ست در کشور غمزده ی ما جریان دارد ، زیاد است ، ولی ازان میان تنها دو تای آنرا برجسته ساخته در اینجا متذکر میشویم :   نخست ، کمبود ها و معایب بزرگ کنفرانس بن:فیصله های این کنفرانس ، جانیان و جنایتکاران شناخته شده  و تشکیلات مسلح سیاسی آنها را به رسمیت شناخته  سران و رهبران  آنرا بجای سرکوبی  و محاکمه ، در جایگاه قدرت و حاکمیت نشانید . پس طبیعی است که وقتی سر کرده گان تشکلات مافیایی حاکم باشند و ازان  ها حمایت صورت گیرد ، افراد تفنگدار و گروه  های مرتبط  بخود را در پست های اداری ، حقوقی و قضایی مملکت  نصب  مینمایند تا طبق عادت  دود از دمار خلق الله بر آرند . خواننده ی عزیز حدس بزند که وقتی شخص اول مملکت بگونه ی رسمی و علنی اظهارنماید که توان به محاکمه کشانیدن  جنایتکاران را ندارد، باند های جنایتکار چقدر جری و جدی و بی باک میشوند؟!

مادامکه جنایتکاران و ناموس فروشان می بینند که هیچ مرجع و مقامی نیست که ازان  ها بپرسد،حساب گیر د  و مجازات شان کند ، طبعا جسارت  نموده باز هم بخویشتن حق میدهند هرچه دل  دود اندود و عادت  سخیف  و کثیف  شان میخواهد بدان  متوسل شوند که تجاوزهای مکرر به ناموس خانواده های با عزت  افغانستان  یکی از همان جسارت ها و شرارت ها میباشد . غارت دارایی عامه ، قاچاق مواد مخدر ، تعدی و ستمگری ، تهدید و تحقیر دیگران ، کارافراد عادی ، فقیر و ناتوان کشور نبوده و نیست .  این اعمال و کردار شیطانی  وضد مردمی  مسلما کار و کردار زور مندان تفنگ بدست ، احزاب مسلح جهادی و قوماندان های خود کامه یی است که مانع قانونی و قضایی در برابر خویش نمی بینند.  تا چنین است ، اوضاع ملک و ملت مان درهم برهم خواهد بود  و امید ی برای بهبودی نباید داشت .

واما، در قسمت نیرو های خارجی و عملیات نظامی آنان که تاکنون موجبات مرگ  صد ها  انسان  بی گناه ، بی تقصر و بی دفاع کشور رافراهم آورده اند ، باید گفت که اینها  ظرف  هفت سال گذشته عملا  برای ملت عذاب کشیده ی افغانستان امتحان دادند و ثابت کردند که آرزویی و هدفی جز عاجز کشی ، خود نمایی ، تروریست پروری و نا امن ساختن  اوضاع سر تاسر  افغانستان و منطقه ندارند .  این، یک  حرف میان خالی و بی اساس نیست ، بلکه آنچه گفتم بر وفق ده ها و صدها سند و مدرک نزد مردم ما به اثبات  رسیده و حتا نیاز به تذکر نمونه و مثال هم نیست . پس به این نتیجه ی منطقی می رسیم که هیچ نیروی استعماری و اشغالگر ، در حق ملت و مملکت مستعمره رحم و دلسوزی و امانتداری نداشته و نخواهد داشت . وقتی این نیرو ها حاضر نیستند حتا صدا وشیون  " رییس جمهور " خود ساخته ی شان را بشنوند و به اعتراضات او وقعی گذارند ، در برابر فریاد و فغان عاجزان و مستمندان بی یار و یاور ما چه باک خواهند داشت ؟ این بی باکی و غرور و این عملیات تباهگرانه که در داخل افغانستان صورت میگرد، نه تنها تلفات و خسارات جانی و مالی را بر مردم نالان و پریشان ما تحمیل میکند ، بلکه  با درد و دریغ فراوان که نتیجه ی نهایی  اش کاملا به نفع " طالبان "  رجعت گرای سیه اندیش و حامیان عربی و پاکستانی آنها تمام خواهد شد .  گروه متحجر و خونریز طالبان و جنرالان سنگدل ( آی اس آی ) پاکستان از مدتها ست که موضع  ضد نیرو های بین المللی اتخا ذ نموده و هرگز نمی خواهند صلح و امنیت و آرامش در کشور ما بر قرار شود . پس سیاست ها ی جنگی  و پالیسی های اقتصادی غلط  و انحرافی  این نیرو ها در افغانستان " تبر"  سیا دلان تاریخ و دشمنان آبادی و آزادی افغانستان را "  دسته "  میکند  و شرمساری ابدی نصیب قدرتهایی خواهد شد که  لاف  کمک و مساعدت به افغانها  میزنند  و شیپور آزادی و دموکراسی را  پیوسته در جهان به صدا در آورده اند .  ( پایان )