اینک باز در آستانه نوروز قرار داریم

بنفشه بهشتی

19-03-08

 نوروز آغاز سال نو و بهار است، که در این فصل طبیعت لباس کرختی را از خود دور نموده و زندگی تازه ای را آغاز گر می شود. همپای این حرکت و جنبش ، تحرک و پویایی انسان ها هم به مثابه ای موجودات هدفمند جهان هستی از این تغییرات و دگرگونی کائنات متأثر گردیده فعالیت های خود را با سیر و حرکت آن هماهنگ می سازند.

ازجمله جشن های عنعنوی و باستانی مردم ما که از گذشته ها تا به امروز رواج دارد جشن نوروز است. یعنی نخستین روز بهار را گویند؛ که آریایی ها این روز را در آن آفتاب به برج حمل در می آید، و فصل جدید شروع می شود. تجلیل می کردند، و گرامی می داشتند.

فصل آرزو ها سر چشمه می گیرد، آن امید های که قلب شگفته و لب پر خنده ای هر دلی بوده سر آغاز ها فصل خوشبختی را با لشکر از فرش سبز و رنگ های مختلف محبت استقبال می کنید. این پیشواز را ما نه بلکه هر موجودی زنده جان شکل می دهد: مثلا خروش احساس در فطرت انسان، جنبش سبزه زار، راز شگفتن گروه گل های رنگارنگ، موجی سرود قصه پرنده گان زیبا، مستی آب در لباس دریا و سرور جویچه ها از دامنه ای تپه ها ودشت ها را پاره کرده و خنده کنان بسوی آماج روان اند؛ هر کجا نغمه ای دعا و نهایش و خوشی سر زده و تمام کاینات را به سر می گیرند و کاروان زندگی را به پیش سوق می دهند.

    یک جا سخن از زمان گوییم، یک جا از مکان، یک جا از همه و یک جا از یکی . گاهی گلی تنها خندیده گاه در گلزار اما باز هم بلبل با سرود دنیایی عشق را آغاز می کند و هوا و حباب حرف دل بلبل و گل را تماشا می کند؛ این که فصل بهار از راه می رسد.

مانیز باید نوروز را به فال نیک بگیریم و سال جدید سالی باشد که دولت و پارلمان  سعی وتلاش خود را در عرصه های مختلف مشکلات مردم و کشور عمیق و دقیقآ فعالیت نموده و در بازسازی و بهبود اتباع رنجدیده این دیار کوشا باشند.

 اما باز هم نگاه امیدوار است که فصل دیگری در پیش می باشد، ما چشم براه هستیم؛ که باردیگر در دنیایی زنان رنجور افغانستان هم بهاری همانند فصل شگوفه ها بیایید ، روزی شود که از زیر بار شکنجه و تکلیف فقر رهایی یابند. "بهار نو و روز نو " را به تمام زنان افغانستان و جهان تبریک و تهنیت عرض داشته و این روز را  به امید آسودگی و خوشبختی تمام مردم به خصوص زنان به فال نیک می گیرد.