پیکار پامیر – تورنتو

20-06-08

 

 

رسوایی جهانی عبدالقدیر خان پاکستانی        

 

خوانندگان گرامی اطلاع دارند که امروز ، پاکستان یگانه کشور اسلامی است که قادر شده  خودش را در ردیف کشور های دارای سلاح ذروی قرار دهد.  پروژه ی مربوط به ساختن سلاح ذروی این کشور، دقیقا در اوایل سالهای 1980 میلادی و موازی با اشغال افغانستان توسط قشون روسی آغازگردید.

آنچه قابل فهم است  اینست که اقدام بخاطر ایجاد پروژه ی بزرگ  ذروی  نه تنها دانش خاص و پتنسیل وسیع کاری  می طلبد، بلکه پول گزاف ( بلیون دالری)  را نیز ایجاب مینماید.  رژیم ژنرال ضیا الحق  پس از کودتای نظامی سال 1977 میلادی از کسربودجه رنج میبرد و بهمین دلیل ، تقاضای  اعطای وجه پنجصد ملیون دالر را از ایالات متحده بعمل آورد،  ولی چون کاخ سفید  رژیم ضیا را غیر قانونی اعلام نموده بود ، این تقاضا را نپذیرفت  و اما،  وقتی کودتای ثور(اپریل1978 میلادی )  و متعاقب آن، اشغال افغانستان توسط نیرو های روسی صورت گرفت ، رژیم  غیر قانونی ژنرال ضیا یکشبه  نزد کاخ سفید " قانونی " گردید و باب سخاوتهای عظیم مالی امریکا و کشور های جهان بر روی رژیم کودتاگر پاکستان گشوده گشت. این شانس در حالی نصیب پاکستان شد که مرحله ی خونین  و مصیبت بار تاریخ افغانستان آغازیدن گرفته و بخت از مردم آن سامان رو بر تافته بود .

نکته ی مهم در این زمینه اینست که رژیم ضیا الحق ، از همان وهله ی نخست با زرنگی تمام همه گونه امتیاز اجرایی  در قبال مساعدتهای جهانی برای جهاد افغانستان را از امریکا و متحدان آن، آنهم از مجرای سازمان اطلاعات ارتش آن کشور بدست آورد و با غبن و فریب خاص و با دست کاملا باز  توانست  از مساعدتهای سر شار مالی ، سیاسی ، نظامی و اطلاعاتی جهان بخاطر رسیدن به اهداف آینده اش  سو استفاده بعمل آورد که آغاز پروژه ی ذروی اش ، حاصل یکی ازان همه سو استفاده  ها بحساب میرود.

دکترقدیرخان  یکی از دانشمندان ذروی پاکستان است که در ساختن بمب اتمی آن کشور نقش عمده داشته و پاکستانی ها او را بنام  " پدربمب اتم پاکستان " یاد میکنند.  این، همان دانشمندی است که ظرف چند سال گذشته، مواد و اجزای مهم پروسه ی غنی سازی اورانیم بخاطر ساختن بمب اتمی را جنونزده و بدون کوچکترین مسوولیت اخلاقی، برای کشور های مختلف جهان به حراج گذاشته و پول هنگفتی از این مدرک بدست آورد.

نکته یی که تذکر آن در اینجا ضروری پنداشته میشود  اینست که چنین معامله ی بزرگ ، خطیر و افتضاح آمیز بالذات  نمیتواند کار یکنفر باشد و بگمان قوی  صلاحیتداران  ارشد حکومت پاکستان نیز در این عمل ننگین دخالت  داشته اند .

روزنامه ی گلوب ان میل در شماره ی مورخ شانزدهم ماه جون امسال گزارشی در این زمینه دارد که اینک، ترجمه ی فارسی آن تقدیم میگردد : "  چهار سال پس از آنکه عبدالقدیرخان بزرگترین  سیاهکار اتمی در منزلش تحت نظر قرار داده شد و عملیات وی متوقف گردید، مفتشین بین المللی و منابع رسمی جهان غرب به راز دیگری دست یافتند  که قدیرخان از خود برجا گذاشته است و آن اینست که از میان کمپیوتر دستگاه کار وی ، دیزاین سلاح های پیشرفته ی اشتقاقی نیز کشف گردیده است . "

گزارش می افزاید : "  تحقیقات مخفی دو ساله، آثارمودل سازی عددی سلاح های پیشرفته از میان کمپیوتر های قدیر خان در سویس، دوبی، مالزی و تایلند بدست آمده است . این مودل سازی عددی، الکترونیک ( برقی) بوده قابلیت تولیدی سریع در ساختن سلاح های کوچکی را دارد که هم به آسانی پنهان شده میتوانند و هم به مثابه ی وسیله ی کشنده به سهولت در اختیار تروریست ها قرار میگیرد. یافته های تحقیقاتی این سوال را بمیان آورده که قدیرخان  با یک متخصص ذوب آهن، برنامه ی فروش مودل های سلاح را بازهم  برای کی در نظر داشته است؟ همچنان این امکان نیز وجود دارد که وی هنوز هم مواد حساس دیگری را در اختیار خویش داشته باشد."

گزارش مذکور همچنان می افزاید : "  علی الرغم آنکه  مفتشین ومنابع اطلاعاتی نتایج تحقیقات شان را افشا نموده اند، مقامات پاکستانی افتضاح قضیه ی قدیرخان را  پایان یافته تلقی نموده   میگویند که  باید زمینه ی رهایی وی فراهم آورده شود.  اما مقامات امریکایی در هفته های اخیر به حکومت جدید پاکستان در مورد خطراین اقدام هشدار داده اند."

گزارش از قول یک مقام ارشد که مستقیا در موضوع وارد است  می افزاید : " ما بگونه ی مستقیم با آنان بوده ایم و معتقدیم که رهایی  قدیرخان، جهان را به مخاطره مواجه خواهد ساخت."

روزنامه ی گلوب ان میل از قول گزارشگر نیویورک تایمز مینویسد : "  شبکه ی قاچاق مواد اتمی که توسط قدیرخان  راه اندازی شده بود، در سال2004 میلادی شکستانده شد و جورج دبلیو بوش اظهار داشت که شکستاندن این شبکه، حیثیت کودتای اطلاعاتی برای ایالات متحده را داشت .  قبل ازان که حقایق روشن شود، این شبکه، تکنالوژی غنی سازی اورانیم را به ایران، کره شمالی و لیبی  بفروش رسا نیده بود. بنابران، مفتشین، تحقیقات شان را ادامه داده میخواهند بدانند که قدیر خان به کشور های دیگر نیزچنین تکنالوژی را فروخته یا خیر؟  وی در غنی سازی اورانیم برای مواد سوخت بمب اتمی تخصص دارد و در میان مدارکی که از فامیل معاون ارشد قدیرخان در سویس  بدست آمده، دیزاین های برقی غرض ساختن بمب اتمی نیز وجود دارد و عین مدارک از جا های دیگر متعلق  به این شبکه نیز بدست آمده اند. در این تحقیقات، یکی از دپلوماتهای ارشد خارجی نیز تداخل دارد. "

روزنامه همچنان مینویسد : " مقامات پاکستانی نه تنها از فراهم آوری معلومات بیشترپیرامون دیزاین کلاهک های دارای مواد انفجاری طفره رفتند، بلکه هیات تحقیقاتی (سی.آی.ای) و مفتشین بین المللی اتمی را نیز اجازه ندادند تا مستقیما از قدیرخان پرسش بعمل آورند. مقامات پاکستانی اصرار دارند که "خان"  رهبر شبکه ی غنی سازی اورانیم اجازه ی ساختن سلاح را نداشت، مگر این، دومین  دیزاین سلاح هایی است که از شبکه ی قاچاق متعلق به قدیر خان بدست آمده است. اولین دیزاین، شکل گنده تر داشت که از طرف چینایی ها در سال 1960 میلادی ساخته شده بود و مقامات لیبی قبلا از قدیرخان خریداری کرده بودند. هردودیزاین ( قدیمی و جدید)، قدرت  انفجاری داشته اثرات مهیب اتمی از خود بجا میگذارد. "

روزنامه بازهم از قول گزارشگر مینویسد: "  یک منبع رسمی که با جریان تحقیقات شبکه ی قدیرخان آشنایی دارد، اظهار داشت که دیزاین جدید سلاح از سوی قدیر، بسیار قدرتمند بوده با میناتوری و استفاده از مناصفه ی مقدار اورانیم معمولی میتواند انفجار عظیمی را بار آورد... کارشناسان  اتمی میگویند کلاهکی که جدیدا توسط قدیر خان دیزاین شده ، بقدر کافی کوچک بوده و در پوزه ی موشکهای میان برد جا بجا شده میتوانند، همان موشکی هایی که  کره شمالی ازان  برخورداراست. این موشک را در پاکستان بنام گوری و در ایران  شهاب یاد میکنند. . . "

روزنامه در پایان  می افزاید : "  جواب مقامات در برابر پرسش ها در وین (پایتخت سویس)، اسلام آباد و واشنگتن  اینست که دیزاین جدید نسبت به آنچه  در سال 2003 میلادی از لیبی بدست آمد، پیچیده تر و پیشرفته تر میباشد. کارشناسان  گفته اند که این دیزاین، الکترونیک بوده  به آسانی کاپی برداری شده میتواند. "  (پایان )