سیدهاشم سـدید

27.03.2008 

فریاد یک کودک

کلبه ام سرد

شبم تاریک

تن بی جامه

سفره خالی

آسمان دور

زمین سخت

پای امید در زنجیر ستم

پدر در حیرت

مادر در سکوت

اینجا برف

آنجا یخ

ما و تازیانه های خشمگین باد بی درد.

نه  مژده

نه وعده

نه نان

نه بوی نان

نه بازی  

نه هم بازی

نه خنده

نه قصه

نه شور

نه هلهله

همه جا نفرت

هر طرف  نکبت،

از کی دارم!؟

از تو، مادر؟

از تو، پــدر؟

نه!؟

آه! از سرنوشت!!

تو! خدای من!

از تو داریم این جام  تلخ را!؟

چرا!؟

من هنوز دست راست و چپم را نمی شناسم

حتی نمیدانم تو کی ای

خودم کی ام

قسمت چیســت

نصیب چیسـت

تقدیـر چیســت

دین چیســـــت

گنــاه چیســـت

صواب چیست

حـرام  چیسـت

حـلال  چیست

بهشـت چیست

دوزخ  چیسـت

خیــر چیســت

شــر  چیســت

حق  چیســــت

باطل چیســـت

و ... .

چرا!؟

میدانم که جوابم را نمیدهی

عاجزم

تو کجـا

من کجا

شاید درهمین روز ها

آن بالا ها

دو باره بپرسم:

چرا!؟

آن وقت چه خواهی گفت

نمیدانم

شاید باز هم سکوت و ...