باقی سمندر

29رمضان 1387

29سپتامبر2008

کابل- افغانستان

 

 

عید تان مبارک

 

سلام به خواننده گان ارجناک گفتمان

امروز و شاید فردا هم آخرین روز ماه مبارک رمضان در افغانستان باشد. مردم ، اهالی این شهر در کابل و در بخشهای مختلف شهر کابل یعنی بخشها ی فقر ا از یکسو و بخشها ی اغنیا وتوانگران و ثروتمندان و یا بخشهای زور گویان و زر اندوزان  از سوی دیگر  از ده روز به اینطرف با خواندن الوداع  ماه رمضان را خدا حافظ می گویند.  مردم در اینماه رمضان در هر کوچه و گذر و در بسیاری خانه ها  ومساجد با ختم  نمودن قران کریم روز های ماه رمضان را گرامی داشتند.

اگر در غذا ها و دستر خوانها و موقعیت ها ی اجتماعی و اقتصادی و سیاسی افراد و خانواده ها فرق ها و تفاوت ها وجود داشت و دارد ، با آنهم  روز های ماه رمضان  گذشت و یکی دو روز  دیگر هم میگذرد و سالهای دیگر نیز خواهد گذشت.

در ماه مبارک  رمضان امسال  مانند ماه های گذشته بی عدالتی ، زور گوئی ، تجاوز به کودکان ، اختطاف کودکان، رشوه و فساد اداری، جنگ و جنایت، گرسنگی و بیکاری ، قیمتی ، فرار از مملکت و... وجود داشت و فردا یا پس فردا که عید فطر و یا عید رمضان می آید ، بازهم به رخسارو چهره های بخش ای بزرگ یا حد اکثر  کودکان و جوانان و کهن سالان خوشی و لبخند را چنانکه شایسته و بایسته است ، شاید نتوان دید.

عده ای که در این ماه شوهران ،خانم هایشان یا کودکان و یا پدران ومادران و عزیزان شان را از دست داده اند، خواهی نخواهی تعداد شان نه کم است ونه انگشت شمار و این عده انسانها در رمضان و شبهای فرارسیدن عید ماتم و غم وغصه داشتند  و در شب عید به دستها و پاهای خود حنا یا خینه نمی بندند.

عده دیگر که در این ماه نامزد شده اند و یا  در شب 27 رمضان نکاح کرده اند، از فرط خوشی گویا در لباس نمی گنجند. عیدی بردن به خانه عروس با قند ودستمال و خنچه ای ماهی و جلبی و کیک وکلچه و لباس های فاخراز یکسو بخش ای  از  خوشی و رسم ورواج هاست و از سوی هم برای توانگران بیش از حد فرحت بخش اما برای ناتوانان ، بینوایان و غربا و فقرا بسیار سخت و طاقت فرسا.

داماد بایست برای عروس وخانواده اش عیدی ببرد و این ممکن نیست مگر با گرفتن قرض ووام که هم درد دارد و هم پندیده گی. با انهم درد و پندیده گی به مرور زمان فراموش خواهد شد و عروس نو به خانه داماد خواهد آمد و قرض ووام دیگر در جریان عروسی به وام گذشته افزون خواهد گشت و بسیاری دل خوش می دارند که قرض میرود و زن میماند ووو.....

عید به اینها هم مبارک باد.

 

سه روز عید یعنی سه روز خوشی و خنده و سعادت و لبخند اما فراموش نباید کرد که این عید را هم یک قشرویژه و غنی و توانمند با تمام و یا بسیاری  از نعمات مادی ومعنوی برگذار خواهند کرد و با لباس های نووفاخر به دیدن اعضای خانواده و خویشاوندان خواهند رفت اما اکثریت مردم عید را  با لباس های ژولیده اما شسته و پاک ونظیف با امکانات بسیار نا چیز و کم استقبال خواهند نمود.

 در روز عید وقتی مرد ها بعد از ادای نماز عید ازمسجد بیرون شوند بازهم ما مردان وکودکان و زنان دریوزه گر در مقابل دروازه های مساجد  روبرو خواهند شد و وقتی برای دعا به آرامگاه های ابدی یا قبرستان های خویشاوندان بروند بازهم به گدا ها رویا روی  یا روبرو خواهند شد.

با همه این ها :

عید تان مبارک و امید وارم تا همه دست اندر کاران صفحه وزین گفتمان و نویسنده ها و خوانندگان گفتمان و مردم شریف و با صفا اما غریب و بیچاره ودر به در و سراسیمه و هردم شهید افغانستان روزی و روزگاری  عید یا جشن وخوشی و سعادت مادی ومعنوی را در یک افغانستان مستقل ، آزاد وآباد و متکی بخود در فضای دموکراتیک شاهد باشند و همدیگر را  خندان و شادان ببینند.

یه  پیشواز  عید به معنی و مفهوم اصلی کلمه با تمام قوت ونیرو بایست به پیش برویم.

سر فراز باشید.

خواننده گفتمان در افغانستان  کابل

باقی سمندر