نویسنده، مأخذ و ناشر

از دو سال بدینسو نویسنده محترمی که برای ما نا شناخته بود، گهنامه تحلیلی رخداد های جنگی و سیاسی افغانستان را که در برخی موارد قضایای بسیار تازه را نیز به صورت جامع و مستند و با یک فلسفه اعتدالی و ملیگرایانه مورد ارزیابی قرار می داد، به آدرس گفتمان می فرستاد و طالب انتشار آن می شد. اخیراً نکته ها، قطعات ادبی و پاره ای از موضوعات که جنبه معلوماتی داشتند، از همان قلم و به همان مقصود صادر می شدند.

 با آنکه استفاده از نام مستعار در دنیای نویسندگی کاملاً حرام نیست، اما از آنجایی که هنوز مشق دموکراسی در افغانستان با نارساییهایی توام است، ما ترجیح می دهیم تا نویسندگان با نام اصلی خود بنویسند و از آنهم فراتر یک قطعه عکس شان را نیز ضمیمه مقاله شان جهت نشر بفرستند.

بسیار اتفاق می افتد که فرآوردهای فکری گرانقدری به دلیل اینکه نویسندگانش در شرایط امنیتی بسیار خطرناک در درون و یا بیرون افغانستان زندگی می کنند، نتوانند نام اصلی نویسندگان را با خود حمل بکنند و ایجاب نمایند که نامهای مستعاری برگزیده شوند. در این صورت لازم است تا هویت اصلی نویسنده به هیئت تحریریه گفتمان معلوم باشد، تا در صورت بروز کدام دعوای حقوقی، گفتمان شریک اتهام وارده بر نویسنده پنداشته نشود و هر کس پاسخگوی اعمال خود باشد.

واقعیت آن است که در شرایط موجود هیئت تحریریه گفتمان با وجود پابندی عمیق به حق تالیف نویسندگان و انزجار نسبت به سرقت ادبی، نه قادر و نه مایل است که فراتر از ویرایش، انتخاب و انتشار اطلاعات موثق و معلومات کارآمد، وظیفه مراجع قضایی را نیز انجام بدهد و بداند که نویسنده اصلی کیست. در چنین موارد، تنها گزینه ای که فرا روی ما باقی می ماند، همانا اتکا به اصل "منگر که کی می گوید. بنگر که چه می گوید" و همچنان اعتماد به صداقت نویسنده می باشد.

مطالبی که از نویسنده محترم " زیمیرو اسکاری" به گفتمان فرستاده شده بودند، با توجه به محتوای غنی آنها قابل نشر دانسته می شدند. هر چند ما مکرراً ازعده ای از نویسنده گان محترم  تقاضا نموده ایم تا هویت اصلی خود را به ما بنگارند، ولی هر بار آنها به نحوی از آن شانه خالی کرده اند. امیدواریم درآینده ما درموقعیتی قرار نگیریم که اصل را فدای تساهل بسازیم. هیئت تحریریه گفتمان از اینکه در دانستن هویت اصلی محترم زیمیرو اسکاری فروگذاشت نموده است، رسماً از خود انتقاد می کند ولی این هم برای ما یک امر ناممکن است که مقالات همه نویسندگان را با هزاران صفحه انترنیتی به مقایسه بکشیم و از چاپ سرقت های ادبی جلوگیری نماییم.

ظهور مولتی میدیا و سایتهای انترنتی فقط هنگامی می توانند در جهت اعتلای فکری مردم کمک بکنند که با فرهنگ مدارا و روا داری توأم باشند. گفتمان، وجود اختلافات اصولی بسیار جدی  بین خود و سایتهای دیگر را به مثابه یک واقعیت انکار ناپذیر قبول کرده است. گفتمان در عین زمان به سهم خود می کوشد برای رفع این اختلافات  و یا دست کم غنی ساختن اسلوبهای مناظره و مباحثه، مبشر راه حلهای سازنده ای نیز باشد. فاجعه برای ما نه تنها در حال حاضر که هستی افغانستان و مردمش مورد تهدید های حاد قرار دارند، بل در شرایط بالنسبه آرام نیز، صف بندی متعارض اهل اندیشه علیه همدیگر است. بناءً همانطوری که انتشار یک مضمون در گفتمان و سایت دیگری بالمال نمی تواند بیانگر یگانگی فکری و عملی آنها در تمام زمینه ها باشد، اختلاف مشی نشراتی گفتمان با برخی سایتها نیز نمی تواند دال برعناد و دشمنی لاینحل و همیشگی با آنها باشد.

با احترام

هیئت تحریریه گفتمان دموکراسی برای افغانستان

01-07-08