بهار سعید

26-06-08

                        گلریز        

به بیت و واژه ترا در کتاب گل ریزم

و یا غزل به غزل بیحساب گل ریزم

سبو به خلوت من درگرفته میشکند

شبی که عشق ترا در شراب گل ریزم

سرود چشم ترا از پیاله ی نیلی

به آبشارچه در پیچ و تاب گل ریزم

دو خوشه بوسه ی شب بو به گیسویم که زدی

بجای خاطره در شعر ناب گل ریزم

ترا به دامن خود روز ها که میچینم

به بسترم ببرم وقت خواب گل ریزم

به هر غزلکده اندیشه ی حضور ترا

به شاعران غزل، از رباب گل ریزم

یکی دو مژده که دادی که دل نرنجانی

به یخ نوشته و در آفتاب گل ریزم

به شعر« رابعه» و« مولوی »،« فروغ»،« بهار»

ترا شراب و خودم را سراب گل ریزم