به استقبال غـزل علی میرفطـروس

عطش عطش همه زخمم هزارخنجـربود

تـپـش تـپـش همـه قلبـم طنیـن تنـدر بود

آتشـفشـان

شـبی که قصـهً تاراج وخون و خنجــر بود

صـدا صـدا همه فـریاد شـور محشــر بود

زمیـن زآتـش رگبـار دمبــدم مـیسـوخت

شـفـق چــو کــورهً آ تشـفـشـان آذر بــود

سلام عاطفـه درکـوچه های سرد وغریب

زهـرچه جنـس خزف بود مـبتـذل تر بود

نه هـمتی که زتسلیـم بنـده گـی میــرست

نه قامـتی که سـزاوار دار و منبـــر بود

فضـای تیـرهً ایام رنگ ذلــت داشـــت

چمن چمن گل و باغ  وبهـار ابـتــر بود

نه عشـق بود ونه مهر ونه رسم عیاری

زلال آیـیـنــه درهــرکجـا مـکــدر بـود

به آفتاب کجــا عــرض حـال می گـفتم

به هـرسو قامت دیوار سـایه گستـربود

نه رسـتمی نه ابومسلمی نه حـلاجـی

که مقتضای زمان خونبهای دیگر بود

مـگـر خوشـا که سـرود بلنــد آزادی

بهـر کجا که شـنیـدم سرود سنگر بود

انجـنیـر خلیـل الله روًوفـی

05-05-08

کسـل ــ جــرمنی

اپـریل ــ 2006

شعـری از روزگار جنگ زدهً سـرزمینم